Richard Cassirer

---

Życiorys

Richard Cassirer przyszedł na świat we Wrocławiu w 1868 roku, jako pierworodny syn przemysłowca Louisa Cassirera (1839–1904) oraz Emilie Schiffer (1847–1890). W rodzinie tej wyróżniali się również jego bracia: fabrykant Hugo Cassirer (1869–1920), marszand i wydawca Paul Cassirer (1871–1926) oraz współwłaściciel fabryki Alfred Cassirer (1875–1932).

Po ukończeniu studiów medycznych, uzyskał doktorat w 1891 roku. Następnie rozpoczął pracę jako asystent Carla Wernickego w klinice psychiatrycznej we Wrocławiu. W 1893 roku przeniósł się do Wiednia, gdzie kontynuował naukę pod okiem znanych uczonych: Richarda von Krafft-Ebinga oraz Heinricha Obersteinera.

Później, jego kariera nabrała rozpędu, gdy został profesorem neurologii na Uniwersytecie w Berlinie, gdzie współpracował z Hermannem Oppenheimem. Jego zainteresowania naukowe i badawcze cieszyły się dużym uznaniem w środowisku akademickim.

W 1921 roku, Cassirer otrzymał zadanie zbadania stanu psychicznego Soghomona Tehliriana, oskarżonego o zabójstwo Talaata Paszy. Po przeprowadzeniu szczegółowej analizy, stwierdził, że Tehlirian był w stanie psychozy spowodowanej śmiercią bliskich w wyniku rzezi Ormian.

Warto zaznaczyć, że w 1918 roku został uwieczniony na portrecie autorstwa Maxa Liebermanna, który obecnie znajduje się w Tate Gallery w Londynie. Richard Cassirer był również szczęśliwym mężem Hedwig (Hede) Cassirer (1862–1928). Z tego związku przyszło na świat troje dzieci: Anamarie zamężną Löwenberg, Hansa oraz Thomasa Wernera.

Dorobek naukowy

Richard Cassirer, to wybitny neurolog kliniczny, który osiągnął znaczące sukcesy w swojej dziedzinie. Specjalizując się w anatomii ośrodkowego układu nerwowego, dokonał wielu istotnych odkryć.

W swoim dorobku naukowym, Cassirer szczegółowo opisał różne aspekty stwardnienia rozsianego, zapaleń mózgu oraz poliomyelitis. Ponadto, współpracując z Oppenheimem, napisał podręcznik o nazwie Lehrbuch der Nervenkrankheiten für Ärzte und Studierende, który stał się ważnym źródłem wiedzy dla lekarzy i studentów medycyny.

Warto również zauważyć, że w 1901 roku, pięć lat po belgijskim lekarzu Jeanie B. Crocqu, Cassirer opisał rzadką jednostkę chorobową, której etiologia pozostaje nieznana do dzisiaj. Ten zespół, znany dziś jako zespół Crocqa-Cassirera, stał się ważnym tematem badań w neurologii.

Wybrane prace

Richard Cassirer to znany naukowiec, którego wkład w różne dziedziny medycyny, w tym neurologię, jest niezwykle istotny. Poniżej prezentujemy niektóre z jego wybranych prac, odzwierciedlających jego bogate doświadczenie i wiedzę.

• Die Vasomotorisch-trophischen Neurosen. Berlin: Karger 1901. 2. Auflage, Berlin: Karger, 1912,
• Die multiple Sklerose. Leipzig, 1905,
• Die Beschäftigungsneurosen. Deutsche Klinik 6, 1, 1906,
• Die vasomotorisch-trophischen Neurosen. W: Handbuch der Neurologie Bd. 5, 1914,
• Krankheiten des Rückenmarks und der peripherischen Nerven. W: Julius Schwalbe (Hrsg.) Diagnostische und therapeutische Irrtümer und deren Verhütung. Leipzig, 1921,
• Vasomotorisch-trophische Erkrankungen. W: Friedrich Kraus, Theodor Brugsch: Spezielle Pathologie und Therapie 10, 3.

---

Oceń: Richard Cassirer

---