Michał J. Zabłocki

---

Życiorys

W 1989 roku Michał J. Zabłocki ukończył studia podyplomowe z zakresu marketingu w kulturze i sztuce na Wyższej Szkole Ekonomicznej we Wrocławiu.

W latach 1989-1991 sprawował funkcję dyrektora we Wytwórni Filmów Fabularnych we Wrocławiu. W 1991 roku został wybrany na prezesa Studia Filmowego Montevideo, które jest znane z działalności wydawniczej. Od 1989 do 2005 roku był również wykładowcą na Wydziale Radia i Telewizji Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach.

W okresie od 2004 do 2006 roku pełnił rolę dyrektora Agencji Producentów Filmowych. Następnie, w latach 2008-2009, był zastępcą dyrektora do spraw programowych w IF Silesia-Film. Oprócz swojej działalności w branży filmowej jest także autorem kilku książek.

Twórczość

Książki (wybór)

W bogatym dorobku Michała J. Zabłockiego znajdują się liczne publikacje, które przyczyniają się do rozwoju wiedzy o kinematografii i telewizji w Polsce. Przykładowe tytuły obejmują:

• Kinematografia Telewizja i Wideo w Polsce – leksykon teleadresowy (wyd. 2001/2002 oraz 2004/2005), wydane przez Studio Filmowe Montevideo, ISBN 83-907337-8-1 (wydanie z 2004),
• Słownik terminologii filmowej: angielsko-polski (współautorstwo z Remigiuszem Bocianem), Wydawnictwo Wojciech Marzec, 2008, ISBN 978-83-922604-8-6,
• Organizacja produkcji filmu fabularnego w Polsce, Wydawnictwo Wojciech Marzec, 2013, ISBN 978-83-932657-4-9,
• Ekipa filmowa: przedmiot umowy i zakres obowiązków oraz słownik terminologii – Tom V, wydanie Cineo Publishing, 2022, ISBN 978-83-956642-4-3.

Źródłem tych informacji jest Film Polski.

Filmografia (wybór)

Michał J. Zabłocki ma na swoim koncie również bogate osiągnięcia filmowe, które obejmują różnorodne prodżekty. Oto niektóre z nich:

• Na drodze (2017) – pełnił rolę konsultanta produkcyjnego,
• Carte Blanche (2015) – zaangażowany jako producent liniowy,
• Chce się żyć (2013),
• Trick (2010 – film fabularny, 2012 – serial),
• Stracony czas (2008),
• Job, czyli ostatnia szara komórka (2006),
• Terapia (2003),
• Show (2003),
• Suplement (2002),
• Na srebrnym globie (1987),
• Klątwa doliny węzy (1987),
• W zawieszeniu (1989),
• Ognisty anioł (1985),
• Trzy młyny (1984),
• Szkatułka z Hongkongu (1983),
• Sny i marzenia (1983),
• Popielec (1982),
• Wielka majówka (1981),
• Przed odlotem (1980),
• Panienki (1980).

Ponownie, źródłem tych danych jest Film Polski.

Nagrody i odznaczenia

Michał J. Zabłocki, w ciągu swojej kariery, zdobył liczne wyróżnienia i odznaczenia, które potwierdzają jego wkład w rozwój kultury oraz kinematografii w Polsce.

• Brązowy Krzyż Zasługi – przyznany w 1983 roku,
• Odznaka „Zasłużony Działacz Kultury” – również w 1983 roku,
• List gratulacyjny Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z okazji 40-lecia pracy w kinematografii – 2012 rok,
• „Kryształowy Alumnus” – prestiżowe wyróżnienie Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu, przyznane za wybitne osiągnięcia w dziedzinie kultury,
• Brązowy Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” – otrzymany w 2020 roku.

---

Oceń: Michał J. Zabłocki

---