Czesław Karkowski

---

Życiorys

Życie Czesława Karkowskiego jest przykładem pasji i zaangażowania w edukację oraz działalność publiczną. Studiował polonistykę na Uniwersytecie Wrocławskim, gdzie zdobył solidne podstawy teoretyczne w zakresie literatury i językoznawstwa. Następnie, doktorat uzyskał z filozofii na Uniwersytecie Adama Mickiewicza w Poznaniu, co pozwoliło mu na dalszy rozwój akademicki i kariery dydaktycznej.

Wykładał filozofię na Uniwersytecie Wrocławskim, gdzie miał okazję wpływać na młodych ludzi i przekazywać im swoją wiedzę. W 1982 roku postanowił zmienić otoczenie i wyjechał do Berlina Zachodniego, gdzie pozostał przez dwa lata, zyskując nowe doświadczenia oraz inspiracje.

Rok 1984 oznaczał dla niego kluczowy moment w życiu, gdy na stałe osiedlił się w Nowym Jorku. W tym dynamicznym mieście rozpoczął pracę w redakcji Radia Wolna Europa, co z pewnością wzbogaciło jego perspektywę na sprawy międzynarodowe oraz polonijne. Zapewne jego umiejętności i doświadczenie szybko zwróciły uwagę, ponieważ został dyrektorem Instytutu Piłsudskiego, gdzie mógł propagować polską kulturę oraz wartości.

Oprócz tego, pełnił rolę redaktora naczelnego „Nowego Dziennika”, co czyni go jedną z kluczowych postaci w środowisku polonijnym. Jego działalność w tej gazecie, która jest największym medium polskim w Nowym Jorku, przyczyniła się do umacniania więzi polskiej społeczności za oceanem.

Obecnie Czesław Karkowski kontynuuje swoją misję edukacyjną, wykładając filozofię i socjologię w Hunter College oraz w Mercy College w Debbs Ferry, NY, co podkreśla jego zaangażowanie w rozwój intelektualny kolejnych pokoleń studentów.

Działalność polonijna

Czesław Karkowski intensywnie działa na rzecz polskiej społeczności w Nowym Jorku, angażując się w liczne inicjatywy oraz wspierając kluczowe instytucje.

Do organizacji, którym poświęca swój czas i zasoby, należy Fundacja Kościuszkowska, której misją jest promowanie polskiej kultury oraz historii w Stanach Zjednoczonych. Poza tym, Karkowski wspiera Polsko-Amerykańskie Towarzystwo Historyczne, organizację majaącą na celu upowszechnianie wiedzy na temat polskiej diaspory oraz jej wkładu w historię amerykańskiego społeczeństwa.

Kolejną instytucją, która czerpie z jego zaangażowania, jest Polski Instytut Sztuki i Nauki Józefa Piłsudskiego, miejsce, które sprzyja szerzeniu polskiego dziedzictwa kulturowego. Jego prace są także często publikowane w wiodących polskich tytułach prasowych w Nowym Jorku, takich jak „Nowy Dziennik” oraz „Kurier Plus”, co przyczynia się do popularyzacji ważnych tematów związanych z Polonią.

Artykuły, recenzje oraz komentarze Karkowskiego są obecne również w polskojęzycznych magazynach, takich jak „Kultura” i „Archiwum Emigracji”, gdzie dzieli się swoimi spostrzeżeniami na temat życia polskiej diaspory.

Dodatkowo, pełni on rolę opiekuna wydziałowego Klubu Polskiego w Hunter College, co pokazuje jego zaangażowanie w rozwój młodego pokolenia Polaków w Stanach Zjednoczonych.

Tłumaczenia

Czesław Karkowski jest uznawany za jednego z najbardziej wybitnych tłumaczy twórczości Ezry Pounda na język polski.

Oprócz jego umiejętności translatorskich, Karkowski jest również autorem wielu publikacji naukowych, które poruszają różnorodne tematy w literaturze i filozofii.

Wśród jego prac znajdują się prace poświęcone m.in. Brunonowi Schulzowi, analizom filozofii Kanta, a także interpretacjom Iliady.

Publikacje

Czesław Karkowski jest autorem licznych publikacji, które obejmują różnorodne obszary naukowe i literackie. Wśród jego tekstów naukowych można znaleźć:

• współczesne autorytaryzmy, „Dyskurs” nr 2/2005 (razem z W. Piątkowską-Stepaniak, 2007),
• poprawność polityczną, „Dyskurs” nr 3/2006 (razem z W. Piątkowską-Stepaniak, 2007),
• medioświaty polityczne, „Dyskurs” nr 4/2006 (razem z W. Piątkowską-Stepaniak, 2007),
• wiarę w politykę, „Dyskurs” nr 5/2007 (razem z W. Piątkowską-Stepaniak, 2007),
• perspektywy polskiej polityki zagranicznej, „Dyskurs” nr 6/2007 (razem z W. Piątkowską-Stepaniak, 2007),
• dziennik jednego roku (2012),
• Ethics and the Family (2016),
• Iliada na nowo opowiedziana (2014),
• Iliada współczesna (2013),
• kamienna drabina (2008),
• kultura i krytyka inteligencji w twórczości Brunona Schulza (1979),
• moje Metropolitan (2012),
• na emigracji (2016),
• narodziny estetyki: „Refleksje o poezji” Alexandra Baumgartena (2019),
• obrazy, muzea i historia (2018),
• szkice o literaturze amerykańskiej (2013).

Jego powieści obejmują między innymi:

• Drugi w sztuce, Wydawnictwo Adam Marszałek, 2006, ISBN 83-7441-272-0.

W obszarze tłumaczeń literackich Karkowski podejmował się przekładów takich jak:

• Konsekwencje pragmatyzmu. Eseje z lat 1972–1980 Richarda Rorty’ego (1998),
• neokantyzm (1984),
• przymusowe pożegnanie. Spojrzenie amerykańskiego dziennikarza w głąb sowieckiego życia Andrew Nagorskiego (1986).

W artykułach zamieszczonych w „Nowym Dzienniku” można znaleźć m.in.:

• Gra literacka Joanny Clark,
• Nauczyciel las,
• Andrzej Jasiński – profesjonalista w każdym calu,
• Artur Szyk: sztuka w służbie idei,
• Artysta trzech kultur,
• Człowiek wszelkich cnót,
• Dwa i pół miesiąca na krześle,
• Idea misji Jana Pawła II,
• Jubileusz radia 910,
• LOT szykuje nowości,
• Metropolia zaprasza: wystawy,
• Następnym będzie łatwiej,
• Nowojorska kronika kulturalna (sztuka),
• Nowojorska kronika plastyczna,
• Polonijny biznes, polska gospodarka,
• Świadectwo żywotności filozofii,
• W oczekiwaniu na nowości,
• Wrzesień 1939 roku w relacjach i komentarzach New York Timesa.

---

Oceń: Czesław Karkowski

---