Wyspa Młyńska, znana również w przeszłości jako Wyspa Bożego Ciała, jest jedną z mniejszych wysp Odry, usytuowaną w wrocławskim Starym Mieście. Charakteryzuje się bliskim sąsiedztwem z Wyspą Piasek oraz Wyspą Słodową, co czyni ją istotnym punktem w tej unikalnej architekturze miejskiej.
Warto zaznaczyć, że Wyspa Młyńska leży w obrębie Śródmiejskiego Węzła Wodnego, który jest kluczowym elementem wrocławskiej infrastruktury wodnej, szczególnie Górnego. Ta lokalizacja sprzyja zarówno rozwojowi turystyki, jak i integracji z otaczającą przyrodą.
Charakterystyka
Wyspa Młyńska, położona pomiędzy kanałami Odry, ma bogatą historię sięgającą czasów średniowiecznych. Już przed rokiem 1267, w jej okolicy powstały młyny Maria i Feniks, z których młyn Feniks zlokalizowany był właśnie na Wyspie Młyńskiej. Młyn Maria znajdował się po drugiej stronie na Wyspie Piaskowej. Historia tego miejsca nie jest wolna od tragicznych wydarzeń; pierwszy pożar młyna Feniks miał miejsce w 1288 roku, a kolejny w 1466 roku, który strawił oba młyny. Pożary nie były jedynymi przeszkodami – z czasem młyny zmieniały właścicieli oraz nazwy, a przez pewien okres znane były jako młyny Bożego Ciała, co obejmowało również wyspę.
W ciągu następnych stuleci, miejsce to doświadczyło wielu zniszczeń, w tym kolejnego pożaru, który miał miejsce po trzech wiekach. Młyny były odbudowywane, a pierwsza rekonstrukcja miała miejsce w 1793 roku, a następnie poddane dwa razy modernizacji, w tym w latach 40. XIX wieku, kiedy to zbudowano dodatkowy budynek nad rynną roboczą. Mimo że po II wojnie światowej większość urządzeń przemiałowych została zlikwidowana, kompleks nadal jest nazywany „Młynem Maria”. Na początku XX wieku wprowadzono elektryczny napęd, który działał do końca tego stulecia, ale ograniczał się wyłącznie do części znajdującej się na Wyspie Młyńskiej. Obecnie, w roku 2008, budynek młyna w znacznym stopniu popada w ruinę, a jedynie jego część, od strony Mostów Młyńskich, jest wykorzystywana jako mieszkania.
Warto zaznaczyć, że sama Wyspa Młyńska była od XII wieku integralną częścią najstarszej we Wrocławiu przeprawy mostowej, łączącej miasto z terenem położonym na północnym brzegu Odry. W XVIII wieku wyspa była również miejscem umocnień stanowiących część systemu fortyfikacji miasta. Po ich rozbiórce, która miała miejsce po 1807 roku, na wyspie zaczęły pojawiać się budynki mieszkalne, głównie dla pracowników młynów. Niestety, po II wojnie światowej część tej zabudowy legła w gruzach. W jednym z nielicznych zachowanych budynków, oprócz młyna, umiejscowione zostało Technikum Spożywcze, które obecnie przekształcono w hotel i schronisko młodzieżowe.
Na wyspie występuje również pewne zamieszanie językowe dotyczące nazewnictwa ulicy. Chociaż znajduje się na Wyspie Młyńskiej, jej nazwa odnosi się do wyspy Słodowej. Ulica ta łączy Mosty Młyńskie z Wyspą Słodową, a w jej ciągu zlokalizowany jest Most Słodowy.
Pozostałe obiekty w kategorii "Wyspy":
Wyspa Opatowicka | Wyspa Rędzińska | Wyspa Szczytnicka | Wielka Wyspa | Piasek (wyspa) | Tamka | Wyspa Pomorska | Wyspa Bielarska | Kępa Mieszczańska | Wyspa DaliowaOceń: Wyspa Młyńska we Wrocławiu