Instytut Muzykologii Uniwersytetu Wrocławskiego

---

Historia

Instytut Muzykologii wyróżnia się jako placówka naukowo-dydaktyczna z bogatymi tradycjami, sięgającymi początku XX wieku, kiedy to jego korzenie związały się z uniwersytetami niemieckimi oraz polskimi. W latach 1910–1915 istotną rolę w rozwoju instytutu odegrał prof. Otto Kinkeldey, nowojorski muzykolog, który po habilitacji na Uniwersytecie Wrocławskim rozpoczął wykłady dotyczące historii muzyki. W kolejnych latach kierowali nim czołowi niemieccy eksperci, tacy jak prof. Max Schneider (1915–1929) oraz prof. Arnold Schmitz (1929–1939). Po wybuchu II wojny światowej, funkcje kierownicze na krótko objął doc. Fritz Feldmann (1939–1941).

Po zakończeniu wojny, w 1945 roku, w odrodzonym polskim Uniwersytecie Wrocławskim zatrudniono dr. Adama Zbigniewa Liebharta, który stanął przed zadaniem odbudowy Zakładu Muzykologii po zniszczeniach wojennych. Niebawem, w 1946 roku, kierownictwo zakładu objął ks. dr hab. Hieronim Feicht. Niestety, w 1952 roku, mimo sprzeciwów ze strony społeczności akademickiej, placówka została likwidowana z powodu decyzji politycznych.

Po przeszło pięćdziesięcioletniej przerwie, w 2003 roku, Uniwersytet Wrocławski postanowił reaktywować kierunek muzykologii, zakładając Zakład Muzykologii w ramach Instytutu Kulturoznawstwa, a jego kierownikiem został prof. dr hab. Maciej Gołąb. W 2009 roku Zakład uzyskał status Katedry Muzykologii, a następnie stał się samodzielną jednostką na Wydziale Nauk Historycznych i Pedagogicznych UWr, oferując studia stacjonarne na różnych poziomach.

Reaktywowany Instytut Muzykologii nie tylko kontynuuje badania regionalne, ale także odzwierciedla istotne trendy współczesnej muzykologii. W zakresie dydaktyki wyróżniają się zajęcia dotyczące historii muzyki, obejmujące zarówno Polskę, jak i muzykę powszechną, od XVI do XXI wieku. Kładzie się również nacisk na lokalne tradycje muzyczne Wrocławia i Dolnego Śląska, sięgając czasów średniowiecza. Oferta kształcenia obejmuje antropologię oraz etnomuzykologię, w tym badania kultur pozaeuropejskich. Dodatkowo, Instytut prowadzi podyplomowe studia związane z badaniami nad współczesną audiosferą, w kontekście kulturoznawczym oraz socjologiczno-muzycznym.

Struktura organizacyjna i skład osobowy

„Na czele naszej instytucji stoi prof. dr hab. Remigiusz Pośpiech, który pełni funkcję Dyrektora oraz Przewodniczącego Rady Instytutu. W jego asyście działa dr Sławomir Wieczorek, Zastępca Dyrektora ds. dydaktycznych, który odgrywa kluczową rolę w kierunku strategii edukacyjnych instytutu.

W skład zakładów instytutu wchodzą:

• Zakład Muzykologii Historycznej: kierowany przez p.o. dr Grzegorza Joachimiaka, w skład którego wchodzą:
• dr Agnieszka Drożdżewska – adiunkt,
• dr Wojciech Odoj – adiunkt,
• prof. dr hab. Remigiusz Pośpiech – profesor.

• Zakład Muzykologii Systematycznej: na czele z prof. dr hab. Zbigniewem Przerembskim, który kieruje tym wiodącym ośrodkiem akademickim, w skład którego wchodzą:
• prof. dr hab. Maciej Gołąb – profesor emeritus,
• dr Ryszard Lubieniecki,
• dr hab. Joanna Miklaszewska – adiunkt,
• dr hab. Bogusław Raba – adiunkt.

• Zakład Antropologii Muzycznej: kierowany przez prof. dr hab. Bożenę Muszkalską, z następującymi pracownikami:
• dr Robert Losiak – adiunkt,
• dr Wioleta Muras – adiunkt,
• dr Sławomir Wieczorek – adiunkt.

Badania i dydaktyka akademicka

Instytut Muzykologii Uniwersytetu Wrocławskiego angażuje się w często zróżnicowane badania, które obejmują wiele obszarów tematycznych. Jego badania mają na celu zrozumienie zarówno historii muzyki polskiej, jak i powszechnej, w szczególności okresu nowożytnego. Warto również zauważyć, że pracownicy instytutu prowadzą analizy dotyczące tradycji muzyki ludowej oraz współczesnej kultury muzycznej, która rozciąga się na aspekty zarówno profesjonalne, jak i popularne.

Jednym z kluczowych punktów działalności Instytutu jest jego skupienie na historii śląskiej kultury muzycznej, co stanowi stały obszar badań statutowych. Co więcej, instytut jako jedyny w Polsce oferuje studentom wykład monograficzny poświęcony Fryderykowi Chopinowi oraz międzynarodowe seminarium chopinologiczne dla doktorantów. Takie podejście zapewnia studentom dostęp do wyjątkowych zasobów wiedzy i doświadczeń.

Instytut nieustannie rozwija swoją współpracę z krajowymi i zagranicznymi ośrodkami, co jest istotnym elementem jego działalności. W szczególności, współpraca ta obejmuje partnerstwa z takimi instytucjami jak Instytut Muzykologii UAM w Poznaniu oraz ośrodkami muzykologicznymi z Berlina, Pragi, Wiednia, Lipska, Drezna, Ołomuńca oraz Lwowa.

Od 2005 roku, instytut wydaje w Wydawnictwie Uniwersytetu Wrocławskiego serię publikacji muzykologicznych pod tytułem Musicologica Wratislaviensia. Dodatkowo, we współpracy z Peter Lang Verlagsgruppe we Frankfurcie nad Menem, realizuje serię Eastern European Studies in Musicology. Takie inicjatywy przyczyniają się do promowania badań i wiedzy na temat muzyki w szerszym kontekście akademickim.

---

Oceń: Instytut Muzykologii Uniwersytetu Wrocławskiego

---