Toby Cohn

Medycyna i zdrowie

Toby Cohn to niezwykle ważna postać w historii medycyny, która urodziła się 26 grudnia 1866 roku we Wrocławiu. Po wielu latach badań i praktyki, zmarł 22 sierpnia 1929 roku w Berlinie.

Był on niemieckim lekarzem specjalizującym się w neurologii oraz psychiatrii. Dzięki swojej pracy zyskał uznanie jako profesor tytularny, a także jako autor znaczącego podręcznika dotyczącego elektroterapii.

Życiorys

Toby Cohn był synem kupca Bernharda Cohna (1840–1914) oraz Rosalie z domu Cutmacher. Swoją edukację rozpoczął w Gimnazjum Św. Elżbiety w rodzinnym mieście, gdzie uczęszczał do 1885 roku. Następnie podjął studia na Uniwersytecie we Wrocławiu, gdzie miał zaszczyt uczyć się pod kierunkiem Carla Wernickego oraz kontynuować naukę na Uniwersytecie we Fryburgu. W 1891 roku uzyskał tytuł doktora medycyny.

Od kwietnia 1892 do stycznia 1893 roku był wolontariuszem w Klinice Psychiatrycznej i Chorób Nerwowych we Wrocławiu, gdzie pracował pod opieką Wernickego. W 1893 roku rozpoczął działalność w prywatnej poliklinice Emanuela Mendla w Berlinie, gdzie został mianowany profesorem tytularnym.

Cohn miał aktywny udział w zarządzie Gminy Żydowskiej w Berlinie. Był żonaty z Gertrud z domu Sokolowski. Zmarł 22 sierpnia 1929 roku w Berlinie, a jego ostatnie miejsce spoczynku znajduje się na cmentarzu żydowskim w Berlinie-Weißensee (kwatera A6).

Oprócz działalności medycznej prowadził prywatną poliklinikę w Berlinie, której adres brzmiał Karlstraße 20a. Tam również prowadził zajęcia dla studentów medycyny oraz lekarzy praktyków. Wśród jego uczniów byli m.in. Fritz Perls i Hermann Wolfgang Zahn. Cohn zyskał notoriety jako biegły w głośnej sprawie morderczyni Hedwig Müller.

Dorobek naukowy

Cohn był wybitnym naukowcem, autorem ponad pięćdziesięciu prac w dziedzinie medycyny. Wśród jego najważniejszych osiągnięć znajduje się podręcznik elektroterapii Leitfaden der Elektrodiagnostik und Elektrotherapie für Praktiker und Studierende, który doczekał się siedmiu wydań, z ostatnim opublikowanym w 1924 roku. Podręcznik został przetłumaczony na wiele języków, w tym na angielski, włoski, rosyjski oraz polski, co świadczy o jego międzynarodowym uznaniu.

Oprócz tego, Cohn napisał kilkanaście prac, które koncentrują się na elektroterapii oraz diagnostyce schorzeń neurologicznych. W 1920 roku wprowadził do literatury medycznej nowe pojęcie, jako pierwszy opisując łojotok występujący w przypadku parkinsonizmu u pacjentów z śpiączkowym zapaleniem mózgu. Ponadto, był to on, który spopularyzował termin miastenia, znany wcześniej dzięki Jolly’emu, wprowadzając pojęcie myasthenia pseudoparalytica.

Cohn wniósł także istotny wkład do Diagnostisch-therapeutisches Lexikon für praktische Ärzte, gdzie opracował część haseł, co potwierdza jego znaczenie w medycynie praktycznej. Po jego śmierci, z inicjatywy jego syna Fritza, opublikowano zbiór przetłumaczonych przez niego psalmów pt. Psalmen und Gebete in der Übersetzung aus dem hebräischen, co dowodzi, że jego dziedzictwo trwało nawet po zakończeniu jego kariery naukowej.

Lista prac

Poniżej przedstawiam kompletną listę prac autorstwa Toby’ego Cohna, która obejmuje różnorodne publikacje z zakresu neurologii oraz elektrodiagnostyki. Prace te mają istotne znaczenie dla rozwoju medycyny i terapii, a ich wpływ można dostrzec w różnych dziedzinach klinicznych.

