Mostek Czarownic

Znajdujący się na wysokości 45 metrów, Mostek od zawsze pełnił rolę punktu widokowego, a niegdyś odbywały się na nim także koncerty orkiestry. Przez lata był kilkakrotnie odnawiany, w tym m.in. w 1632 roku. Niestety, w nocy z 22 na 23 marca 1887 roku, mostek spłonął wraz z wieżami podczas pokazu fajerwerków z okazji urodzin cesarza Wilhelma I. Rekonstrukcja mostu miała miejsce w latach 1888–1892.

Po zakończeniu oblężenia Wrocławia, na początku II wojny światowej, 17 maja 1945 roku, w wyniku wybuchu (najprawdopodobniej miny) doszło do zniszczenia południowej wieży kościoła, co również zniszczyło Mostek Czarownic. Odbudowa tego historycznego elementu miała miejsce dopiero na przełomie XX i XXI wieku.

Mostek Czarownic przez wiele lat inspirował wyobraźnię mieszkańców Wrocławia. Mieszczanie żartowali, że jest on najwyższym mostem w mieście, podczas gdy pobliska ul. Szewska, znana także jako ul. Szewska, mająca osiemset metrów długości, jest w rzeczywistości najdłuższym mostem, definiowanym kiedyś jako Brücke w dawnym niemieckim.

Nazwa Mostka Czarownic związana jest z jedną z lokalnych legend, według której pewna młoda wrocławianka, Tekla, została przeklęta przez swojego ojca. Wskutek tego mroczne moce porwały ją i umieściły na mostku pomiędzy wieżami kościoła. Dopiero po jakimś czasie czarownica zdjęła z niej klątwę. Inna legenda mówi o pokutujących duszach zmarłych podróżnych, które miały się pojawiać na moście, a jeszcze inna, bardziej pedagogiczna, przedstawia obraz dusz próżnych dziewcząt, które zamiast dbać o dom spędzały czas na zabawach i kokietowania adoratorów. Zdesperowane matki tych lekkomyślnych córek przyprowadzały je w nocy pod wieże kościoła, mając nadzieję, że widok pokutujących dusz wpłynie na zmianę ich postaw w życiu codziennym.