Most Widawski

Do grudnia 2017 roku most ten był częścią drogi krajowej nr 5 oraz europejskiej trasy E261, które zostały jednak przeniesione na nowy szlak zmierzający ku Poznaniu. Most Widawski prowadzi na wyspę utworzoną przez ramiona rzeki, obok której zlokalizowana jest także mniejsza przeprawa na tzw. Starej Widawie, znajdująca się w miejscowości Psary. Z historii mostu wynika, że obok istniejącego dzisiaj mostu drogowego, dostrzegamy pozostałości przyczółków, które były fundamentem mostu wąskotorowego łączącego Wrocław z Trzebnicą.

Warto zaznaczyć, że na miejscu współczesnego mostu istniała drewniana przeprawa, która miała funkcjonować już w XIII wieku. W roku 1266 na moście tym pobierano opłaty celne na rzecz księcia Władysława arcybiskupa Salzburga, a po jego śmierci opłaty te trafiały do Henryka III Białego, a potem do Henryka IV Prawego.

Dopuszczalna masa pojazdu wynosi 30 ton. Most zaprojektowany został jako konstrukcja z jednym przęsłem w systemie dwuprzegubowym, charakteryzująca się łukową formą z ściągiem i wykonaną w technologii żelbetowej. Nawierzchnia mostu jest bitumiczna, co zapewnia dobry komfort podróży dla jego użytkowników.

W latach 2012-2017 zrealizowano gruntowny remont tego obiektu; w trakcie prowadzonych prac ruch samochodowy odbywał się dzięki zbudowanej w pobliżu przeprawie tymczasowej. Od grudnia 2020 roku Most Widawski jest częścią drogi wojewódzkiej nr 359, co potwierdza jego istotną rolę w lokalnej infrastrukturze komunikacyjnej.