Moritz Pasch, uznawany za jednego z ważniejszych matematyków swoich czasów, urodził się 8 listopada 1843 roku we Wrocławiu. Swoje życie zakończył 20 września 1930 roku w Bad Homburg w Niemczech.
Był on kluczową postacią w rozwoju geometrii oraz innowatorem w dziedzinie ścisłości matematycznej, nazywanym wręcz ojcem nowego kanonu w tej dziedzinie.
Życiorys
Moritz Pasch był wybitnym matematykiem, który studiował na uniwersytecie we Wrocławiu, gdzie uzyskał tytuł doktora. Z czasem podjął pracę jako wykładowca na uniwersytecie w Gießen, gdzie skoncentrował swoje badania na fundamentach geometrii.
W 1882 roku opublikował swoje najważniejsze dzieło, zatytułowane Vorlesungen über neue Geometrie (Wykłady o nowej geometrii), w którym sformułował istotny przykład prawdziwego zdania w geometrii euklidesowej, którego nie można było wyprowadzić z aksjomatów podanych w Elementach Euklidesa. To zdanie, znane jako aksjomat Pascha, można zdefiniować w następujący sposób: prosta na płaszczyźnie, która nie przechodzi przez żaden z wierzchołków trójkąta, a przecina jeden jego bok, musi przecinać także drugi. Jest to intuicyjne stwierdzenie, które wprowadziło nową perspektywę w badania geometrii.
Pasch podkreślił również znaczenie wyodrębnienia podstawowych pojęć w geometrii. Nazwał je Grundbegriff (pojęcie podstawowe), a w trzecim wydaniu swojej książki z 1926 roku zmienił termin na Kernbegriff. Jego badania ujawniły również brak definicji relacji leżenia dla trzech punktów A, B oraz C leżących na jednej prostej, co Pasch uznał za istotne pojęcie niezdefiniowane i wprowadził odpowiednie aksjomaty.
W ocenie Pascha, fakt, że niezależność jego aksjomatu nie została zauważona przez geometrów przez dwa tysiące lat, świadczył o tym, że przy badaniach opierano się na intuicji wynikającej z doświadczenia. Postulował program, który zakładał zerwanie z odwoływaniem się do intuicji w ramach dowodów. Uważał, że chociaż intuicyjne zrozumienie omawianych pojęć może być pomocne (w swoim dziele ilustrował rozważania diagramami), to jednak dowody muszą być sformułowane w sposób, który umożliwia kontrolę ich poprawności bez potrzeby odnoszenia się do wykresów.
Pasch dostrzegał geometrię jako integralną część nauk przyrodniczych, gdzie abstrakcyjne pojęcia geometryczne znajdują swoje źródło w doświadczeniu. Twierdził jednak, że podczas dowodzenia twierdzeń konieczne jest oderwanie się od tych empirycznych źródeł. Sformalizowaną wersję aksjomatyki Pascha zaprezentował Giuseppe Peano w 1889 roku.
W swoim dziele Pasch przedstawił również pierwszy system aksjomatyczny geometrii rzutowej, oparty na relacji incydencji. Kolejnym znaczącym krokiem ku ścisłości w aksjomatycznym podejściu do geometrii euklidesowej była praca Davida Hilberta zatytułowana Grundlagen der Geometrie (Podstawy geometrii), opublikowana w 1899 roku.
Przypisy
- Krytyczne omówienie podejścia Pascha przedstawił Hans Freudenthal w artykule The main trends in the foundations of geometry in the 19th century, w: E. Nagel, P. Suppes, A. Tarski (eds), Methodology and Philosophy of Sciences, Proceedings of the 1960 International Congress, Stanford Univ. Press, Stanford CA, 1962 r., s. 613–621.
- Niemiecki tekst tego dzieła reprodukowany jest w https://catalog.hathitrust.org/Record/000428827
Pozostali ludzie w kategorii "Nauka i edukacja":
Dariusz Kaczorowski | Stanisław Bereś | Adam Szewczyk (biolog) | Paul Schottländer | Andreas Aurifaber | Anna Chełmońska-Soyta | Katarzyna Chojnacka | Fritz Stern | August Tholuck | Katarzyna Żukrowska | Krzysztof Krupiński (matematyk) | Anna Rutkowska-Schock | Stefan Cwojdziński | Jan Sobczyk | Lech Tadeusz Januszkiewicz | Ernst Pringsheim | Mirosław Tryczyk | Andrzej Małkiewicz | Piotr Żuk | Reinhard SeltenOceń: Moritz Pasch