Günter Oskar Dyhrenfurth

---

Życie prywatne

Günter Oskar Dyhrenfurth pochodził z rodziny o medycznych tradycjach. Jego ojcem był lekarz Oskar Robert Dyhrenfurth, a matką Käthe Dyhrenfurth, z domu Bayer, która była córką Hermanna Bayera, znanego malarza ze Śląska.

W dniu 10 maja 1911 roku zawarł związek małżeński z Hettie Heymann, z którą doczekał się trojga dzieci.

W 1923 roku, z powodu trudności finansowych, rodzina zdecydowała się na przeprowadzkę do Salzburga, a po kolejnych trzech latach osiedli w Zurychu w Szwajcarii.

Kariera naukowa

W latach 1904–1909 Günter Oskar Dyhrenfurth odbył studia z zakresu geologii na renomowanych uniwersytetach we Fryburgu Bryzgowijskim, Wiedniu oraz Wrocławiu. Uwieńczeniem jego edukacji było uzyskanie tytułu doktora, co miało miejsce 28 czerwca 1909 roku.

Ponadto, cztery lata później, 25 października 1913 roku, Dyhrenfurth obronił swoją rozprawę habilitacyjną, co przyczyniło się do jego dalszego rozwoju naukowego. W 1919 roku został wyróżniony mianowaniem na profesora tytularnego, a następnie 22 lipca 1922 roku otrzymał tytuł profesora nadzwyczajnego Uniwersytetu Wrocławskiego.

Jednakże, po dojściu do władzy w Niemczech Adolfa Hitlera, Dyhrenfurth zdecydował się zrezygnować z zajmowanej profesury w Niemczech, co z pewnością miało istotny wpływ na jego karierę naukową.

Wyprawy wspinaczkowe

Günter Oskar Dyhrenfurth, znany ze swojej pasji do wspinaczki, zorganizował szereg znaczących wypraw, które przyczyniły się do rozwoju alpinizmu. Jego przygoda ze wspinaczką rozpoczęła się w 1897 roku, kiedy to, pod okiem swojego ojca, podjął pierwsze wyprawy w masywie Ortleru.

Rok 1903 był przełomowy, gdyż Dyhrenfurth zdobył swój pierwszy czterotysięcznik, Jungfrau, wznosząc się na wysokość 4158 m. Pomimo różnorodnych wędrówek, które miały miejsce w latach 1903–1905 w Sudetach, jego serce nieustannie ciągnęło w kierunku Tatr, gdzie w 1905, 1906, 1907 oraz 1915 roku odbywał kolejne wyjazdy.

W latach 1906–1912 Dyhrenfurth zajął się badaniami Dolomitów Engadyńskich, pracując w Instytucie Geologicznym we Wrocławiu. Jego kariera jednak nie ograniczała się tylko do badań. W czasie I wojny światowej, Dyhrenfurth pełnił funkcję referenta alpejskiego na froncie tyrolskim, pracując głównie w Dolomitach i w masywie Ortleru.

Rok 1930 był kolejnym ważnym momentem w jego życiu, kiedy to poprowadził wyprawę w Himalaje, mając na celu zdobycie Kangczendzongi, wznoszącej się na wysokość 8586 m. Po pewnych komplikacjach i rezygnacji z pierwotnego celu, zespół skierował się na sąsiedni, jeszcze niezdobyty szczyt – Jongsong Peak, mający 7459 m, który został zdobyty 3 czerwca przez Hermana Hoerlinga i Erwina Schneidera. Już 8 czerwca Dyhrenfurth zrealizował swój sukces, docierając na szczyt, a także na sąsiedni wierzchołek o wysokości 7422 m.

Nie poprzestając na sukcesach, w 1934 roku Dyhrenfurth wyruszył z kolejną wyprawą do Himalajów. Początkowym celem było zdobycie Gasherbrum II, który okazał się zbyt wymagający dla zespołu, dlatego postanowiono ostatecznie zdobyć Sia Kangri, mające 7422 m. Ostatecznie szczyt ten został zdobyty 12 sierpnia przez Hansa Ertla i Albrechta Höchta, a Dyhrenfurth oraz jego żona Hettie również wnieśli się na ten szczyt podczas tej niezwykłej wyprawy.

---

Oceń: Günter Oskar Dyhrenfurth

---