Kościół Najświętszego Serca Jezusowego we Wrocławiu

---

Historia i położenie

Świątynia, o której mowa, została wybudowana w latach 1883-1885 przy klasztorze Sióstr Dobrego Pasterza, według wizji architekta diecezjalnego Josepha Ebersa.

Znajdowała się ona w obrębie parafii św. Piotra Kanizjusza. W toku II wojny światowej zyskała wezwanie Najświętszego Serca Jezusowego, a w tym czasie ustanowiono przy niej lokalię, co oznacza, że stała się filią wspomnianej parafii. W trakcie oblężenia Wrocławia w 1945 roku, kościół św. Piotra Kanizjusza musiał zostać zniszczony, aby umożliwić budowę lotniska.

Kościół Najświętszego Serca Jezusowego, mimo że również doświadczył uszkodzeń, przetrwał w znacznie lepszym stanie. Z tego powodu został on ustanowiony kościołem parafialnym, a jego opiekę powierzono Salezjanom. Erygowanie parafii miało miejsce 10 kwietnia 1946 roku.

Architektura

Wnętrze kościoła jest jednonawowe, podzielone na trzy przęsła, które nakryte są sklepieniami krzyżowymi. Te elementy układają się w harmonijną całość, a ołtarz główny, wysoko osadzony i pierwotnie kamienny, odznacza się neogotyckimi formami. Był on zaprojektowany tak, aby wyodrębnić dwie niezależne sekcje: jedną przeznaczoną dla zakonnic, a drugą dla osób świeckich. Dodatkowo, ołtarz staje się również widoczny z bocznej kaplicy, która pierwotnie służyła wychowankom klasztoru.

Wnętrze świątyni zaprojektowano w sposób umożliwiający brak kontaktu wzrokowego pomiędzy wiernymi znajdującymi się w różnych częściach. Taki układ przestrzenny sprawia, że ołtarz oraz kapłan odprawiający mszę świętą są dobrze widoczni dla wszystkich zgromadzonych w kościele. Styl architektoniczny budowli reprezentuje neogotyk, który cechuje się skromną, ale elegancką dekoracją. Wykorzystanie glazurowanej cegły w detalach architektonicznych nawiązuje do innych dzieł tego samego architekta.

---

Oceń: Kościół Najświętszego Serca Jezusowego we Wrocławiu

---