Andrzej Franciszek Steciwko


Andrzej Franciszek Steciwko był wybitną postacią polskiej medycyny, urodzoną 4 października 1950 roku we Wrocławiu. W ciągu swojego życia zdobył uznanie jako profesor nauk medycznych, mający znaczący wkład w rozwój wielu dziedzin medycyny.

Jego specjalizacje obejmowały choroby wewnętrzne, medycynę rodzinną, nefrologię, balneologię, bioklimatologię oraz fizykoterapię. Steciwko był nie tylko praktykiem, ale także nauczycielem akademickim, który przez wiele lat związany był z uczelniami medycznymi we Wrocławiu i Opolu, przekazując swoją wiedzę nowym pokoleniom studentów.

Po jego śmierci, która miała miejsce 30 grudnia 2012 roku w tym samym mieście, pozostawił po sobie niezatarte ślady w polskiej medycynie, będąc inspiracją dla wielu młodych lekarzy i uczonych.

Biografia

Andrzej Franciszek Steciwko urodził się w 1950 roku w rodzinie związanej z medycyną we Wrocławiu, gdzie jego rodzina osiedliła się po zakończeniu II wojny światowej. Po zakończeniu edukacji w liceum ogólnokształcącym w 1968 roku, zdobył wyróżnienie, a następnie przystąpił do studiów na Akademii Medycznej we Wrocławiu. Ukończenie studiów w 1974 roku zaowocowało uzyskaniem dyplomu lekarza medycyny, który również odznaczał się wysokim wyróżnieniem.

W tym samym roku rozpoczął swoją pracę w Klinice Nefrologii na macierzystej uczelni. W kolejnych latach piastował różne stanowiska i zyskiwał nowe specjalizacje, takie jak: choroby wewnętrzne, balneologia, bioklimatologia, fizjoterapia, nefrologia oraz medycyna rodzinna. W 1982 roku obronił pracę doktorską, a dziewięć lat później uzyskał stopień doktora habilitowanego, broniąc rozprawy na temat zmian ultrastrukturalnych w kłębku nerkowym. Rozprawa dotyczyła wpływu neuraminidazy na przebieg kłębkowego zapalenia nerek, wywołanego przewlekłym podawaniem ludzkiej immunoglobuliny A w różnych modelach eksperymentalnych.

W 1995 roku został profesorem nadzwyczajnym, a osiem lat później profesorem zwyczajnym w wrocławskiej Akademii Medycznej. W 1998 roku otrzymał z rąk Prezydenta Polski Aleksandra Kwaśniewskiego tytuł profesora nauk medycznych, co przypieczętowało jego pozycję w świecie akademickim i medycznym.

Oprócz działalności naukowej i dydaktycznej, pełnił także szereg istotnych ról kierowniczych. W latach 1981–1989 sprawował obowiązki zastępcy dyrektora ds. klinicznych w Państwowym Szpitalu Klinicznym nr 5 we Wrocławiu. Następnie, od 1989 do 1993 roku, był rzecznikiem prasowym Akademii Medycznej. W okresie 1990–2002 miał zaszczyt kierować Wojewódzką Stacją Dializ z Oddziałem Nefrologicznym w Legnicy, a także pełnić rolę specjalisty wojewódzkiego ds. nefrologii i dializoterapii dla legnickiego województwa.

W znacznej części tego okresu był specjalistą regionalnym w dziedzinie nefrologii i dializoterapii, obejmującym obszar Dolnego Śląska. W latach 1993–1996 piastował funkcję prorektora ds. dydaktyki w Akademii Medycznej im. Piastów Śląskich we Wrocławiu, a w latach 1997–1999 był pełnomocnikiem rektora ds. budowy Centrum Klinicznego Nowej Akademii Medycznej.

Odbył również rolę koordynatora Regionalnego Ośrodka Kształcenia Lekarzy Rodzinnych, powołując się na decyzję ministra zdrowia i opieki społecznej. Jego zadaniem było koordynowanie działań w województwach: wrocławskim, wałbrzyskim, jeleniogórskim, legnickim i zielonogórskim. Był też odpowiedzialny za stworzenie Zakładu Medycyny Rodzinnej w Akademii Medycznej.

Andrzej Steciwko był również pierwszym rektorem Państwowej Medycznej Wyższej Szkoły Zawodowej w Opolu, którą prowadził do 2011 roku, kiedy to z powodów zdrowotnych musiał zrezygnować z tej pozycji. Uczelnia ta była pierwszą i jedyną instytucją medyczną w województwie opolskim. Zmarł w 2012 roku we Wrocławiu, a swoim życiowym osiągnięciom nadał znakomity finał, zostając pochowanym na Cmentarzu Świętej Rodziny w wrocławskim Sępolnie.

Dorobek i towarzystwa naukowe oraz odznaczenia

Andrzej Steciwko to postać, która swoją działalnością zapisała się w historii medycyny rodzinnej w Polsce. Był jednym z pionierów tego kierunku, szczególnie aktywnym na Dolnym Śląsku, gdzie przyczynił się do powstania pierwszych 21 modelowych praktyk lekarskich w Wrocławiu oraz jego okolicach.

