Joanna Sachse, urodzona 14 lutego 1948 roku we Wrocławiu, to wybitna polska filolog, znana ze swojej szerokiej specjalizacji w zakresie filologii indyjskiej oraz filologii klasycznej.
W swojej pracy naukowej skupia się również na literaturoznawstwie, co czyni ją wszechstronnym nauczycielem akademickim, który dzieli się swoją wiedzą i pasją z studentami.
Życiorys
Joanna Sachse przyszła na świat w 1948 roku we Wrocławiu, jako córka Jana i Anny Nikliborców. Po skończeniu szkoły średniej, w latach 1966−1971, podjęła studia na Wydziale FilologicznymUniwersytetu Wrocławskiego (UWr), gdzie skupiała się na filologii klasycznej oraz, realizując indywidualny program, na indologii. W 1971 roku uzyskała tytuł magistra filologii klasycznej. Stopień doktora filologii indyjskiej otrzymała w 1977 roku na podstawie rozprawy związanej z pracą pt. „Relacja Megasthenesa jako źródło wiedzy o Indiach starożytnych”, której promotorem była uznawana profesor Hanna Wałkówska. Habilitację w zakresie filologii klasycznej otrzymała w 1987 roku, aż w końcu jej rozprawa dotyczyła „Ze studiów nad Bhagawadgitą”.
Od 1972 roku Joanna Sachse jest zawodowo związana z Instytutem Studiów Klasycznych, Śródziemnomorskich i Orientalnych Uniwersytetu Wrocławskiego. W 1993 roku objęła stanowisko profesora nadzwyczajnego, a dziewięć lat później uzyskała tytuł profesora nauk humanistycznych. W latach 1991–2012 pełniła obowiązki kierownika Zakładu Filologii Indyjskiej UWr, a w latach 1978−1981 oraz 1991−1994 była wicedyrektorem ds. dydaktyki. Dodatkowo, w okresie 2005–2008 pełniła rolę dyrektora Instytutu Filologii Klasycznej i Kultury Antycznej.
Na swoim koncie ma także szereg działań w Polskim Towarzystwie Filologicznym, gdzie była sekretarzem Wrocławskiego Koła. W latach 1997–2000 sprawowała nadzór nad Studium Doktoranckim na Wydziale Filologicznym UWr. Za osiągnięcia w swoim zawodowym życiu została uhonorowana m.in. Złotym Krzyżem Zasługi oraz w 2011 roku Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.
Dorobek naukowy
Joanna Sachse, w swojej działalności naukowej, łączy dwie znaczące specjalności z zakresu filologii starożytnej: filologię klasyczną oraz filologię indyjską. Jej badania koncentrują się na analizie wizerunku Indii w literaturze greckiej i łacińskiej, co znajduje odzwierciedlenie w pracach poświęconych tej tematyce.
W swoich publikacjach dąży do zidentyfikowania źródeł przekłamań, które często pojawiały się w starożytnych opisach Indii. Działania te mają na celu rehabilitację autorów tych tekstów, którzy bywają niesłusznie uznawani za niewiarygodnych. Ich prace są uważane za istotny wkład w zrozumienie i interpretację literatury starożytnej.
Do najważniejszych dzieł Joanny Sachse należą:
- Megasthenes o Indiach, Wrocław 1981,
- Bhagawadgita czyli Pieśń Pana, Wrocław-Kraków 1988,
- Meghadūta: obłok – posłańcem, Katowice 1994.
Życie prywatne
Joanna Sachse była zamężna od 1968 roku. Jej mężem został prof. Krzysztof Sachse (1942–2021), który pełnił rolę wykładowcy na Politechnice Wrocławskiej. Para doczekała się dwojga dzieci, co świadczy o ich zażyłości rodzinnej.
Przypisy
- Przegląd Uniwersytecki Uniwersytetu Wrocławskiego, R. 17, Nr 12 (185), 12.2011 r., s. 15.
- a b c Przegląd Uniwersytecki Uniwersytetu Wrocławskiego, R. 9, Nr 1 (82), 01.2003 r., s. 21.
- Dane na podstawie katalogu BN w Warszawie.
Pozostali ludzie w kategorii "Nauka i edukacja":
Michał Moc | Ernst Cassirer | Ludomir Newelski | Carl Mannich | Abraham Ascher | Ewa Damek | Jerzy Peisert | Maciej Kiedik | Reinhard Selten | Piotr Żuk | Krzysztof Zajdel | Arkadiusz Wójs | Stanisław Alot | Ewa Demczuk-Włodarczyk | Ewa Stachniak | Marcin Cieński | Jerzy Jarek | Marek Woźniewski | Günter Oskar Dyhrenfurth | Henry M. HoenigswaldOceń: Joanna Sachse