Johann Gottfried Scheibel

Duchowieństwo i religia

Johann Gottfried Scheibel to postać, którą warto bliżej poznać. Urodził się 16 września 1783 roku we Wrocławiu, a zmarł 21 marca 1843 roku w Norymberdze. Był to duchowny ewangelicki oraz proboszcz parafii przy kościele św. Elżbiety we Wrocławiu. Jego osiągnięcia nie ograniczały się jedynie do działalności w kościele.

Scheibel pełnił również funkcję profesora teologii na Uniwersytecie Wrocławskim, gdzie wpływał na kolejne pokolenia studentów. Był on także ideowym przywódcą staroluteranizmu, co podkreśla jego znaczenie w historii tego ruchu religijnego.

Życiorys

Johann Gottfried Scheibel był postacią wywodzącą się z Wrocławia, który swoją edukację rozpoczął w latach 1801–1804, studiując teologię na Uniwersytecie w Halle. Po zakończeniu nauki, w roku 1808, objął stanowisko duchownego luterańskiego we Wrocławiu. Jego kariera akademicka rozwinęła się w 1818 roku, kiedy to rozpoczął pracę jako wykładowca teologii na tej samej uczelni.

Od roku 1817 stał się gorącym krytykiem unii kościelnej, która łączyła wyznanie ewangelicko-augsburskie z ewangelicko-reformowanym w Prusach. Jego opozycja wynikała ze zróżnicowanych podejść luteran i kalwinistów do ważnych kwestii, takich jak Eucharystia.

W 1830 roku, Scheibel zdecydowanie sprzeciwił się agendzie kościelnej wprowadzonej przez króla Fryderyka Wilhelma III Hohenzollerna, która niosła ze sobą zmiany doktrynalne w Pruskim Kościele Unijnym. Wskutek jego nieposłuszeństwa, został suspendowany i zmuszony do emigracji, początkowo do Saksonii, a następnie do Bawarii. Mimo tych trudności, pozostał kluczowym liderem pruskiego staroluteranizmu, który w 1841 roku zorganizował się jako Kościół Ewangelicko-Luterański w Prusach.

Oceń: Johann Gottfried Scheibel

★★★★★
Średnia ocena:4.56 Liczba ocen:21