Albrecht Theodor Middeldorpf

Middeldorpf był synem teologa Hinricha Middeldorpfa, co miało duży wpływ na jego światopogląd oraz dalsze losy. W latach 1842-1846 studiował zarówno we Wrocławiu, jak i w Berlinie, a jego nauczycielami byli znakomici przedstawiciele medycyny, tacy jak Purkin, Mueller oraz Dieffenbach. W 1846 roku uzyskał tytuł doktora medycyny.

Po zakończeniu studiów przez rok pracował jako asystent u Purkiniego we Wrocławiu, a jego dalsza edukacja skłoniła go do wyjazdu na studia do Wiednia i Paryża. W 1853 roku Middeldorpf został profesorem nadzwyczajnym chirurgii i okulistyki we Wrocławiu, a trzy lata później objął stanowisko profesora zwyczajnego oraz dyrektora kliniki chirurgiczno-okulistycznej.

W czasie wojny austro-pruskiej, jego umiejętności oraz zaangażowanie w leczenie ran odniesionych w bitwach przyczyniły się do jego renomowanej pozycji w środowisku medycznym. Za swoje zasługi został odznaczony Orderem Orła Czerwonego 3 klasy.