Mateusz Goliński

---

Życiorys

Mateusz Goliński, urodzony w 1960 roku we Wrocławiu, spędził tutaj zarówno swoje życie prywatne, jak i zawodowe. Wrocławskie korzenie są dla niego fundamentalne, ponieważ to tutaj wszedł na ścieżkę edukacyjną. Najpierw ukończył IV Liceum Ogólnokształcące im. Stefana Żeromskiego w 1979 roku, a następnie postanowił realizować swoje pasje na poziomie wyższym. Po zdaniu matury tego samego roku, rozpoczął studia na Uniwersytecie Wrocławskim, gdzie w 1984 roku uzyskał tytuł magistra historii.

Kolejne lata to dalszy rozwój naukowy, bowiem kontynuował edukację w ramach studiów doktoranckich. W tym czasie podjął pracę jako asystent w Instytucie Historycznym na swoim macierzystym uniwersytecie. Jego badania doprowadziły go do uzyskania stopnia naukowego doktora w 1989 roku, w oparciu o skrupulatnie przygotowaną pracę doktorską pt. „Podstawy gospodarcze mieszczaństwa wrocławskiego w XIII wieku”, której promotorem był doc. dr hab. Jerzy Hauziński.

Po nadaniu mu tytułu doktora, Goliński awansował na stanowisko adiunkta w Zakładzie Historii Polski i Powszechnej do XV wieku. W 1998 roku, Rada Wydziału Nauk Historycznych i Pedagogicznych nadała mu stopień doktora habilitowanego nauk humanistycznych na podstawie rozprawy pt. „Socjotopografia późnośredniowiecznego Wrocławia (przestrzeń – podatnicy – rzemiosło)”.

Wkrótce po tym znaczącym osiągnięciu, Goliński zyskał tytuł profesora nadzwyczajnego, a następnie profesora zwyczajnego. W 2001 roku, prezydent Aleksander Kwaśniewski uhonorował go tytułem profesora nauk humanistycznych. W tym samym roku, objął kierownictwo Zakładu Historii Polski i Powszechnej do XV wieku w Instytucie Historycznym UWr.

W 2012 roku, jego zaangażowanie w naukę zostało docenione przez przyjęcie do prestiżowego Komitetu Nauk Historycznych PAN.

Dorobek naukowy

Zainteresowania naukowe Mateusza Golińskiego obejmują szeroki zakres problematyki związanej z historią średniowiecza, szczególnie na obszarze Śląska. Jego badania koncentrują się na miastach oraz wojskowości tego okresu, co czyni jego dorobek naukowy istotnym dla zrozumienia historycznego kontekstu tego regionu. W ciągu swojej kariery opublikował wiele ważnych prac, wśród których można wymienić:

• Inwentarze zbrojowni i arsenału księcia legnickiego Ludwika IV z lat 1662–1669, Legnica 1993,
• Biogramy mieszczan wrocławskich do końca XIII wieku, Wrocław 1995,
• Wokół socjotopografii późnośredniowiecznej Świdnicy, Wrocław 2000,
• Pieszyce od czasów najdawniejszych do końca XX wieku, Toruń 2002; współautorzy: Jan Kęsik, Leszki Ziątkowski,
• Środa Śląska, Wrocław 2003; współredaktor: Marta Młynarska-Kaletynowa,
• Wokół socjotopografii późnośredniowiecznej Świdnicy. Cz. 2, 2004,
• Namysłów. Z dziejów miasta i okolic, Namysłów 2006; współautorzy: Elżbieta Kościk, Jan Kęsik,
• Dolny Śląsk. Monografia historyczna, Wrocław 2006; współredaktor: Wojciech Wrzesiński,
• Wrocławskie spisy zastawów, długów i mienia żydowskiego z 1453 roku. Studium z historii kredytu i kultury materialnej, Wrocław 2006,
• Urzędnicy miejscy Świdnicy do 1740 r., Toruń 2007; współautor: Jarosław Maliniak,
• Przy wrocławskim rynku. Rekonstrukcja dziejów własności posesji. Część 1: 1345-1420, Wrocław: Chronicon, 2011, ISBN 978-83-932771-3-1,
• Przy wrocławskim rynku. Rekonstrukcja dziejów własności posesji. Część 2: 1421–1500, Wrocław: Chronicon, 2015, ISBN 978-83-938172-8-3,
• Organizacja władz miejskich na obszarze Pierwszej Rzeczypospolitej i na Śląsku w XIII-XVIII w., Toruń 2013.

Prace te odgrywają kluczową rolę w zrozumieniu kształtowania się społeczności miejskich oraz ich administracji w historii Śląska.

---

Oceń: Mateusz Goliński

---