Emil Otto Oskar von Kirchner, urodzony 15 września 1851 roku we Wrocławiu, a zmarły 25 kwietnia 1925 roku w Wenecji, był wybitnym niemieckim botanikiem, mykologiem oraz fitopatologiem. Jego prace naukowe przyczyniły się do rozwoju wiedzy o roślinach oraz grzybach, co czyni go ważną postacią w historii nauk biologicznych.
Kirchner był synem urzędnika samorządowego, co prawdopodobnie wpłynęło na jego późniejsze zainteresowania akademickie. Jego edukacja rozpoczęła się w Gimnazjum św. Marii Magdaleny we Wrocławiu, gdzie zdobył solidne podstawy wykształcenia. Następnie, kontynuował naukę na Königliche Universität Breslau, gdzie w 1874 roku uzyskał tytuł doktora. Tematem jego rozprawy doktorskiej była analiza dzieł botanicznych greckiego filozofa i przyrodnika Teofrasta z Eresos, co świadczy o jego głębokim zainteresowaniu historią nauki oraz systematyką roślin.
Po uzyskaniu doktoratu, Kirchner podjął pracę w Instytucie Akademii Rolniczo-Pomologicznej w Prószkowie. Jego kariera nabrała tempa w 1877 roku, kiedy to wyjechał do Hohenheim, aby zostać asystentem w nowo otwartym Instytucie Oceny Nasion, który rozpoczął działalność w 1878 roku. Od 1881 do 1917 roku pełnił rolę profesora botaniki na Uniwersytecie Rolniczym w Hohenheim, gdzie wpływał na kolejne pokolenia studentów, przekazując im wiedzę oraz pasję do badań nad botaniką.
Praca naukowa
Emil Otto Oskar von Kirchner był wybitnym specjalistą, który wyspecjalizował się w różnych dziedzinach naukowych, w tym w botanice i mykologii, które w tamtym czasie były nierozerwalnie związane. W swoim dorobku zajął się także problemem chorób roślin, co znacząco wpłynęło na rozwój tej dziedziny wiedzy.
Wiele z jego prac naukowych dotyczyło tej problematyki, a jego liczne publikacje oraz doświadczenie praktyczne zaowocowały napisaniem książki zatytułowanej Die Krankheiten und Beschädigungen unserer landwirtschaftlichen Kulturpflanzen (Choroby i szkodniki w uprawach rolnych). Było to istotne dzieło, które wzbogaciło wiedzę na temat ochrony roślin w rolnictwie.
Od 1916 roku, aż do chwili swojej śmierci, Kirchner sprawował funkcję redaktora w czasopiśmie Zeitschrift für Pflanzenkrankheiten und Gallenkunde, które również wniosło wiele istotnych informacji na temat chorób roślin.
W uznaniu jego wkładu w naukę, nadano jego nazwisko jako skrót przy nazwach naukowych utworzonych przez niego taksonów – Kirchn. Jego dziedzictwo jest także uświetnione nazwami 11 gatunków grzybów, w tym takich jak Collybia kirchneri, Marssonina kirchneri, czy Hirsutella kirchneri.
Przypisy
- Index Fungorum (autorzy) [online] [dostęp 05.11.2020 r.] (ang.).
- a b J. Behrens, Oskar Kirchner w: Berichte der Deutschen Botanischen Gesellschaft vol. 43, 1925, Generalversammlungs-Heft, s. 47-59.
Pozostali ludzie w kategorii "Nauka i edukacja":
Maciej Łagiewski | Michał Németh | Sylwester J. Rzoska | Maria Soroko-Dubrovina | Andrzej Górski (immunolog) | Marcin Łukaszewicz | Jan Marek Matuszkiewicz | Bernard Jancewicz | Hanna Kóčka-Krenz | Jerzy Stelmach (fizyk) | Andrzej Drzewiński | Robert Wiszniowski | Hedwig Kohn | Władysław Adam Majewski | Janusz Kubrakiewicz | Marek Oziewicz | Martin Grosser | Arnold Oskar Meyer | Marcin Czerwiński (biolog) | Otto ToeplitzOceń: Emil Otto Oskar von Kirchner