Jan Sobczyk

---

Życiorys

Jan Sobczyk jest wybitnym naukowcem w dziedzinie fizyki teoretycznej, który odbył swoje studia na Uniwersytecie Wrocławskim, gdzie uzyskał dyplom w 1979 roku. Jego pasja do nauki poprowadziła go do dalszego kształcenia. W latach 1982–1986 odbywał studia doktoranckie w Scuola Internazionale Superiore di Studi Avanzati (SISSA) w Trieście, co zaowocowało uzyskaniem stopnia doktora w 1986 roku.

Po zakończeniu studiów doktoranckich, Jan Sobczyk kontynuował swoją karierę naukową w SISSA, gdzie w latach 1986–1987 ukończył studia postdoktoranckie. Wjazd do świata akademickiego miał miejsce w 1987 roku, kiedy to rozpoczął pracę na Uniwersytecie Wrocławskim. Jego osiągnięcia zostały docenione w 1999 roku, kiedy to zdobył stopień doktora habilitowanego.

W kwietniu 2001 roku został mianowany profesorem nadzwyczajnym w Instytucie Fizyki Teoretycznej Uniwersytetu Wrocławskiego, a w 2010 roku otrzymał tytuł profesorski. Jest uznawanym autorytetem w swojej dziedzinie, a jego dorobek naukowy obejmuje ponad 80 prac, w których znajduje się wiele badań nowatorskich.

Jednym z jego ważnych osiągnięć było pełnienie funkcji rektora Uniwersytetu Wrocławskiego od 10 marca do 5 czerwca 2022 roku, co podkreśla jego wszechstronność i zaangażowanie w rozwój instytucji akademickiej.

Działalność społeczno-polityczna

W latach 1977–1980 Jan Sobczyk był aktywnym uczestnikiem wrocławskiego Studenckiego Komitetu Solidarności (SKS), gdzie wielokrotnie stawał się celem zatrzymań ze strony Służby Bezpieczeństwa.

W okresie od września do października 1980 roku miał zaszczyt być członkiem Tymczasowego Komitetu Założycielskiego Niezależnego Zrzeszenia Studentów (NZS). W latach 1979–1980 pełnił obowiązki współredaktora pisma SKS „Podaj Dalej” oraz „Akademickiego Pisma Informacyjnego”.

W latach 1980–1981 Sobczyk zainicjował i redagował pismo wrocławskiego NZS noszące tytuł „No Więc”. Dodatkowo w 1981 roku objął stanowisko redaktora pisma Zarządu Regionu Dolny Śląsk „Z Dnia na Dzień”.

W trudnym okresie od 14 grudnia 1981 roku aż do października 1982 roku został internowany, zarówno we Wrocławiu, jak i w Grodkowie.

Po zakończeniu stanu wojennego, w kwietniu 1989 roku, był jednym z współzałożycieli stowarzyszenia „Centrum Demokratyczne”. Otrzymał Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski w 2007 roku, z okazji 30-lecia powstania Studenckiego Komitetu Solidarności we Wrocławiu, za swoją działalność w obszarze opozycji demokratycznej.

W 2022 roku z rąk władz miasta Wrocławia odebrał Złotą Odznakę Honorową, co stanowi potwierdzenie jego znaczącego wkładu w życie społeczne i polityczne regionu.

Życie prywatne

Jan Sobczyk należy do rodziny wybitnych naukowców. Jest synem prof. Lucjana Sobczyka oraz wnukiem prof. Edwarda Suchardy. W życiu osobistym związany jest z Zofią, swoją żoną, z którą wspólnie wychowują dwoje dzieci: Joannę i Piotra.

Zainteresowania naukowe

Jan Sobczyk prowadzi intensywne badania dotyczące oddziaływania neutrin, co czyni go ekspertem w tej dziedzinie. Jako autor oraz współautor więcej niż 150 prac naukowych, jego wkład w naukę jest znaczący. Poza działalnością badawczą, chętnie dzieli się swoją wiedzą, komentując na łamach mediów najnowsze odkrycia związane z badaniami cząstek elementarnych.

Praca dydaktyczna i organizacyjna

Jan Sobczyk realizuje liczne wykłady, nie tylko z zakresu elektrodynamiki I i II, ale również wstępu do teorii cząstek elementarnych, co ma ogromne znaczenie dla edukacji studentów. Jest również promotorem pięciu rozpraw doktorskich, aktywnie wspierając młodych naukowców w ich karierze akademickiej.

W latach 1999–2005 pełnił rolę kierownika Studium Doktoranckiego Fizyki Uniwersytetu Wrocławskiego, co potwierdza jego zaangażowanie w organizację i rozwój środowiska naukowego. Ponadto, jako dyrektor wielu konferencji naukowych, wnosi wkład w popularyzację badań. Zrealizował również kilka projektów jako kierownik grantów badawczych KBN.

Współpraca międzynarodowa

Jan Sobczyk jest aktywnym członkiem międzynarodowych grup badawczych, uczestnicząc w eksperymencie dotyczącym oscylacji neutrin T2K w Japonii oraz jego następcą, eksperymentem Hyper-Kamiokande. W 2013 roku dołączył do 16-osobowego zespołu naukowców z różnych zakątków świata, który powołał International Committee for Future Accelerators do zajmowania się badanymi neutrinami, podkreślając tym samym swoją rolę w globalnej społeczności naukowej.

---

Oceń: Jan Sobczyk

---