  • Histologisches und Physiologisches über die grossen Gallenwege und die Leber. Aus dem physiologischen Institut der Universitaet zu Breslau. Inaugural-Dissertation. Breslau: Leopold Freund, 1892,
  • Klinischer Beitrag zur Kenntniss des Faserverlaufs im verlängerten Mark. Berliner klinische Wochenschrift 30 (33), ss. 800–802, 1893,
  • Zur Symptomatologie der Gesichtslähmung. Neurologisches Centralblatt 15, ss. 972-977, 1896,
  • Ueber Myasthenia pseudoparalytica gravis. Deutsche medizinische Wochenschrift 23 (49), ss. 785–789, 1897,
  • Facialis-Tic als Beschäftigungsneurose (Uhrmacher-Tic). Neurologisches Centralblatt 16, ss. 21-24, 1897,
  • Die mechanische Behandlung der Beschaftigungsneurosen. Deutsche Medizinalzeitung 18, ss. 39-41, 1897,
  • Fall von Facialistic als Beschäftigungsneurose bei einem Uhrmacher. Archiv für Psychiatrie 30, s. 993, 1898,
  • Symptomatologisches und Forensisches über einen Fall von Stirnhirntumor. Monatschrift für Unfallheilkunde 5 (1), ss. 1-8, 1898,
  • Leitfaden der Electrodiagnostik und Electrotherapie. Für Praktiker und Studirende. Mit einem Vorwort von E. Mendel. Berlin: S. Karger, 1899,
  • Mieczysław Nartowski: Elektrodiagnostyka i elektroterapia dla użytku uczniów i lekarzy. Z sześciu tablicami i trzystu czterema rycinami w tekście. Kraków: Nakładem księgarni Krzyżanowskiego, 1901,
  • Leitfaden der Electrodiagnostik und Electrotherapie für Praktiker und Studierende. Mit einem Vorwort von E. Mendel. 2. Auflage. Berlin: Verlag von S. Karger, 1902,
  • Электродиагностика и электротерапия. С предисловием E. Mendel’я. Перевелъ и дополнилъ Я. Б. Эйгеръ. С.-Петербургъ, 1903,
  • Electro-diagnosis und electrotherapeutics. A guide for practitioners and students. Transl. from the 2. German ed. and edited by Francis A. Scratchley. New York-London: Funk & Wagnalls Co., 1904,
  • Manuale di elettrodiagnostica ed elettroterapia: per medici pratici e studenti. Tradotto ed annotato dal Dottor A. Di Luzenberger. Milano: Casa editrice dottor Francesco Vallardi, 1905,
  • Leitfaden der Elektrodiagnostik und Elektrotherapie für Praktiker und Studierende. 3., durchgesehene und vermehrte Auflage, mit 6 Tafeln und 53 Abbildungen im Text. Berlin: Karger, 1906,
  • Руководство по электродиагностики и электротерапии для врачей и студентов. Москва 1908,
  • Leitfaden der Electrodiagnostik und Electrotherapie für Praktiker und Studierende. Mit einem Vorwort von E. Mendel. Berlin: S. Karger, 1912,
  • Leitfaden der Elektrodiagnostik und Elektrotherapie für Praktiker und Studierende. 5., vollständig umgearbeitete und vermehrte Auflage. Berlin: Verlag von S. Karger, 1917,
  • Leitfaden der Elektrodiagnostik und Elektrotherapie für Praktiker und Studierende. Berlin: Karger, 1920,
  • Leitfaden der Elektrodiagnostik und Elektrotherapie für Praktiker und Studierende. 7. Aufl.. Berlin: S. Karger, 1924,
  • Die Verwerthung elektrischer Ströme in der allgemeinen Praxis. Berliner Klinik 140, 1900,
  • Therapeutische Versuche mit Wechselströmen hoher Frequenz und Spannung (Tesla-Strömen). Berliner klinische Wochenschrift 34, s. 753, 1900,
  • Loewy A, Cohn T. Ueber die Wirkung der Teslaströme auf den Stoffwechsel. Berliner klinische Wochenschrift 37, ss. 751-753, 1900,
  • Die Neurosen in der Kassenpraxis; Bemerkungen über Krankenscheinausfüllung und Fragenbeantwortung bei functionellen Nervenkrankheiten. Med. Reform 10, ss. 241-245, 1902,
  • Therapeutische Versuche mit Elektromagneten. Vortrag, gehalten in der Berliner medicin. Gesellschaft am 23. März 1904. Berliner klinische Wochenschrift 15, 1904,
  • Die palpablen Gebilde des normalen menschlichen Körpers und deren methodische Palpation. Berlin: S. Karger, 1905,
  • Was wissen wir von spezifischen Heilwirkungen der Elektrotherapie bei inneren und Nerven-Krankheiten?. Therapie der Gegenwart, 1906,
  • Fall von ungewöhnlicher Sprachstörung. Berliner klinische Wochenschrift 44, s. 59, 1907,
  • Muskelatrophien. W: Wichtigsten Nervenkrankheiten in Einzeldarstellungen für den praktischen Arzt. Band 1, Heft 10. Leipzig: Verlag von Benno Konegen, 1910,
  • Mechanotherapie (Massage und Gymnastik) W: Max Lewandowsky (Hrsg.) Handbuch der Neurologie, 1.Bd.: Allgemeine Neurologie. Berlin: Springer, 1910,
  • Elektrotherapie W: Max Lewandowsky (Hrsg.) Handbuch der Neurologie, 1.Bd.: Allgemeine Neurologie. Berlin: Springer, 1910,
  • Ernst Julius Remak †. Deutsche medizinische Wochenschrift 37, ss. 1230-1230, 1911,
  • Die mechanische Behandlung der Nervenkrankheiten (Massage, Gymnastik, Uebungstherapie, Sport). Berlin: J. Springer, 1913,
  • M. Rothmann †. Deutsche medizinische Wochenschrift 41, ss. 1015-1015, 1915,
  • Zur Frage der psychogenen Komponente bei Motilitatdefekten infolge von Schussverletzungen. Neurologisches Centralblatt 35 (6) 1916,
  • Der künstliche Abort bei Neurosen und Psychosen. Berliner klinische Wochenschrift 50 s. 1192, 1917,
  • Encephalitis ohne Lethargie während der Grippeepidemie. Neurologisches Centralblatt 39, s. 260-264, 1920,
  • Die Lähmungen der peripheren Nerven einschließlich der Untersuchungstechnik. W: Spezielle Pathologie und Therapie innerer Krankheiten. Urban & Schwarzenberg, 1923,
  • Nervenkrankheiten bei Juden. Zeitschrift für Demographie und Statistik der Juden ss. 71-86, 1926,
  • Cohn, Isakowitz. Kontrakturen paretischer Augenmuskeln. Deutsche Medizinische Wochenschrift 52 (35), ss. 1473-1475, 1926,
  • Die peripherischen Lähmungen: Diagnostik, Untersuchungstechnik, Prognostik und Therapie. Berlin-Wien: Urban & Schwarzenberg, 1927,
  • Ueber Striaphorin. Deutsche medizinische Wochenschrift 53 (29), ss. 1228-1228, 1927,
  • Ein Todesfall nach Saprovitanbehandlung. Deutsche medizinische Wochenschrift 53 (25), ss. 1048-1049 (1927),
  • Kampf gegen den Lärm. Deutsche medizinische Wochenschrift 55 (16), ss. 663-663, 1929,
  • Psalmen und Gebete in der Uebersetzung aus dem Hebräischen. Berlin: Fritz Cohn, August 1930 (Privatdruck).

