Bernard Jancewicz

---

Życiorys

Bernard Jancewicz urodził się w dniu 15 maja 1943 r. we Wrocławiu, według aktu urodzenia. Niemniej jednak, istnieją przesłanki, które sugerują, że w rzeczywistości mógł pochodzić z centralnej Polski, gdzie został odebrany swoim rodzicom w procesie germanizacji. Do roku 1948 przebywał w sierocińcu w Świdnicy, a następnie został adoptowany przez polską rodzinę.

Wieloletnia edukacja Jancewicza rozpoczęła się od II Liceum Ogólnokształcącego we Wrocławiu, gdzie przez okres swojej nauki angażował się również w działalność Związku Harcerstwa Polskiego. Już w młodym wieku rozwijał swoje zainteresowania w dziedzinie fotografii, biorąc udział w różnorodnych konkursach.

W latach 1961-1966 studia podejmował na Wydziale Matematyki, Fizyki i Chemii Uniwersytetu Wrocławskiego. Po zakończeniu studiów związał swoje życie zawodowe z tą prestiżową uczelnią. W 1974 roku obronił pracę doktorską na temat Operatorów położenia i ich wektory własne w relatywistycznej teorii kwantowej, napisanej pod opieką Jana T. Łopuszańskiego. Habilitację uzyskał w 1992 roku dzięki badaniom nad Wielowektorami oraz algebrą Clifforda w kontekście elektrodynamiki.

Bezpośrednio po habilitacji, Jancewicz kontynuował pracę na Wydziale Fizyki i Astronomii Uniwersytetu Wrocławskiego, gdzie od 1996 roku pełnił rolę profesora nadzwyczajnego. Był również prodziekanem tego wydziału w latach 2002-2005 oraz zastępcą dyrektora ds. dydaktyki w Instytucie Fizyki Teoretycznej w latach 1993-1997. Pełnił także funkcję kierownika Zakładu Metod Matematycznych Fizyki oraz uczestniczył w komisji dyscyplinarnej dla studentów w latach 2005-2008.

W 2002 roku Jancewicz objął tytuł profesora Uniwersytetu Wrocławskiego, a emeryturę przeszedł w 2008 roku. Mimo to, w dalszym ciągu aktywnie uczestniczył w życiu Instytutu Fizyki Teoretycznej, pełniąc funkcje konsultanta i prowadząc zajęcia.

Jego szczególne zainteresowania koncentrowały się na kwantowej teorii pola, algebrze Clifforda oraz zastosowaniu geometrii różniczkowej w elektrodynamice klasycznej. Pełnił funkcję przewodniczącego Komisji Nazewnictwa Fizycznego Polskiego Towarzystwa Fizycznego od 1995 roku, gdzie zyskał uznanie za porządkowanie polskiego nazewnictwa fizycznego, w tym nadanie polskiej nazwy Wielkiemu Zderzaczowi Hadronów. Poza tym, był również korespondentem Oddziału Wrocławskiego czasopisma naukowego „Postępy Fizyki” oraz autorem kilku podręczników akademickich, takich jak Multivectors and Clifford Algebra in Electrodynamics w 1988 roku oraz Wielkości skierowane w elektrodynamice w 2000 roku.

Jancewicz był również aktywny w działalności społecznej. Od 1967 roku działał w Towarzystwie Miłośników Wrocławia i Komisji Nazewnictwa Ulic, z którą związany był jako sekretarz oraz przewodniczący. W 1999 roku otrzymał tytuł honorowego członka TMW oraz w 2005 roku przewodniczył Kapitule Odznaczeń TMW. Angażował się także w Uniwersytecki Komitet ds. Opieki nad Grobami Osób Zasłużonych dla Wrocławia.

Odnosząc się do życia osobistego, warto zaznaczyć, że Jancewicz zdobył szerszą popularność w 2020 roku, kiedy to z kamerą w tle sprzątał okolicę swojego mieszkania, co przyciągnęło uwagę mediów. W styczniu 2021 roku uhonorowano go medalem „Zasłużony dla Wrocławia – Merito de Wratislavia”.

Warto dodać, że kilkanaście lat przed swoją śmiercią został obdarzony tytułem najżyczliwszego wykładowcy we Wrocławiu, co było wynikiem ciepłego podejścia, wyrozumiałości oraz znanego mu naukowego poczucia humoru. Niestety, zmarł 16 maja 2021 roku w wyniku komplikacji związanych z COVID-19.

Odznaczenia

Bernard Jancewicz zdobył wiele wyróżnień za swoje osiągnięcia w różnych dziedzinach. Poniżej przedstawiamy niektóre z jego odznaczeń:

• złoty Krzyż Zasługi (1987),
• medal Komisji Edukacji Narodowej (1998).

---

Oceń: Bernard Jancewicz

---