Instytut Matematyczny Uniwersytetu Wrocławskiego

Instytuty

Instytut Matematyczny Uniwersytetu Wrocławskiego (IM UWr) jest jednostką dydaktyczno-naukową, która funkcjonuje w ramach Wydziału Matematyki i Informatyki Uniwersytetu Wrocławskiego. Struktura instytutu obejmuje dziesięć zakładów, dwie pracownie naukowe oraz zaawansowane laboratorium komputerowe.

Instytut posiada wysokie uprawnienia naukowe, co umożliwia mu nadawanie stopni doktora i doktora habilitowanego, a także składanie wniosków o nadanie tytułu naukowego profesora. Główne obszary działalności dydaktycznej i badawczej koncentrują się na fundamentalnych aspektach matematyki, takich jak teoria modeli, algebra, geometria oraz analiza funkcjonalna.

Instytut prowadzi także badania w zakresie teorii liczb, topologii różniczkowej, równań różniczkowych, analizy harmonicznej, procesów stochastycznych, a także zastosowań probabilistycznych i statystyki matematycznej. Ponadto, uczy się tutaj o historii matematyki, dydaktyce oraz konkretnych zastosowaniach matematyki w różnych dziedzinach.

W chwili obecnej w Instytucie kształci się 662 studentów wyłącznie w trybie dziennym. Instytut podejmuje również aktywne działania na rzecz popularyzacji matematyki wśród różnorodnych grup społecznych, w tym dzieci, młodzieży oraz osób starszych, zarówno lokalnie, jak i w skali krajowej.

Siedziba instytutu mieści się w nowoczesnym budynku, który został zbudowany w latach 1967–1972 przy placu Grunwaldzkim 2-4 we Wrocławiu. Jego architektura jest dziełem utalentowanego małżeństwa Barskich.

Historia Instytutu rozpoczęła się w 1945 roku, kiedy to został utworzony jako jedna z pierwszych jednostek Uniwersytetu Wrocławskiego, głównie z naukowców przybyłych z Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie. Wśród jego znaczących osób, które miały wpływ na rozwój instytutu, znajdował się niezwykle uzdolniony Hugo Steinhaus. Pracownicy naukowi instytutu zajmowali również prominentne stanowiska na Uniwersytecie, pełniąc funkcje rektorów, w tym Edwarda Marczewskiego w latach 1953-1957, Kazimierza Urbanika, Józefa Łukaszewicza oraz Romana Dudy, a także działając jako dziekani wydziałów.

Na początku działalności Instytut był afiliowany przy Wydziale Matematyki, Fizyki i Chemii, potem przekształcał swoje struktury, aby w 1995 roku stać się częścią Wydziału Matematyki i Fizyki, a od roku 1996 jest elementem Wydziału Matematyki i Informatyki. To wszystko tworzy dynamiczne środowisko, w którym matematyka rozwija się w radosnej i twórczej atmosferze.

Władze

Władze Instytutu Matematycznego Uniwersytetu Wrocławskiego obejmują kluczowe postaci, które kierują pracą oraz rozwojem instytucji. Na czele instytutu stoi dyrektor, którym jest prof. dr hab. Grzegorz Karch.

W strukturze organizacyjnej instytutu znajdują się również jego zastępcy, którzy pełnią istotne funkcje:

  • zastępca dyrektora ds. dydaktycznych – dr Tomasz Elsner,
  • zastępca dyrektora ds. administracyjno-finansowych – dr hab. Maciej Paluszyński,
  • zastępca dyrektora ds. naukowych – prof. dr hab. Krzysztof Dębicki.

Poczet dyrektorów

Na przestrzeni lat, kierownictwo Instytutu Matematycznego Uniwersytetu Wrocławskiego piastowali wybitni naukowcy, którzy przyczynili się do rozwoju dyscypliny. W szczególności wyróżniają się dwie postaci, które znacząco wpłynęły na funkcjonowanie instytutu:

  • W latach 1945–1967 dyrektorem był prof. dr hab. Edward Marczewski, który znacząco przyczynił się do wzrostu renomy instytutu, oraz do rozwijania badań matematycznych w Polsce,
  • Po nim, w latach 1967–1996, funkcję tę objął prof. dr hab. Kazimierz Urbanik, kontynuując i rozwijając poprzednie inicjatywy.