Przypisy

  1. MODERNGRAVES – Gedenken in der Moderne [online], www.moderngraves.com [dostęp 27.11.2017 r.]
  2. Bocian B. Fritz Perls in Berlin, 1893-1933: Expressionismus, Psychoanalyse, Judentum. Peter Hammer Verlag, 2007, ISBN 3-7795-0086-8, s. 89.
  3. Benjamin Carter Hett: Death in the Tiergarten: murder and criminal justice in the Kaiser′s Berlin. Harvard University Press, 2004, ISBN 0-674-01317-4, ss. 206-210.
  4. Kreuter A. Deutschsprachige Neurologen und Psychiater: ein biographisch-bibliographisches Lexikon von den Vorläufern bis zur Mitte des 20. Jahrhunderts, Band 1. Saur, 1996, ss. 231-232.
  5. Hermann Wolfgang Zahn: Narrenbühne Welt: Erinnerungen eines Psychiaters. H. Zahn, 1949, s. 127.
  6. Alfred Etzold: Die Jüdischen Friedhöfe in Berlin. Henschel, 1991, s. 147.
  7. Bernhard Cohn. Berliner Tageblatt (08.07.1914 r.) s. 12.
  8. Familien-Anzeigen. Berliner Tageblatt (21.06.1921 r.) s. 10.
  9. Totenlista. Sozialistische Monatshefte 2, s. 185, 17.02.1930 r.
  10. Aus der Gelehrtenwelt. Börsen-Halle (27.08.1929 r.) s. 7.
  11. Ratner. Professor Toby Cohn†. „Psychiatrisch-neurologische Wochenschrift”. 31 (41), s. 509, 1929.
  12. Lebenslauf W: Histologisches und Physiologisches über die grossen Gallenwege und die Leber. Aus dem physiol. Inst, zu Breslau. Inaug.-Diss. Breslau, 1892.
  13. Wernicke. Chronik der koeniglichen Universitaet zu Breslau. Breslau, 1894.
  14. Pagel JL: Biographisches Lexikon hervorragender Ärzte des neunzehnten Jahrhunderts. Berlin-Wien: 1901, s. 337.
  15. Honan's Handbook to Medical Europe. P. Blakiston's son & co., 1912, s. 26.
  16. Geschichte der Neurologie in Berlin. Bernd Holdorff, Rolf Winau (red.). Walter de Gruyter, 2000, s. 75, 135.
  17. E Martignoni, L Godi, C Pacchetti, E Berardesca i inni. Is seborrhea a sign of autonomic impairment in Parkinson's disease?. „J Neural Transm”. 104 (11-12), s. 1295-304, 1997.
  18. Leitfaden der Elektrodiagnostik und Elektrotherapie. [dostęp 23.04.2011 r.]
  19. Bibelarchiv-Birnbaum – Cohn. [dostęp 24.04.2011 r.]

Oceń: Toby Cohn

★★★★★
Średnia ocena:4.49 Liczba ocen:14