Górna Oława

Oława Górna jest uznawana za *jeden z bardziej malowniczych odcinków* tej rzeki. Historię tego miejsca wzbogaca fakt, że rozdział wód Oławy na dwa główne ramiona – Oławę Dolną i Górną – odbywał się pierwotnie przy grobli prowadzącej od Bierdzan do Świątnik. W początkach XX wieku przeprowadzono jednak przekop, który skrócił bieg tej części rzeki o 0,3 km. Obecnie oba ramiona rzeki mają swoje źródło poniżej terenów wodonośnych Wrocławia, tuż na zachód od Kładki Barani Skok.

Na początku Oławy Górnej znajduje się jaz stały, który pełni rolę przelewu dla tej rzeki, nawet w czasie niskich stanów wodnych. Umożliwia on przepływ nienaruszalny do Oławy Górnej. Istnieje też drugi jaz z większym światłem, który kieruje wody do Oławy Dolnej w trakcie wysokiego poziomu wód oraz wezbrań, ponieważ jest to jaz o wyższym poziomie piętrzenia. Ponadto, przekop od Oławy Górnej do Oławy Dolnej, dzielący obszar parku na dwie wyspy, pozwala na przerzut części wód między tymi dwoma ramionami rzeki.

Oława Górna odbiera także wody od mniejszych cieków, które płyną przez tę część Wrocławia, a mianowicie rzeki Zielona oraz strugi Brochówki, które wpadają do Oławy Górnej: Zielona z jej lewego, wschodniego brzegu, a Brochówka z południowego brzegu.

W obecnych czasach przez Oławę Górną przerzucono jedną przeprawę mostową – Most Parkowy. Niestety, druga przeprawa, łącząca teren parku z ośrodkiem sportu i rekreacji klubu Burza Wrocław, na którym niegdyś znajdował się basen kąpielowy, znana jako Kładka Parkowa, została rozebrana, a jedynym śladem pozostały dwa przyczółki na przeciwległych brzegach rzeki. Na Oławie Górnej mieścił się również Młyn Guzikowy (Knopfmühle) – młyn wodny, który korzystał z wód rzeki. Obiekt ten pełnił rolę stopnia wodnego (piętrzącego), mając na celu utrzymanie odpowiedniego poziomu wody dla pobliskich terenów wodonośnych Wrocławia.