Kierunki kształcenia

Instytut Matematyczny Uniwersytetu Wrocławskiego proponuje szeroki wachlarz kierunków kształcenia w dziedzinie matematyki. Uczniowie mają możliwość uzyskania stopnia licencjata na trzyletnich studiach pierwszego stopnia oraz kontynuowania nauki na dwuletnich studiach magisterskich uzupełniających. Ukończenie pierwszego etapu kształcenia otwiera przed nimi drzwi do różnych specjalności, takich jak:

  • matematyka stosowana,
  • analiza danych,
  • matematyka aktuarialno – finansowa,
  • matematyka w ekonomii i ubezpieczeniach,
  • matematyka teoretyczna,
  • matematyka nauczycielska.

Warto również zaznaczyć, że Instytut Matematyczny oferuje programy studiów podyplomowych, w tym:

  • Studia Podyplomowe Matematyka z Informatyką,
  • Studia Podyplomowe Edukacja Matematyczna z Technologią Informacyjną.

Dodatkowo, istnieje opcja podjęcia studiów trzeciego stopnia, czyli doktoranckich, w ramach Doktoranckiego Studium Matematyki, co pozwala na dalszy rozwój w tej fascynującej dziedzinie.

Struktura organizacyjna

Zakład Algebry i Teorii Liczb

W ramach tego zakładu zespołem kieruje prof. dr hab. Ludomir Newelski. W skład personelu wchodzą również:. prof. dr hab. Krzysztof Krupiński, prof. dr hab. Piotr Kowalski, dr hab. Tadeusz Pezda, dr hab. Aleksandra Wencel, dr Jakub Gismatullin.

Zakład Analizy Funkcjonalnej

Zakład ten prowadzi prof. dr hab. Ewa Damek. W gronie pracowników znajdują się: prof. dr hab. Dariusz Buraczewski, prof. dr hab. Jacek Dziubański, prof. dr hab. Paweł Głowacki, prof. dr hab. Waldemar Hebisch, dr hab. Maciej Paluszyński, dr hab. Ziemowit Rzeszotnik, dr hab. Roman Urban, dr hab. Jacek Zienkiewicz, dr hab. Mariusz Mirek, dr hab. Marcin Preisner, dr Konrad Kolesko.

Zakład Analizy Matematycznej

Kierownikiem tego zakładu jest prof. dr hab. Ryszard Szwarc. W skład zespołu wchodzą także: prof. dr hab. Marek Bożejko (na emeryturze od 2016 r.), dr hab. Janusz Wysoczański, dr hab. Wojciech Młotkowski, dr Wiktor Ejsmont, dr Anna Wysoczańska-Kula, dr Biswarup Das, dr Krzysztof Tabisz.

Zakład Geometrii

Zakład ten prowadzi prof. dr hab. Jacek Świątkowski. Dalsi członkowie to: prof. dr hab. Lech Januszkiewicz, dr hab. Bogusław Hajduk, prof. UWr, dr hab. Yuriy Kryakin, dr hab. Jan Dymara, prof. UWr, dr Katarzyna Dymara, dr Tomasz Elsner, dr hab. Światosław Gal, dr Damian Osajda, dr Jarosław Wróblewski.

Zakład Równań Różniczkowych

W tym zakładzie kierownikiem jest prof. dr hab. Piotr Biler, natomiast pozostali pracownicy to: prof. dr hab. Grzegorz Karch, dr hab. Andrzej Raczyński, dr hab. Robert Stańczy, dr Szymon Cygan.

Zakład Teorii Prawdopodobieństwa

Kierownikiem jest prof. dr hab. Ryszard Szekli, a reszta zespołu obejmuje: prof. dr hab. Tomasz Rolski, prof. dr hab. Krzysztof Dębicki, dr hab. Paweł Lorek, dr Marek Arendarczyk, dr Barbara Jasiulis-Gołdyn, dr Przemysław Klusik, dr Bogdan Mincer.

Zakład Teorii mnogości i topologii

Na czele tego zakładu stoi prof. dr hab. Grzegorz Plebanek. Do współpracowników należą: dr hab. Piotr Borodulin-Nadzieja, dr Paweł Kawa, dr Jan Kraszewski, dr Krzysztof Omiljanowski.

