Klasztor karmelitanek bosych we Wrocławiu

---

Historia

Historia klasztoru karmelitanek bosych we Wrocławiu sięga 1933 roku, kiedy to pierwszy karmel został założony w Pawłowicach, malowniczej miejscowości pod Wrocławiem. Siostry zakonne przybyły z klasztoru ulokowanego w Kolonii-Lindenthal, z tego samego miejsca, gdzie wówczas mieszkała wrocławianka św. Edyta Stein.

W 1941 roku, na skutek działań hitlerowskich, klasztor został zamknięty, a zakonnice zostały na krótko umieszczone w domu urszulanek we Wrocławiu. Młodsze siostry aktywnie pełniły funkcje pielęgniarek w okolicznych szpitalach. Po zmianie granic i przyłączeniu Wrocławia do Polski, o. Józef Prus, prowincjał karmelitów, zainicjował wznowienie fundacji. Nowym miejscem dla wspólnoty stał się obiekt przy ulicy Bolesława Biegasa 2, znajdujący się na Dąbiu.

Jednakże, w wyniku polityki władz komunistycznych, niemieckie karmelitanki zostały zmuszone do opuszczenia Polski. Do Wrocławia przybyły z kolei mniszki z karmelu wileńskiego, dotychczas znajdujące się w Krakowie. W wyniku tych wydarzeń, 8 grudnia 1948 roku, dokonano fundacji nowego klasztoru przy ul. Karłowicza, w zdewastowanej willi, która niegdyś służyła gauleiterowi NSDAP na Dolnym Śląsku, Karla Hanke. Uroczystości poświęcenia domu oraz kaplicy dokonał administrator archidiecezji wrocławskiej, ksiądz Karol Milik.

Fundatorką klasztoru była m. Maria Józefa od Przebicia Serca Św. Teresy, znana wcześniej jako Albina Nowosielska, będąca pierwszą przełożoną wrocławskiej wspólnoty. Niemieckie karmelitanki znalazły swoją ostateczną siedzibę w klasztorze w Witten. W późniejszych latach siostry zakonne założyły nowe wspólnoty w Kielcach (1958) i Katowicach (1989).

Warto również wspomnieć, iż w 2008 roku wrocławski klasztor był odwiedzany przez Dalajlamę XIV, co podkreśla znaczenie i rozpoznawalność tego miejsca.

Działalność

Mniszki karmelitanki bose żyją zgodnie z charyzmatem swojego zakonu, poświęcając się dozgonnemu życiu modlitewnemu. Ich codzienność zdominowana jest przez duch milczenia, samotność oraz umartwienie. Wspólnota ta funkcjonuje w klasztorze w ramach klauzury papieskiej, co oznacza, że siostry nie opuszczają jego murów.

Oprócz modlitwy, wrocławskie mniszki angażują się w różne działalności rzemieślnicze, takie jak wyrabianie różańców oraz szycie szat liturgicznych. Te aktywności są zgodne z ich wewnętrzną misją, jednak siostry nie prowadzą działalności apostolskiej na zewnątrz klasztoru.

W klasztorze znajduje się również kaplica, która jest dostępna dla wiernych podczas Mszy świętych. W dni powszednie Msza odbywa się o godzinie 7:30, natomiast w niedziele wierni mogą uczestniczyć w liturgii o godzinie 9:00.

---

Oceń: Klasztor karmelitanek bosych we Wrocławiu

---