Kościół św. Macieja Apostoła, zlokalizowany we Wrocławiu, to niezwykle interesująca budowla gotycka. Wzniesiony z cegły, przyjmuje formę jednonawową z transeptem oraz prominentną wieżą, a jego plan przypomina krzyż.
Jego położenie jest nieprzypadkowe - znajduje się po wschodniej stronie ul. Szewskiej, pod adresem pl. bpa Nankiera 17a. Kościół ma długą i bogatą historię, sięgającą pierwszej ćwierci XIII wieku. Wówczas powstał jako kaplica dworska, związana z dworem (curia) Henryka Brodatego, który według rekonstrukcji Małachowicza, znajdował się nieco bardziej na wschód od obecnej lokalizacji.
Architektura kościoła charakteryzuje się złożonością, składając się z dwuprzęsłowej nawy oraz dłuższego, węższego prezbiterium. Ta unikalna konstrukcja stanowi cenny zabytek, który przyciąga zarówno mieszkańców Wrocławia, jak i turystów z różnych zakątków świata.
Historia
Historia kościoła św. Macieja we Wrocławiu sięga lat 40. XIII wieku, kiedy to księżna Anna, będąca wdową po Henryku Pobożnym, zainicjowała powstanie szpitala poświęconego św. Elżbiecie na terenach swojego dworu. W 1253 roku sprowadziła Krzyżowców z Czerwoną Gwiazdą, co doprowadziło do założenia klasztoru tego zakonu oraz przekazania kościoła zakonnikom.
Około przełomu XIII i XIV wieku, lub nieco później, przystąpiono do przebudowy prezbiterium, które zyskało trójboczny kształt, a równocześnie rozpoczęto budowę wieży świątyni. W końcu XIV wieku oraz na początku XV wieku nastąpiły kolejne etapy budowlane, w ramach których do korpusu nawy dobudowano ramiona transeptu zakończone trójbocznie, co nadało kościołowi plan krzyża. W ramach przebudowy znacznie podwyższono także nawę. Budowę wieży, nakrytej ostrosłupowym hełmem pokrytym miedzią, ukończono w 1487 roku. W 1569 roku kościół przeszedł kolejną przebudowę, podczas której nadbudowano mury zaś dokonano budowy nowych sklepień.
Na przełomie lat 60-tych XVII wieku, w 1662 roku, przystąpiono do demontażu górnej części nadwątlonego hełmu wieży, którą zastąpiono niewielkim barokowym dachem cebulastym. Program barokizacji wnętrza trwał dalej, gdy dodano od strony południowej barokową kruchtę. Po roku 1675 zrealizowano projekt budowy niskiej trójnawowej krypty pod nawą i większą częścią prezbiterium.
W wyniku sekularyzacji zakonu, kościół stał się pomocą o charakterze parafialnym. W latach 1895-1896 przeszedł poważny remont, a w wyniku wydarzeń z 1945 roku, kościół doznał poważnych uszkodzeń — stracił dachy wieży i nawy, a przez długi czas był zaniedbywany. Prowizoryczne pokrycie dachu zrealizowano dopiero w 1949 roku, a w 1958 roku doszło do poważnego uszkodzenia, kiedy to zawaliła się część północnego ramienia transeptu, co zniszczyło także renesansową ambonę z 1607 roku.
Prace rekonstrukcyjne trwały od 1961 do 1966 roku. Ważną postacią w tym okresie był Olgierd Czerner, który miał wpływ na przywrócenie świetności kościołowi. Konsekracja, będąca symbolicznym zakończeniem renowacji, odbyła się 23 października 1966 roku. W kościele zainstalowano również zabytki z poewangelickich świątyń, w tym obraz Ukrzyżowania Pana Jezusa z ołtarza kościoła Świętej Trójcy w Bierutowie. Wieża wciąż czeka na odpowiednią rekonstrukcję hełmu, a obecnie jest nakryta prowizorycznym dachem.
Kościół w obecnych czasach pełni funkcję rzymskokatolickiego kościoła rektoralnego, a w jego pobliżu znajduje się siedziba duszpasterstwa akademickiego „Maciejówka”. W krypcie kościoła spoczywa znany mistyk, teolog oraz poeta Johannes Scheffler, znany szerzej jako Angelus Silesius. Na murze przez wejściem do kościoła umieszczono tablice pamiątkowe, z których jedna poświęcona jest Angelusowi, a druga polskiemu kompozytorowi Emanuelowi Kani (1827–1887), który pełnił funkcję organisty w kościele św. Macieja.
Ostatnie prace remontowe w wieży ujawniły fragmenty gotyckich malowideł naściennych, przykrytych w 1655 roku przepisaną warstwą farby. Przed kościołem dumnie stoi barokowa rzeźba św. Jana Nepomucena, wykonana w 1723 roku przez Jana Jerzego Urbańskiego.
Przypisy
- Witold Komorowski. Postacie w oknach. „Na Szlaku. Magazyn turystyczno-krajoznawczy”. R. XXXVIII (e-210 (406), 04.2024 r.), s. 5. Oddział Wrocławski PTTK. ISSN 1230-9931.
- Odnaleziono elementy ołtarza z kościoła cmentarnego w Bierutowie - czy wrócą?. Marek Nienaltowski, dr Piotr Oszczanowski. [dostęp 17.07.2016 r.] (pol.).
- Harasimowicz 1997, s. 25.
- Rejestr zabytków nieruchomych woj. dolnośląskiego. [dostęp 27.01.2010 r.]
Pozostałe obiekty w kategorii "Kościoły":
Kościół św. Marcina we Wrocławiu | Kościół św. Maurycego we Wrocławiu | Kościół św. Michała Archanioła we Wrocławiu-Muchoborze Wielkim | Kościół Świętej Rodziny we Wrocławiu | Parafia św. Agnieszki we Wrocławiu | Parafia Bożego Ciała we Wrocławiu | Parafia cywilno-wojskowa św. Elżbiety we Wrocławiu | Parafia Ducha Świętego we Wrocławiu | Parafia Najświętszego Imienia Jezus we Wrocławiu | Parafia św. Alberta Wielkiego we Wrocławiu | Kościół św. Wojciecha we Wrocławiu | Kościół św. Franciszka z Asyżu we Wrocławiu | Kościół św. Bonifacego we Wrocławiu | Kościół św. Augustyna we Wrocławiu | Kościół Najświętszej Maryi Panny Wspomożycielki Wiernych we Wrocławiu | Kościół Najświętszej Maryi Panny Królowej Polski we Wrocławiu | Kościół Najświętszej Marii Panny na Piasku we Wrocławiu | Kościół Imienia Jezus we Wrocławiu | Kościół Gustawa Adolfa we Wrocławiu | Kolegiata Świętego Krzyża i św. Bartłomieja we WrocławiuOceń: Kościół św. Macieja we Wrocławiu