Zakład Statystyki

Zakład prowadzi prof. dr hab. Małgorzata Bogdan. Zespół uzupełniają: prof. dr hab. Władysław Szczotka, dr hab. Krzysztof Topolski, dr Małgorzata Romanowska-Majsnerowska, dr Grzegorz Wyłupek.

Pracownia Dydaktyki i Popularyzacji Matematyki

W tej jednostce kierownikiem jest mgr Małgorzata Mikołajczyk, a zespół pracowniczy tworzy mgr inż. Michał Śliwiński.

Pracownia Ekspertyz Statystycznych (PREST)

Na czele pracowni stoi dr Grzegorz Wyłupek.

Pracownicy naukowi zatrudnieni poza zakładami naukowymi

W gronie naukowców znajdują się: prof. dr hab. Zbigniew Jurek, prof. dr hab. Kazimierz Musiał.

Byli wykładowcy

Na Instytucie Matematycznym Uniwersytetu Wrocławskiego wykładowcy odegrali ważną rolę, tworząc znaczący wkład w rozwój nauki i edukacji. Wśród byłych pracowników można wymienić:

Wszystkie te osoby przyczyniły się do rozwoju instytucji i miały wpływ na wiele pokoleń studentów. Dzięki ich pracy oraz pasji, matematyka na Uniwersytecie Wrocławskim ma solidną podstawę i ciągle się rozwija.

Doktoraty honoris causa UWr przyznane z inicjatywy pracowników instytutu

Doktoraty honoris causa to szczególne wyróżnienia, które są przyznawane za wybitne osiągnięcia naukowe i wkład w rozwój wiedzy. Uniwersytet Wrocławski, poprzez swoich pracowników instytutu matematycznego, przyznał kilka takich prestiżowych tytułów w historii. Oto tabela z informacjami na temat osób, które otrzymały to zaszczytne wyróżnienie:

  • 27 października 1948: Wacław Sierpiński,
  • 10 października 1959: Kazimierz Kuratowski,
  • 29 października 1964: Mstisław Wsiewołodowicz Kiełdysz,
  • 22 listopada 1965: Hugo Steinhaus,
  • 14 listopada 1970: Władysław Ślebodziński,
  • 8 maja 1973: Edward Marczewski.

Każda z tych postaci odegrała kluczową rolę w rozwoju matematyki i pozostawiła niezatarty ślad w historii nauki, a ich wkład w tę dziedzinę jest doceniany do dzisiaj.

Przypisy

  1. Biografia H. Steinhausa na stronie DBC poświęconej Wrocławskiemu Środowiskowi Akademickiemu. wsa.dbc.wroc.pl. [dostęp 14.11.2012 r.]
  2. Informacja o popularyzacji matematyki przez IM UWr na jego oficjalnej. math.uni.wroc.pl. [dostęp 13.11.2012 r.]
  3. Kierunku studiów oferowanych przez IM UWr. math.uni.wroc.pl. [dostęp 15.11.2012 r.]
  4. Historia budynku IM UWr [on-line] [dostęp 15.11.2012 r.]
  5. Struktura organizacyjna IM UWr [dostęp 12.11.2012 r.]
  6. Struktura organizacyjna WMI UWr [dostęp 12.11.2012 r.]
  7. Studia III stopnia prowadzone przez IM UWr. math.uni.wroc.pl. [dostęp 12.11.2012 r.]
  8. Studia podyplomowe prowadzone przez IM UWr. math.uni.wroc.pl. [dostęp 12.11.2012 r.]
  9. Liczba studentów na UWr według wydziałów i kierunków, stan na 30 XI 2011 roku [dostęp 11.11.2012 r.]
  10. Historia Wydziału Matematyki i Informatyki UWr. wmi.uni.wroc.pl. [dostęp 07.02.2012 r.]
  11. Instytut Matematyczny w bazie instytucji naukowych portalu Nauka Polska (OPI). [dostęp 12.11.2012 r.]

Oceń: Instytut Matematyczny Uniwersytetu Wrocławskiego

★★★★★
Średnia ocena:4.53 Liczba ocen:14