Lech Konopka

---

Wykształcenie

W 1967 roku, po zakończeniu edukacji w Technikum Energetycznym z siedzibą w Legnicy, Lech Konopka przystąpił do egzaminów w Wyższej Szkole Oficerskiej Wojsk Łączności w Zegrzu. Uwieńczeniem tych starań była nauka, którą ukończył w 1971 roku, osiągając siódmą lokatę. Promocję na stopień podporucznika nadał mu szef Sztabu Generalnego WP gen. dyw. Bolesław Chocha.

W 1976 roku Konopka podjął kolejne studia w Akademii Sztabu Generalnego w Rembertowie, gdzie zakończył naukę z wyróżnieniem. W latach 1992–1993 uczestniczył w Podyplomowych Studiach Operacyjno – Strategicznych organizowanych przez Akademię Obrony Narodowej. Jego dalej rozwijająca się kariera Akademicka doprowadziła go w 2005 roku do zapisania się na studia doktoranckie na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, które pomyślnie ukończył w 2007 roku, uzyskując stopień doktora nauk humanistycznych w obszarze historii.

Służba wojskowa

Służbę wojskową rozpoczął w 1971 roku w 6 Pułku Łączności w Śremie, gdzie pełnił różnorodne funkcje, począwszy od dowódcy plutonu radiolinii w latach 1971-1973, przez dowódcę kompanii radiolinii (1973-1974), aż po dowódcę samodzielnej kompanii szkolnej, którą zarządzał w latach 1974-1976.

W 1979 roku, po ukończeniu studiów w Akademii Sztabu Generalnego, został przeniesiony do 1 Centrum Dowodzenia Bojowego w Świdwinie. Tam zajmował stanowisko starszego oficera w latach 1979-1981, a następnie objął funkcję szefa w zespole planowania i współdziałania w latach 1981-1982.

Rok 1982 przyniósł mu awans na stanowisko szefa sztabu oraz zastępcy dowódcy 8 Pułku Myśliwsko-Szturmowego w Mirosławcu. W latach 1984-1986 pracował jako starszy specjalista w Oddziale Szkolenia Operacyjno-Taktycznego Dowództwa Wojsk Lotniczych w Poznaniu. W 1986 roku, w ramach praktyki, objął obowiązki szefa sztabu 4 Dywizji Lotnictwa Myśliwskiego w Malborku. Do Dowództwa Wojsk Lotniczych powrócił w 1987 roku, a w 1989 został szefem Oddziału Szkolenia Operacyjnego.

W okresie od 1990 do 1997 roku służył w 4 Korpusie Lotniczym w Poznaniu, na różnych stanowiskach: od szefa wydziału operacyjnego w Oddziale Operacyjnym (1990–1992), przez szefa Oddziału Operacyjnego – zastępcę szefa sztabu (1993–1996), na szefie sztabu – zastępcy dowódcy Korpusu (1996–1997) kończąc.

W 1997 roku objął stanowisko zastępcy Szefa Sztabu Wojsk Lotniczych i Obrony Powietrznej ds. operacyjnych, a od 1999 roku pełnił tam funkcję szefa sztabu. Od listopada 2000 do maja 2007 zajmował stanowisko Zastępcy Szefa Sztabu Generalnego Wojska Polskiego. W okresie od maja do grudnia 2007 roku pełnił także funkcję radcy ministra obrony narodowej, Aleksandra Szczygło. W 2008 roku, na podstawie decyzji ministra obrony narodowej, Bogdana Klicha, został przeniesiony w stan spoczynku.

Od 2010 do 2015 roku zajmował stanowisko dyrektora Departamentu Zwierzchnictwa nad Siłami Zbrojnymi w Biurze Bezpieczeństwa Narodowego.

Awanse

Lech Konopka odbył różne etapy w swojej wojskowej karierze, które zaowocowały wieloma awansami. Poniżej przedstawiam szczegółowy wykaz jego stopni wojskowych:

• podporucznik – 1971,
• porucznik – 1974,
• kapitan – 1978,
• major – 1982,
• podpułkownik – 1985,
• pułkownik – 1989,
• generał brygady – 15 sierpnia 2000,
• generał dywizji – 15 sierpnia 2001,
• generał broni – 15 sierpnia 2004.

Ordery i odznaczenia

Lech Konopka jest osobą, która otrzymała wiele znaczących odznaczeń za swoją działalność. Wśród tych nagród możemy wyróżnić:

• Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski – 2000,
• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski – 1990,
• Złoty Krzyż Zasługi – 1983,
• Brązowy Krzyż Zasługi – 1976.

Publikacje

Lech Konopka jest autorem wielu znaczących prac naukowych i artykułów dotyczących bezpieczeństwa państwa oraz militariów. Oto niektóre z jego publikacji, które zasługują na szczegółową uwagę:

• Strategia bezpieczeństwa państwa: różnice i podobieństwa – Polska i Stany Zjednoczone, Myśl Wojskowa nr 3, 2006,
• Plan działania Sił Zbrojnych RP po ratyfikacji konwencji ottawskiej, Warszawa, SG WP, 2006,
• Siły antykryzysowego reagowania: lokalne, regionalne czy globalne?, Myśl Wojskowa nr 5, 2005,
• Walka sieciocentryczna sposobem działania sił zbrojnych w przyszłości, Myśl Wojskowa nr 2, 2004,
• Polskie lotnictwo wojskowe 1990-2003, Warszawa Poznań, Bellona, 2003,
• Operacja Iraq Freedom – próba podsumowania, Myśl Wojskowa dod. spec., 2003,
• Problemy rozwoju wojsk lotniczych i obrony powietrznej, Przegląd Wojsk Lotniczych i Obrony Powietrznej nr 4, 2002,
• Połączona doktryna sojuszu, Warszawa, MON BWSN, 2002,
• Współdziałanie lotnictwa WLOP z siłami Marynarki Wojennej, PWLiOP nr 8, 2001,
• Lotnictwo wojskowe III Rzeczypospolitej, Poznań, 2000,
• Na trudnej drodze do integracji: wojskowa służba ruchu lotniczego u progu XXI wieku, PWLiOP nr 12, 2000,
• Planowanie operacji wojsk lotniczych i obrony powietrznej, PWLiOP nr 11, 2000,
• Zdań kilka o „Otwartych Przestworzach”, PWLiOP nr 5, 2000,
• Co dalej?: Kierunki rozwoju Sił Powietrznych Sojuszu Północnoatlantyckiego, PWLiOP nr 8, 1999,
• Wybrane problemy wojen przyszłości w przeszłości, PWLiOP nr 3, 1998,
• Unikanie zaskoczenia przez dążenie do zaskoczenia, PWLiOP nr 7/8, 1996.

Życie prywatne

Lech Konopka jest osobą, która w swoim życiu osobistym ceni rodzinę i sport. Jego żona nosi imię Grażyna, a razem wychowują dwoje dzieci – Natalia i Gerard. Konopka ma także pasje, które obejmują sport oraz historię sztuki wojennej, co świadczy o jego szerokich zainteresowaniach.

Na co dzień pełni funkcję prezesa WKS Grunwald, a także kieruje Wojskową Federacją Sportu, co podkreśla jego zaangażowanie w rozwój sportu w kraju.

---

Oceń: Lech Konopka

---