Julius Stern

Nauka i edukacja

Julius Stern, urodzony 8 sierpnia 1820 roku w Wrocławiu, to postać niezwykle interesująca w historii niemieckiej pedagogiki oraz muzyki.

Znany nie tylko jako wybitny pedagog, był także utalentowanym dyrygentem, który znacząco wpłynął na rozwój kultury muzycznej w Niemczech.

Jego życie zakończyło się 27 lutego 1883 roku w Berlinie, gdzie pozostawił po sobie trwały ślad w dziedzinie edukacji muzycznej.

Życiorys

Uczył się gry na skrzypcach we Wrocławiu pod okiem Petera Lüstnera, a następnie przeniósł się do Berlina, gdzie doskonalił swoje umiejętności jako uczeń Ludwiga Wilhelma Maurera, Moritza Ganza oraz Carla Friedricha Rungenhagena. W latach 1843–1845 kształcił się również w zakresie wokalu u Johanna Aloysa Mikscha w Dreźnie. Po jego pobycie w Dreźnie, w latach 1845-1846, mieszkał w Paryżu, gdzie w znaczący sposób wpłynął na rozwój niemieckiego towarzystwa śpiewaczego. W 1847 roku powrócił do Berlina, gdzie założył Sternscher Gesangverein, z którym był związany jako dyrygent aż do roku 1874. Dodatkowo kierował również Sinfonie-Kapelle (1869–1871) oraz Reichshallen-Konzerte (1873–1875).

W 1850 roku, razem z Adolfem Bernhardem Marxem oraz Theodorem Kullakiem, zainicjował w Berlinie powstanie Musikschule für Gesang, Klavier und Komposition. Ta instytucja edukacyjna w 1852 roku przekształciła się w Konservatorium der Musik, a pięć lat później w Sternsches Konservatorium. Po rezygnacji Kullaka w 1855 roku oraz Marxa w 1857 roku, Stern stał się jedynym dyrektorem tej prestiżowej szkoły, która z czasem zyskała status jednej z czołowych europejskich uczelni muzycznych.

Oprócz działalności edukacyjnej, zajmował się komponowaniem. Do jego znanych utworów należy Barcarolle na głos, wiolonczelę i fortepian, a także Les Adieux na skrzypce i fortepian. Współtworzył także wiele dzieł chóralnych oraz pieśni. Szczególną uwagę zwraca fakt, że był autorem opery Ismene, która, niestety, nigdy nie doczekała się publicznego wystawienia.

Oceń: Julius Stern

★★★★★
Średnia ocena:5 Liczba ocen:14