Dom jednorodzinny przy ul. Zielonego Dębu 19 we Wrocławiu

Dom ten był największym spośród jednostek mieszkalnych prezentowanych na wystawie, jego powierzchnia użytkowa wynosiła bowiem ponad 201 m². Budynek zaprojektowany był dla zamożnego pracownika umysłowego, który wykorzystywał go nie tylko jako miejsce zamieszkania, ale także do pracy, co w tamtych czasach stanowiło nowatorskie podejście.

Budynek wykonano z cegły o szerokości 44 cm, co nie tylko wpływało na jego trwałość, ale i na komfort cieplny mieszkańców. Większość pomieszczeń rozlokowano na parterze, natomiast na piętrze znalazł się pokój gościnny oraz wyjście na taras, oferując mieszkańcom przestrzeń do relaksu oraz wypoczynku.

Najważniejszym elementem wnętrza domu był gabinet pana domu, który został zaprojektowany z myślą o pracy zdalnej. Wysunięta w kierunku ogrodu półokrągła dobudówka, charakteryzująca się dużymi oknami od strony południowej, zapewniała odpowiednie oświetlenie i sprzyjające warunki do pracy.

Dom, mimo upływu lat, zachował się w doskonałym stanie, będąc bliskim pierwotnym założeniom. Warto wspomnieć, że jeszcze przed 1945 rokiem dobudowano do niego garaż, co świadczy o jego funkcjonalności. Na początku XXI wieku budynek pokryto nową warstwą ocieplającą oraz tynkiem w kolorze oliwkowym, co niestety nie do końca odzwierciedla pierwotne zamysły projektanta.