Most Pokoju to kluczowy element infrastruktury Wrocławia, który powstał na głównym nurcie Odry, w wyniku odbudowy miasta po II wojnie światowej. Jego budowa miała miejsce w miejscu, gdzie wcześniej istniał most Lessinga, znany jako Lessingbrücke, który uległ zniszczeniu podczas oblężenia Festung Breslau.
Konstrukcja tego mostu nie tylko przyczyniła się do poprawy komunikacji w regionie, ale również stała się symbolem odbudowy i nadziei dla mieszkańców Wrocławia po trudnych czasach wojny.
Historia
W okresie przed 1808 rokiem, przed zniszczeniem miejskich fortyfikacji, w miejscu obecnego mostu istniała przeprawa, która łączyła lewy (południowy) brzeg rzeki z Przedmieściem Piaskowym znajdującym się po przeciwległej stronie.
Następnie zbudowano drewniany most Fenigowy, który z kolei w 1875 roku został zastąpiony stalowym mostem kratownicowym, zaprojektowanym przez Alexandra Kaumanna. Ta nowoczesna konstrukcja, opierająca się na kamiennych filarach, posiadała cztery przęsła i zyskała uznanie jako innowacyjne rozwiązanie inżynieryjne.
Most otrzymał imię na cześć niemieckiego dramatopisarza Gottholda Ephraima Lessinga, co podkreśla jego historyczną i kulturową wartość w kontekście okolicy, w której się znajdował.
Niestety, w 1945 roku most doznał poważnych zniszczeń, które dotknęły dwa z czterech przęseł. Sytuacja ta sprawiła, że uznano odbudowę oryginalnej konstrukcji za nieopłacalną, prowadząc do decyzji o zbudowaniu nowego mostu w tym samym miejscu.
Konstrukcja mostu
Powojenny most trójprzęsłowy wyróżnia się znaczącymi wymiarami; jego długość wynosi 125,3 m, a szerokość to 25,7 m. Konstrukcja ta wspiera dwie jezdnie, każda o szerokości 6,40 m, a także dwa chodniki, każdy o szerokości 3,75 m. Dodatkowo, most jest przystosowany dla transportu tramwajowego, który porusza się po dwutorowej linii tramwajowej.
Pierwotnie, linia tramwajowa prowadziła na zachód od jezdni, umieszczona na osobno zdylatowanej konstrukcji, co charakteryzuje szczególną inżynieryjną precyzję. Połączenie obu konstrukcji – zarówno drogi, jak i torowiska tramwajowego – zrealizowano w technologii kablobetonowej jako skrzynkowe elementy w ustroju Gerbera. Obie te części mostu wspierają się na dwóch wspólnych betonowych filarach.
Autor projektu mostu to Jan Kmita, natomiast budową kierowali inżynierowie S. Szyndlar oraz B. Christoff. Prace budowlane rozpoczęto w 1954 roku, a przekazanie do użytkowania miało miejsce w 1959 roku. Początkowo most nosił nazwę „most Wojewódzki”, a zmiana na „most Pokoju” miała miejsce w 1966 roku. W dniu 8 maja tego roku minister spraw zagranicznych PRL, Adam Rapacki, wmurował przy północnym przyczółku mostu tablicę pamiątkową, której celem było upamiętnienie przyszłego Pomnika Powrotu do Macierzy Ziem Zachodnich i Północnych.
Konkurs na realizację pomnika został rozstrzygnięty w roku następnym, a zwycięzcą okazał się projekt Henryka Morela. Z braku dalszych działań budowlanych, zrealizowano jedynie granitową tablicę. W późniejszych latach most przeszedł kilka remontów; podczas generalnego remontu w roku 2003 modernizacji poddano zarówno sam most, jak i będącą jego przedłużeniem ulicę Wyszyńskiego, w ramach którego przeniesiono torowisko tramwajowe pomiędzy jezdnie.
Przypisy
- Dane według opracowania Leszka Budycha „Mosty Wrocławia w rysunkach projektowych”; według Encyklopedii Wrocławia ma 124,7 metra.
Pozostałe obiekty w kategorii "Mosty i wiadukty":
Most Ratyński | Most Szczytnicki | Most Świątnicki | Most Żabia Ścieżka | Mosty Bolesława Krzywoustego | Mosty Osobowickie | Mosty Żernickie | Kładka Leśnicka | Kładka Piaskowa | Kładka Żernicka | Most Parkowy | Most Muchoborski | Most Jarnołtowski | Kładka Siedlecka | Most Kłokoczycki | Most Burzowy | Most Brodzki | Mosty Średzkie | Mosty Pomorskie | Most ŻernickiOceń: Most Pokoju