Muchobór Mały

Historia Muchoboru Małego sięga czasów średniowiecza, kiedy to wieś ulokowano na prawym brzegu rzeki Ślęzy. Obszar ten, w okolicy skrzyżowania ulic Muchoborskiej i Traktatowej, jest również w pobliżu stacji kolejowej Wrocław-Muchobór. Pierwsza wzmianka o Muchoborze pojawiła się w dokumentach z 1193 roku, kiedy to papież Innocenty III potwierdził prawa klasztoru NMP na Piasku, który był właścicielem tych terenów aż do sekularyzacji w 1810 roku.

W źródłach z 1311 roku, Muchobór Mały wymieniany jest jako Mochbor parvum, w oddzieleniu od Muchoboru Wielkiego, który znajduje się po drugiej stronie rzeki Ślęzy. Miejscowość miała strategiczne znaczenie, dzięki położeniu w okolicy ważnych traktów handlowych oraz miała dwa folwarki w XIV wieku.

Ważnym wydarzeniem historycznym był rozejm z 1474 roku, podpisany między Karnczą Górą a Muchoborem, który kończył konflikt pomiędzy królem polskim Kazimierzem Jagiellończykiem, królem czeskim Władysławem Jagiellończykiem oraz królem węgierskim Maciejem Korwinem. Na mocy tego rozejmu Śląsk pozostał w rękach Macieja Korwina.

Na początku XIX wieku, w 1795 roku osada miała zaledwie 100 mieszkańców i 21 gospodarstw, co odzwierciedlało spokojny charakter życia na tym terenie. Kluczowym punktem rozwoju był rok 1874, kiedy to osiedle uzyskało połączenie kolejowe.

Wydarzeniem, które znacząco wpłynęło na lokalną społeczność, był dzień 1 kwietnia 1945 roku, kiedy to Muchobór Mały został zdobyty przez Armię Czerwoną. Obecnie osiedle graniczy od południa z Grabiszynem, a od północy z Nowym Dworem oraz Gądowem Małym.

Warto również zaznaczyć, że niektóre z ulic na Muchoborze Małym posiadają nazwy pochodzące od różnych państw. Przed II wojną światową nawiązywały one do niemieckich posiadłości kolonialnych, a dzisiaj noszą intrygujące nazwy takie jak: Windhuk Straße – obecnie ul. Angielska, Tanga Straße – Australijska, Samoa Straße – Holenderska, Duala Straße – Grecka, Togo Straße – Kanadyjska, oraz Apia Straße – Norweska.