Od 1995 roku pełnił funkcję konsultanta regionalnego, odpowiadając za medycynę rodzinną w pięciu województwach południowo-zachodniej Polski. Po wprowadzeniu reformy administracyjnej w 1999 roku, objął rolę specjalisty wojewódzkiego w dziedzinie medycyny rodzinnej dla województwa dolnośląskiego.

Andrzej Steciwko nie ograniczał swojej działalności jedynie do pracy lekarza, ale był również aktywnym członkiem licznych towarzystw naukowych. W 1999 roku założył Polskie Towarzystwo Medycyny Rodzinnej, a jego przywództwo w tej instytucji miało istotne znaczenie dla rozwoju tej dziedziny. Dodatkowo, pełnił funkcję wiceprezesa Stowarzyszenia Przyjaciół Medycyny Rodzinnej i Lekarzy Rodzinnych.

Od 1999 roku sprawował także rolę redaktora naczelnego kwartalnika „Family Medicine&Primary Care Review”, stanowiącego ważne źródło wiedzy dla lekarzy rodzinnych. Wchodził również w skład Towarzystwa Internistów Polskich oraz Komitetu Nauk Klinicznych Wydziału V Nauk Medycznych Polskiej Akademii Nauk.

Poza działalnością medyczną, był zaangażowany społecznie jako członek Rotary International, gdzie w latach 2004-2005 pełnił funkcję prezydenta Rotary Club Wrocław Panorama.

W uznaniu swoich osiągnięć naukowych, dydaktycznych oraz organizacyjnych, Andrzej Steciwko otrzymał wiele wyróżnień. Wśród najważniejszych znalazły się:

  • Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski,
  • Brązowy Krzyż Zasługi,
  • Złota Odznaka „Zasłużony dla Województwa i Miasta Wrocławia”,
  • Medal Komisji Edukacji Narodowej,
  • Medal i Złota Odznaka „Academia Medica Wratislaviensis Polonia”.

W 2009 roku został wyróżniony tytułem „Człowieka Roku w Polskiej Medycynie”.

Jako promotor 15 prac doktorskich oraz recenzent 21 projektów badawczych, a także grantów uczelnianych, wpłynął na edukację wielu pokoleń lekarzy. Pod jego kierownictwem 724 lekarzy zrealizowało swoje specjalizacje w dziedzinie medycyny rodzinnej.

Andrzej Steciwko to także autor i współautor 1075 publikacji, w tym 835 prac pełnych oraz 240 streszczeń, które ukazały się w renomowanych polskich i anglojęzycznych czasopismach naukowych. Ponadto, był autorem i redaktorem wielu książek dotyczących medycyny rodzinnej i nefrologii oraz członkiem Rady Naukowej sześciu kwartalników.

Przypisy

  1. Zmiany ultrastrukturalne wybranych elementów budowy kłębka nerkowego powstałe w wyniku działania neuraminidazy i jej wpływ na przebieg kłębkowego zapalenia nerek wywołanego przewlekłym podawaniem ludzkiej immunoglobuliny A w różnych modelach eksperymentalnych w bazie „Prace badawcze” portalu Nauka Polska (OPI). [dostęp 07.02.2021 r.]
  2. a b c Prof. dr hab. Andrzej Franciszek Steciwko, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 07.02.2021 r.]
  3. Puls Uczelni, Gazeta Uczelniana Państwowej Medycznej Wyższej Szkoły Zawodowej w Opolu, Rok II, Nr 3, Czerwiec 2008 r., s. 9. [dostęp 07.02.2021 r.]
  4. Maria Dziuba-Pec, Od studium medycznego do wyższej uczelni, [w:] „Indeks. Czasopismo Uniwersytetu Opolskiego”, nr 5–6 (207–208), IX-X 2020, s. 132. [dostęp 06.01.2021 r.]
  5. Prof. Andrzej Steciwko nie żyje, artykuł w „Pulsie Medycyny” z dn. 30.12.2012 r. [dostęp 07.02.2021 r.]
  6. Pogrzeb prof. Andrzeja Steciwko, artykuł w Radiu Wrocław z dn. 04.01.2013 r. [dostęp 07.02.2021 r.]
  7. Jarosław Drobnik, Wspomnienia pośmiertne prof. dr hab. n. med. Andrzeja Steciwki, [w:] „Medium”, Gazety Dolnośląskiej Izby Lekarskiej. [dostęp 06.01.2021 r.]
  8. Jarosław Drobnik, Wspomnienia pośmiertne. Prof. dr hab. n. med. Andrzej Steciwko, [w:] „Medium” Gazeta Dolnośląskiej Izby Lekarskiej. [dostęp 06.01.2021 r.]
  9. Żegnaj Andrzeju.

Oceń: Andrzej Franciszek Steciwko

Średnia ocena:4.88 Liczba ocen:25