Robert Kälter

---

Życiorys

Robert Kälter to postać wybitna, która urodziła się we Wrocławiu w rodzinie żydowskiej. W tym mieście ukończył szkołę oraz Żydowskie Seminarium Teologiczne. W roku 1902 uzyskał ordynację na rabina oraz tytuł doktora filozofii. Już w czasie swoich studiów angażował się w działalność Związku Teologicznego „Amicita”. To właśnie w 1902 roku otrzymał nominację na rabina Poczdamu, a 17 czerwca 1903 miał zaszczyt poświęcić nową synagogę. W tym samym czasie ożenił się.

W 1908 roku Kälter został rabinem w Gdańsku, gdzie zastąpił Maksa Freudenthala. Razem z rodziną osiedlił się przy Stadgraben 6. W Gdańsku nauczał religii w różnych szkołach i aktywnie działał w społeczności lokalnej. Wstąpił do loży masońskiej Borussia, pełniąc w latach 1910–1911 rolę sekretarza, a następnie wiceprezydenta. Od 1 kwietnia 1914 r. przez dwie kadencje był prezydentem loży. Jego inicjatywy doprowadziły do powstania klubu młodzieżowego, który z czasem przekształcił się w Stowarzyszenie Młodzieżowe Gabriel Riesser, stając się przybudówką loży Borussia.

W obliczu I wojny światowej Kälter otrzymał nominację na rabina polowego, angażując członków loży oraz młodzież z Gabriel Riesser do pracy w szpitalach i wspierania rodzin, których bliscy zaciągnęli się do wojska. Pomagał w lazaretach, odprawiając modły dla rannych i jeńców. W 1921 roku poświęcił tablicę pamiątkową ku czci 56 młodych Żydów, którzy polegli na froncie, umieszczoną w Wielkiej Synagodze w Gdańsku.

W roku 1920, wspólnie z Felixem Fabianem, założył Żydowski Komitet Emigracyjny, który później przekształcił się w Komitet Pomocy dla Żydowskiej Emigracji. W ramach działalności tego komitetu Kälter aktywnie opiekował się uchodźcami, dostarczając im jedzenie, leki oraz paszporty, a także odprawiając modły świąteczne. Działał na rzecz stworzenia sanatorium w Sopocie, wspierał pielęgniarki, a także brał udział w Lidze Praw Ludzkich oraz popierał akcje osadnicze w Palestynie.

Niestety, w wieku pięćdziesięciu lat Kälter doświadczył zawału serca, co było wynikiem jego intensywnego trybu życia. W celu rehabilitacji udał się do sanatorium w St. Blasien, gdzie zmarł. Został pochowany na cmentarzu żydowskim w Gdańsku.

---

Oceń: Robert Kälter

---