UWAGA! Dołącz do nowej grupy Wrocław - Ogłoszenia | Sprzedam | Kupię | Zamienię | Praca

Ireneusz Nowacki


Ireneusz Nowacki, znany pod pseudonimem Pióro, urodził się 10 grudnia 1951 roku we Wrocławiu. Niestety, zmarł tamże 12 stycznia 2017 roku.

Był on uznawanym polskim perkusistą, związanym zarówno z muzyką rockową, jak i jazzową. W trakcie swojej kariery muzycznej występował w wielu zespołach, do których należały między innymi: Romuald i Roman, Cross oraz Recydywa.

Życiorys

Kariera Irenusza Nowackiego jako perkusisty rozpoczęła się w 1970 roku, gdy to zadebiutował na scenie muzycznej grając w grupie Za Parawanem, która była związana z wrocławskim klubem studenckim T4. Dwa lata później jego muzyczne ścieżki prowadziły przez różne zespoły, w tym Peccavi, w którym występował z artystami takimi jak Ryszard „Gwalbert” Misiek oraz Wiesław Misiek i Juliusz Mazur. Kolejnym w jego karierze był zespół Romuald & Roman, gdzie współpracował z Romualdem Piaseckim, a także z Andrzejem Pluszczem oraz Włodzimierzem Krakusem.

W miarę upływu lat Nowacki kontynuował swoją karierę w różnych formacjach muzycznych, takich jak Kwartet Jazzowy Wiktora Zydronia oraz Hokus. W tym ostatnim zespole, jego partnerami byli Roman Wojciechowski, Włodzimierz Krakus, Henryk Szpernol i Jacek Berenthal. Konsekwentnie grał także w NRD-owskiej grupie Katja, Roman & Co., w której skład wchodzili tacy muzycy jak Katja Kuczyński, Roman Runowicz, Jan Borysewicz, Z. Czerwiński, Jerzy Kaczmarek oraz Włodzimierz Krakus. Jego kariera muzyczna obejmowała także Kameleon, gdzie współpracował z Piotrem Kozerawskim, Włodzimierzem Krakusem, Romualdem Freyem oraz Tadeuszem Janikiem.

W latach 80. XX wieku był członkiem zespołów, które zyskały sobie uznanie na polskiej scenie muzycznej. Art Flash to jeden z nich, gdzie występował obok Krzysztofa Cugowskiego, Jacka Krzaklewskiego, Wojciecha Jaworskiego oraz Mieczysława Jureckiego. Kolejną kapelą, w której grał, był Cross, również znany z współpracy z Krzysztofem Cugowskim oraz Krzysztofem Mandziarą i Romanem Tarnawskim, z którymi nagrali m.in. album Podwójna twarz. Zespół Polskiego Radia Wrocław pod dyrekcją Włodzimierza Wińskiego również miał w swoim składzie tego utalentowanego perkusistę.

W ciągu swojego życia, Nowacki miał również zaszczyt grać z zespołem Hazard, w którym spotykał się z takimi muzykami jak Grzegorz Markowski, Aleksander Mrożek oraz Andrzej Wysakowski. Następnie występował w grupach Fire Exit oraz Jan Kowalski. Jego późniejsze projekty obejmowały zespół Crash, w którym współpracował z Grażyną Łobaszewską oraz Stanisławem Zybowskim, Juliusem Mazurem, Władysławem Kwaśnickim, i Andrzejem Pluszczem.

Jednakże, jednym z bardziej rozpoznawalnych momentów w jego karierze była działalność w blues-rockowym zespole Recydywa Blues Band, który później przekształcił się w Recydywę. Z tą formacją nagrał albumy Recidive in Concert (1986) i Równowaga strachu (1988), która doczekała się również anglojęzycznej wersji, a także wystąpił na Festiwalu w Jarocinie, przynosząc mu jeszcze większą popularność.

Ireneusz Nowacki zmarł 12 stycznia 2017 roku, pozostawiając po sobie wyraźny ślad w historii polskiej sceny muzycznej.

Dyskografia

Z zespołem Cross

Albumy

Wśród wydań muzycznych Ireneusza Nowackiego, ich debiutancki album nosi tytuł Podwójna twarz oraz ukazał się na nośniku LP w 1984 roku, nakładem wytwórni Pronit. W 1993 roku album ten został również wydany jako CD w Polskie Nagrania „Muza”, teraz z inną okładką oraz nowym nagraniem radiowym, a także dodatkowymi utworami. Wznowienie tej płyty miało miejsce w 2023 roku, wydane przez Gad Records, zawierające dodatkowe trzy nagrania zarejestrowane w grudniu 1982 roku: Zjawy, Wolę być sam oraz Trzeci peron.

Nagrania radiowe

Ireneusz Nowacki oraz zespół Cross gościli wielokrotnie w radiu, co zaowocowało takimi nagraniami jak:

  • Polskie Radio Wrocław (1982): ?
  • Polskie Radio Warszawa (maj 1982): Po zmęczonych schodach w dół, Okna zamknięte na głucho,
  • Polskie Radio Warszawa (3-6 grudnia 1982): Zjawy, Wolę być sam (muz. I. Nowacki), Trzeci peron (muz. I. Nowacki).

