Martin Kirschner (chirurg)

Prof. Kirschner kontynuował swoje kształcenie na najbardziej renomowanych uniwersytetach, takich jak Fryburg, Strasbourg, Zurych i Monachium. Po zdobyciu dyplomu w Strasburgu w 1904 roku, udał się do Berlina, gdzie w Uniwersytecie Fryderyka Wilhelma odbywał studia podyplomowe pod czujnym okiem Rudolfa von Renversa, znanego chirurga z przełomu XIX i XX wieku.

W latach 1908-1910 Kirschner pracował w klinice chirurgii Uniwersytetu w Greifswaldzie, pod przewodnictwem Erwina Payra, a następnie przeniósł się do Królewca. Tam, wspólnie z Payrem oraz Paulem Leopoldem Friedrichem, kontynuował rozwój swoich umiejętności chirurgicznych. W 1916 roku został mianowany profesorem chirurgii na królewieckiej uczelni.

W 1917 roku, Kirschner przyjął zaszczytną ofertę objęcia tego samego stanowiska na Uniwersytecie Eberharda i Karola w Tybindze. Jego prace naukowe i kliniczne doprowadziły do wielu przełomowych odkryć w dziedzinie chirurgii.

Najbardziej znaczącym osiągnięciem było przeprowadzenie 18 marca 1924 roku pierwszej udanej embolektomii tętnicy płucnej, znanej również jako operacja Trendelenburga. Kirschner rozwijał także pionierską metodę wytwarzania sztucznego przełyku, a także technikę otwierania stawu kolanowego, co znacząco wpłynęło na postęp w zakresie chirurgii.