Michał Dudziewicz to polski reżyser, scenarzysta oraz uznany wykładowca akademicki, którego dzieła i wkład w kinematografię są powszechnie respektowane. Urodził się 18 kwietnia 1947 roku w stolicy Polski, Warszawie.
Jego działalność artystyczna i edukacyjna wniosła znaczący wkład w rozwój polskiej kultury filmowej. Dudziewicz jest również członkiem Polskiej Akademii Filmowej, co podkreśla jego pozycję w branży filmowej.
Życiorys
Michał Dudziewicz jest absolwentemWydziału Reżyserii Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej im. Leona Schillera w Łodzi, gdzie ukończył studia w 1969 roku.
Od roku 2007 pełni funkcję szefa programowego prestiżowego festiwalu Plus Camerimage, który jest jednym z najbardziej znaczących wydarzeń filmowych w kraju. Jego działalność w dziedzinie reżyserii oraz organizacji festiwali filmowych pokazuje zaangażowanie w rozwój sztuki filmowej w Polsce.
Filmografia
Filmografia Michała Dudziewicza jest zróżnicowana i obejmuje wiele interesujących projektów. Lista jego dzieł jest następująca:
- 1967: Godzina uczuć (etiuda szkolna PWSFTviT, reżyseria),
- 1967: Pojedynek (Dudziewicz M.) (etiuda szkolna PWSFTviT, reżyseria, scenariusz),
- 1969: Piękny film i sprawa której nie znasz (etiuda szkolna PWSFTviT, reżyseria),
- 1970: Kaszëbë (współpraca reżyserska),
- 1970: Doktor Ewa (odc. 7: Stawka o Życie, obsada aktorska),
- 1971: 5 I 1/2 Bladego Józka (współpraca reżyserska),
- 1971: Zabijcie Czarną Owcę (współpraca reżyserska),
- 1972: Kwiat Paproci (reżyser II),
- 1972: Palec Boży (reżyser II),
- 1973: Jak to się robi (reżyser II),
- 1974: Katastrofa, część Karuzela, w cyklu Najważniejszy Dzień Życia (reżyser II),
- 1976: Brunet wieczorową porą (reżyser II),
- 1977: Zaklęty dwór (reżyser II),
- 1977: Pasja (reżyser II),
- 1977: 07 zgłoś się (odc. 5 24 Godziny Śledztwa, odc. 6 Złoty Kielich Z Rubinami, odc. 7 Brudna Sprawa, odc. 8. Dlaczego Pan Zabił Moją Mamę, odc. 9 Rozkład Jazdy, reżyser II),
- 1978: Gra o wszystko (współpraca reżyserska),
- 1980: Miś (współpraca reżyserska),
- 1983: Fucha (reżyseria, scenariusz),
- 1984: The Ninja Mission (reżyseria – II ekipa),
- 1990: Napoleon (odc. 1 Le 18 Brumaire, asystent reżysera),
- 1993: Tu stoję…, 20 lat później w cyklu C’Est Mon Histoire (dialogi, reżyseria, scenariusz),
- 1995: Wyjście na jaw robotników kina k fabryki snów (film dokumentalny, reżyseria),
- 1997: Paradoks o konduktorze (film dokumentalny, reżyseria, scenariusz),
- 1998: Historia istotnej Victorii (film dokumentalny, reżyseria, scenariusz),
- 1999: Motor, dziewczyna i film czyli Cudowny Pierścień Renarta (film dokumentalny, reżyseria, scenariusz),
- 2000: Zbrodnia i… Miłość (film dokumentalny, reżyseria, scenariusz),
- 2001: Misjonarze w Rwandzie (film dokumentalny, reżyseria, scenariusz),
- 2002: Lista Sendlerowej (film dokumentalny, reżyseria, scenariusz),
- 2005: Łukaszowcy N.Y.’39 (film dokumentalny, reżyseria, scenariusz),
- 2005: Od Potopu do Wesela czyli 30 lat Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych (film dokumentalny, realizacja, pomysł filmu).
Każda z tych produkcji odzwierciedla jego umiejętności oraz wkład w polską kinematografię.
Nagrody i wyróżnienia
W dorobku artystycznym Michała Dudziewicza można znaleźć szereg uznawanych nagród i wyróżnień, które potwierdzają jego talent oraz wkład w przemysł filmowy.
- 1985: Fucha – Figueira da Foz (MFF) nagroda CIDALC,
- 1984: Fucha – Koszalin (KSF „Młodzi i Film”) nagroda za debiut reżyserski za debiut średniometrażowy.
Pozostali ludzie w kategorii "Kultura i sztuka":
Katarzyna Kozak | Michał Białecki | Jerzy Mularczyk | Peter Hacks | Sebastian Majewski | Marcin Kober | Jarosław Kidawa | Sylwia Juszczak-Krawczyk | Zdzisław Noworol | Franz Sedlacek | Lech Janerka | Adolf Sonnenfeld | Wojciech Kościelniak | Bartłomiej Świderski | Karl Eduard von Holtei | Andreas Riehl młodszy | Józefa Bąkowska | Eugen Spiro | Elżbieta Towarnicka | Piotr Skiba (artysta)Oceń: Michał Dudziewicz