Programy telewizyjne

W 1982 roku Nowacki wystąpił w programie Nowe płyty Polskich Nagrań, gdzie promował swoje dokonania w duecie z Krzysztofem Cugowskim oraz w programie Gwiazdy, Gwiazdki, Gwiazdeczki w 1983 roku.

Z zespołem Hazard

Single

Działalność z zespołem Hazard przyniosła single, z których jednym z najbardziej rozpoznawalnych był utwór Ciągły ból głowy w duecie z Jeśli nie wiesz co jest grane, a zapis nagrania ukazał się w 1983 roku w formie SP wg Tonpress.

Z zespołem Jan Kowalski

Albumy

Zespół Jan Kowalski zaznaczył swoją obecność na rynku muzycznym dzięki albumowi Inside Outside Songs wydanemu w 1985 roku w serii LP do Polskich Nagrań „Muza”.

Single

W ramach tego zespołu powstał również singiel, który zawierał utwory Perfidny walc oraz Opowieść o naszej planecie, wydany w 1984 roku przez Tonpress.

Z zespołem Recydywa

Albumy

Współpraca Ireneusza Nowackiego z zespołem Recydywa zaowocowała wydaniem albumów, w tym Recidive In Concert, który miał premierę w 1986 roku (LP, PolJazz), oraz Równowaga strachu (LP, Polskie Nagrania „Muza”) z 1988 roku. Dodatkowo, w 1989 roku ukazała się wersja anglojęzyczna tego albumu, zatytułowana Deadly Game w formie kasety wydanej przez Atomica.

Single

W 1987 roku zespół wydał singiel Kansas City w duecie z You Don’t Love Me na nośniku SP wg Tonpress.

Kompilacje

Na polskiej scenie muzycznej pojawiło się także kilka kompilacji, do których należy zaliczyć:

  • Jarocin ’88 (1989, 3 LP, Polskie Nagrania „Muza”), na trzeciej płycie znajduje się utwór Nasze boogie,
  • Letnia zadyma w środku zimy (1989, 2 LP, Veriton); zawiera trzy utwory: Good Golly Miss Molly, Hippy Hippy Shake oraz Rock’n’Roll,
  • Live in Concert/Równowaga strachu/2 ostatnie piosenki (2006, CD Metal Mind Productions).

Z zespołem Wanted Friends

Po zakończeniu współpracy z pozostałymi grupami, Ireneusz Nowacki dołączył do zespołu Wanted Friends, gdzie w 1994 roku nagrano EP o tytule Chcę być wolnym, którego szczegółowe dane nie są obecnie dostępne.

Przypisy

  1. Zaiks: Wolę być sam. online.zaiks.org.pl. [dostęp 19.03.2023 r.]
  2. Zaiks: Trzeci peron. online.zaiks.org.pl. [dostęp 19.03.2023 r.]
  3. a b c d CrossRecydywa: Ireneusz „Pióro” Nowacki. crossrecydywa.agataw.pl. [dostęp 18.03.2023 r.]
  4. Michał Wilczyński: Krzysztof Cugowski & Cross – Podwójna twarz. kultowenagrania.pl. [dostęp 17.03.2023 r.]
  5. Marcin Brański: Nowe płyty Polskich Nagrań: Krzysztof Cugowski i Cross. facebook.com, 04.02.2023 r. [dostęp 07.03.2023 r.]
  6. Marcin Brański: Gwiazdy, gwiazdki, gwiazdeczki - Gwiazdy, gwiazdki, gwiazdeczki. Melodie sprzed lat - Krzysztof Cugowski i Cross (fragment). facebook.com, 20.01.2023 r. [dostęp 19.03.2023 r.]
  7. Jacek Wenzel: Gwiazdy, gwiazdki, gwiazdeczki - Gwiazdy, gwiazdki, gwiazdeczki. Melodie sprzed lat - Krzysztof Cugowski i Cross. tvp.pl, 2018 r. [dostęp 19.03.2023 r.]
  8. Jacek Wenzel: Gwiazdy, gwiazdki, gwiazdeczki - Gwiazdy, gwiazdki, gwiazdeczki. Melodie sprzed lat - Krzysztof Cugowski i Cross. faceboock.com, 22.01.2023 r. [dostęp 19.03.2023 r.]
  9. a b c d e Zmarł wrocławski perkusista Irek "Pióro" Nowacki. wroclaw.wyborcza.pl. [dostęp 13.01.2017 r.]
  10. a b Ireneusz Nowacki Discography. discogs.com. [dostęp 13.01.2017 r.]
  11. a b c d Bogusław Klimsa: Rock we Wrocławiu 1959-2000. Wrocław: Wydawnictwo c2, 2016 r., s. 53, 83-84, 98, 102, 104, 107, 109, 138, 182, 187. ISBN 978-83-63037-19-2.

Oceń: Ireneusz Nowacki

Średnia ocena:4.94 Liczba ocen:15