Zbigniew Smok

W latach 1977–1981 studiował jako podchorąży w Wyższej Szkole Oficerskiej Wojsk Zmechanizowanych we Wrocławiu. Po ukończeniu nauki przez okres sześciu lat, od 1981 do 1988 roku, pełnił rolę oficera w 13 Pułku Zmechanizowanym w Kożuchowie, gdzie dowodził wojskowym plutonem, kompanią, a następnie batalionem. Jego umiejętności i zaangażowanie były widoczne już w tym wcześnie etapie kariery.

W 1985 roku ukończył Wyższy Kurs Doskonalenia Oficerów, co pozwoliło mu na dalszy rozwój zawodowy. Pomiędzy 1988 a 1991 rokiem był słuchaczem Akademii Sztabu Generalnego oraz Akademii Obrony Narodowej, które miały miejsce w Rembertowie. W latach 1992–1996 służył w Sztabie 5 Kresowej Dywizji Zmechanizowanej, a następnie został szefem sztabu-zastępcą dowódcy oraz zastępcą dowódcy do spraw liniowych 73 Pułku Zmechanizowanego w Gubinie.

W 1996 roku, Zbigniew Smok objął stanowisko szefa Wydziału Szkolenia oraz zastępcy szefa pionu szkolenia 4 Lubuskiej Dywizji Zmechanizowanej w Krośnie Odrzańskim. W 1998 roku awansował na dowódcę 5 Kresowej Brygady Zmechanizowanej w Gubinie, natomiast w 2002 roku został zastępcą szefa Wojewódzkiego Sztabu Wojskowego w Rzeszowie, a 30 grudnia 2003 roku objął jego przewodnictwo.

Od 19 marca 2007 roku pełnił obowiązki dowódcy 15 Giżyckiej Brygady Zmechanizowanej w Giżycku. Jego zasługi zostały docenione przez ówczesnego Prezydenta RP, Lecha Kaczyńskiego, który 3 maja 2007 roku wręczył mu nominację na stopień generała brygady. Kolejnym ważnym etapem w jego karierze było objęcie stanowiska ostatniego Dowódcy Śląskiego Okręgu Wojskowego, który zakończył działalność 31 grudnia 2011 roku.

Po rozformowaniu okręgu, Zbigniew Smok przejął funkcję zastępcy dowódcy oraz szefa sztabu 11 Dywizji Kawalerii Pancernej. W 2017 roku zakończył swoją służbę zawodową i przeszedł w stan spoczynku, kończąc tym samym imponującą karierę w polskim wojsku.