Muzeum Mineralogiczne im. Kazimierza Maślankiewicza we Wrocławiu

Wrocławskie muzeum mineralogiczne jest bezpośrednim kontynuatorem Gabinetu Mineralogicznego oraz Muzeum Mineralogicznego Uniwersytetu Wrocławskiego, które funkcjonowało od 1868 do 1945 roku. Na początku swojego istnienia, do roku 1855, zbiór Gabinetu był stosunkowo skromny, gdyż większość eksponatów należała do ówczesnych dyrektorów, którzy zabierali je ze sobą po zakończeniu kadencji. Jednakże Ferdinand Roemer, następny dyrektor, znacząco wzbogacił zbiory Gabinetu i doprowadził do przeniesienia katedry mineralogicznej do nowoczesnego gmachu, który zbudowano z jego inicjatywy. Projekt Milczewskiego umożliwił stworzenie miejsca do prezentacji nie tylko minerałów, ale także różnych rodzajów skał i skamieniałości.

Otworzenie muzeum w 1868 roku było szczególnym wydarzeniem, które wiązało się z wydaniem pierwszego przewodnika po tym obiekcie, autorstwa Roemera. W 1897 roku muzeum zostało podzielone na dwa różne wydziały: geologiczno-paleontologiczne oraz mineralogiczne. Zbiory muzeum były chwilowo ewakuowane z miasta przed oblężeniem Wrocławia z inicjatywy Kurta Spangenberga. Część zbiorów została ukryta w kościołach, w tym w Świerzawie oraz Strzegomiu.

Po zakończeniu II wojny światowej, zdołano odzyskać większość zbiorów, jednak kolekcja kamieni szlachetnych pozostała w Berlinie. Mimo to, dopiero w 1952 roku udało się publicznie zaprezentować część z tych skarbów. Właściwe prace budowlane i inwentaryzacyjne, które rozpoczęto dzięki inicjatywie prof. Kazimierza Maślankiewicza, zakończyły się otwarciem muzeum w czerwcu 1966 roku. W 1985 roku placówka została uhonorowana imieniem swojego twórcy, a dziesięć lat później oddano do użytku nową siedzibę przy ulicy Kuźniczej.

Obecnie muzeum dysponuje imponującą kolekcją ponad 30 tysięcy okazów minerałów oraz tysiącami okazów skał, z czego połowa z nich pochodzi z Polski. Większość eksponatów ma swoje korzenie w zbiorach poniemieckich, a reszta została pozyskana po 1945 roku. W muzeum można zobaczyć wiele stałych ekspozycji, które są zorganizowane jak poniżej:

• Minerały Polski w głównej siedzibie przy ulicy Cybulskiego 30,
• Minerały Świata według klasyfikacji chemiczno-strukturalnej,
• Minerały Pegmatytów Strzegomskich w oddziale przy ulicy Kuźniczej 22,
• Kolekcja Kamieni Szlachetnych i Ozdobnych obejmująca ok. 350 okazów,
• Meteoryty, z którymi związana jest kolekcja licząca 170 meteorytów i tektytów,
• Agaty Gór Kaczawskich.

Muzeum jest otwarte od poniedziałku do piątku, a jego oddział przy ul. Kuźniczej również w soboty. Oferowane są również lekcje muzealne, co czyni to miejsce idealnym do nauki i odkrywania tajemnic mineralogii dla wszystkich zainteresowanych.