Andreas Aurifaber

W latach 1527–1534 Aurifaber odbył studia medyczne na Uniwersytecie w Halle oraz Wittenberdze, gdzie uzyskał tytuł magistra. Jego kariera edukacyjna nie zakończyła się na tym etapie; od 1539 roku pełnił funkcję rektora w Szkole Mariackiej w Gdańsku, a od 1541 roku w Gimnazjum Akademickim w Elblągu.

W 1544 roku kontynuował swoje studia medyczne na Uniwersytecie Padewskim. Po ukończeniu nauki, został lekarzem Albrechta Hohenzollerna, władcy Prus, a także wykładowcą medycyny i fizyki na uniwersytecie w Królewcu, gdzie trzykrotnie zasiadał na stanowisku rektora w latach 1551, 1553 oraz 1558.

W 1551 roku Aurifaber opublikował dzieło dotyczące bursztynu, zatytułowane "Succini historia". Praca ta jest obecnie uznawana za pierwszą na świecie monografię poświęconą tej substancji.

Ważnym odniesieniem do jego życia oraz pracy jest monografia autorstwa Полякова, И. А., opublikowana w 2013 roku, nosząca tytuł: Андреас Аурифабер (1513–1559) и его История янтаря, wydana w Kaliningradzie, licząca 208 stron i z numerem ISBN 978-5-903920-22-8.