Krzysztof Zieliński (lekarz)

Medycyna i zdrowie

Krzysztof Włodzimierz Zieliński to postać niezwykle znacząca dla polskiej medycyny i nauki. Urodził się 6 kwietnia 1950 roku we Wrocławiu, a swoje życie zawodowe poświęcił szerokiemu spektrum badań w dziedzinie medycyny. Zmarł 1 listopada 2023 roku w Łodzi.

Był nie tylko uznawanym naukowcem, ale również lekarzem wojskowym o bogatej karierze. Jako profesor nauk medycznych wniósł znaczący wkład w rozwój patomorfologii, co czyni go kluczowym przedstawicielem tej dziedziny. Jego osiągnięcia i zaangażowanie sprawiły, że był szanowanym członkiem społeczności medycznej, oraz niezapomnianym specjalistą.

W swojej karierze zdobył stopień pułkownika w stanie spoczynku w Wojskiem Polskim, co podkreśla jego przywiązanie do służby wojskowej oraz medycyny wojskowej. Krzysztof Zieliński pozostanie w pamięci wielu jako znacząca postać w historii medycznej Polski.

Życiorys

Urodziny Krzysztofa Zielińskiego miały miejsce we Wrocławiu, gdzie również spędził swoje dzieciństwo i młodość. W czasie nauki w liceum, był aktywnym zawodnikiem klubu „Juvenia” Wrocław, specjalizując się w pływaniu stylem motylkowym. Po osiągnięciu dojrzałości, zdecydował się na studia w II LO we Wrocławiu, które zakończył z sukcesem. W 1968 roku rozpoczął sześcioletni cykl naukowy w Wojskowej Akademii Medycznej w Łodzi, zdobywając tytuł magistra w 1974 roku, kończąc studia z ósmą lokatą na roku. Po studiach osiedlił się na stałe w Łodzi, gdzie rozpoczął pracę jako asystent w swojej uczelni, i toczył karierę akademicką aż do 1979 roku.

Po odbyciu praktyk wojskowych jako lekarz, a także po objęciu funkcji dowódcy kompanii medycznej w 1980 roku, powrócił do dydaktyki i badań naukowych w WAM. Doktorat obronił w 1981 roku i kontynuował pracę jako adiunkt, a następnie docent, zdobywając habilitację w 1989 roku. W 1994 roku otrzymał tytuł profesora nadzwyczajnego, a od 1997 roku pełnił rolę profesora zwyczajnego. Od 1998 roku kierował Katedrą Patomorfologii Klinicznej WAM, a w 2002 roku, po zwolnieniu z wojska w stopniu pułkownika, rozpoczął pracę na Uniwersytecie Medycznym w Łodzi, gdzie objął kierownictwo w Zakładzie Patomorfologii i Cytopatologii Klinicznej, aż do przejścia na emeryturę w 2020 roku.

Krzysztof był uczniem takich autorytetów jak Andrzej Kulig oraz Leszek Woźniak. Uczestniczył w stażach w renomowanych instytucjach, takich jak Instytut Onkologii w Warszawie i Łodzi (1984), Bildanalyse Lab. w Monachium (1986, 1996) oraz King’s College w Londynie. Jego badania koncentrowały się m.in. na metodach ilościowych w diagnostyce patomorfologicznej oraz na mikrokrążeniu w stanach patologicznych.

Od 1975 roku był członkiem Polskiego Towarzystwa Patologów, a w latach 1983–1989 pełnił funkcję sekretarza Zarządu Głównego. Dodatkowo, od 1987 roku był także członkiem International Society on Diagnostic Quantitative Pathology. Krzysztof Zieliński był autorem licznych prac naukowych oraz podręczników medycznych, a także książek popularyzatorskich w dziedzinie medycyny. Wyróżniony został m.in. Złotym i Srebrnym Krzyżem Zasługi. W latach 1991–1994 zajmował stanowisko prorektora do spraw studenckich w Wojskowej Akademii Medycznej, a do 2002 roku był Naczelnym Specjalistą Wojska Polskiego w obszarze patomorfologii.

Krzysztof Zieliński zmarł 1 listopada 2023 roku, a jego ostatnie miejsce spoczynku znajduje się na cmentarzu wojskowym św. Jerzego w Łodzi, gdzie został pochowany 8 listopada tego samego roku.

Życie prywatne

Krzysztof Zieliński był osobą o bogatym dziedzictwie rodzinnym. Jego ojciec, prof. Henryk Zieliński, był uznawanym historykiem, a dziadek, Juliusz Zieliński, pełnił rolę nauczyciela i aktywnego działacza w Związku Polaków w Niemczech. Co więcej, w rodzinie tej istniał również związek z Zygmuntem Szczotkowskim, który był dyrektorem kopalni „Janina” w Libiążu.

Związek Krzysztofa z żoną Elżbietą, która także była profesorem medycyny i specjalistą w dziedzinie pediatrii, skutkował narodzinami ich syna. Elżbieta była aktywna w swojej dziedzinie aż do roku 2015, co dodatkowo podkreśla ich wspólną pasję do medycyny oraz nauki jako istotnych elementów ich życia.

Publikacje

Krzysztof Zieliński, znany lekarz, ma na swoim koncie wiele cennych publikacji. Oto niektóre z nich:

  • – Zarys zasad histomorfometrii w badaniach patomorfologicznych, 1994,
  • – Nowotwory melanocytarne skóry. Atlas i leksykon histopatologicznych określeń diagnostycznych (współautor Leszek Woźniak), Wydawnictwo Olympus-Poland, Warszawa, 2001, ISBN 83-915159-0-7,
  • – Komputerowa analiza obrazu biomedycznego (współautor Michał Strzelecki), PWN, Warszawa, 2002, ISBN 83-01-13577-8,
  • – Słownik pochodzenia nazw i określeń medycznych. Antyczne i nowożytne dzieje chorób w ich nazwach ukryte (współautor Hanna Zalewska-Jura), Alfa Medica Press, Bielsko-Biała;
  • – – wyd. I, 2004, ISBN 83-88778-67-6,
  • – – wyd. II (poprawione i uzupełnione), 2019, ISBN 978-83-7522-157-2,
  • – Patologia obrażeń i schorzeń wywołanych współczesną bronią w działaniach wojennych i terrorystycznych (współautorzy: Marian Brocki, Marek K. Janiak, Andrzej Wiśniewski), wydawnictwo MON, Warszawa, 2010, ISBN 978-83-927103-4-9,
  • – Atlas patologii złośliwych nowotworów skóry (autorzy: Leszek Woźniak, Krzysztof W. Zieliński, Andrzej Kaszuba), Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa, 2014, ISBN 978-83-200-4725-7.

Oceń: Krzysztof Zieliński (lekarz)

★★★★★
Średnia ocena:4.65 Liczba ocen:6