Andrzej Drzewiński

---

Życiorys

Andrzej Drzewiński przyszedł na świat 16 października 1959 roku we Wrocławiu. Swoją edukację rozpoczął w XI Liceum Ogólnokształcącym im. St. Konarskiego, a następnie, w latach 1978–1983, kontynuował ją na Wydziale Matematyczno-Fizycznym Uniwersytetu Wrocławskiego. W roku 1983 obronił pracę magisterską na temat Rozwiązań solitonowych równania Painleve IV, uzyskując tytuł magistra fizyki. Po ukończeniu studiów, zdecydował się na dalszą naukę i został słuchaczem w Studium Doktoranckim Instytutu Niskich Temperatur i Badań Strukturalnych PAN. Już 21 czerwca 1991 roku, na podstawie swojej pracy pt. Zachowanie krytyczne w kwantowych spinowych modelach sieciowych, uzyskał stopień doktora nauk fizycznych.

W 2001 roku, 26 października, na podstawie dysertacji Wpływ zewnętrznego pola na własności krytyczne układów typu Isinga w ograniczonej geometrii, uzyskał habilitację, co stanowiło ważny krok w jego karierze naukowej. Z kolei 23 grudnia 2010 roku, Andrzej Drzewiński otrzymał tytuł profesora w dziedzinie nauk fizycznych. Przez wiele lat pracował w roli docenta w Instytucie Niskich Temperatur i Badań Strukturalnych im. Włodzimierza Trzebiatowskiego Polskiej Akademii Nauk, a także jako profesor w Instytucie Matematyki i Informatyki, na Wydziale Inżynierii Mechanicznej i Informatyki Politechniki Częstochowskiej. Dziś jest profesorem zwyczajnym w Instytucie Fizyki oraz dziekanem na Wydziale Fizyki i Astronomii Uniwersytetu Zielonogórskiego.

Działalność pisarska

Andrzej Drzewiński łączy pracę naukową z działalnością popularnonaukową i pisarską. Swój debiut literacki zaliczył w 1978 roku, publikując opowiadania w Akademickim Radiu Politechniki Wrocławskiej. Jego pierwszą książką, wydaną w 1983 roku, był zbiór opowiadań pt. Zabawa w strzelanego. W późniejszym czasie, we współpracy z Andrzejem Ziemiańskim, stworzył dwie powieści: Zabójcy szatana oraz Nostalgia za Sluag Side. Dodatkowo, jest współautorem dwóch zbiorów opowiadań: Posłaniec, w kooperacji z Mirosławem Jabłońskim, oraz Bohaterowie do wynajęcia (wspólnie z Jackiem Inglotem). Wraz z Jackiem Wojtkiewiczem opublikował popularnonaukową książkę pt. Opowieści z historii fizyki. Ponadto, był członkiem wrocławskiego oddziału Polskiego Stowarzyszenia Młodych Fizyków (PSMF). Razem z Adamem Cebulą, Eugeniuszem Dębskim oraz Piotrem Surmiakiem tworzył grupę autorską Kareta Wrocławski, która w 2012 roku wydała zbiór opowiadań o tytule Upalna zima.

Życie prywatne

Andrzej Drzewiński jest osobą żonatą i ma trzech synów.

Twórczość

Powieści

W dorobku Andrzeja Drzewińskiego znajdują się powieści, które zyskały uznanie w kręgach literackich. „Zabójcy szatana” (KAW 1989), stworzona we współpracy z Andrzejem Ziemiańskim, oraz „Nostalgia za Sluag Side” (KAW 1990), również wspólnie z Andrzejem Ziemiańskim, a także inne tytuły, które ukazały się w tym prestiżowym wydawnictwie.

Zbiory opowiadań

W tej kategorii Drzewiński zaprezentował różnorodne zbiory, które pokazują jego wszechstronność. „Zabawa w strzelanego” (KAW, Rzeszów 1983) to zbiór opowiadań, w którym znajdziemy takie historie jak:

• Człowiekiem jestem,
• Ocalenie,
• Zapomniany przez ludzi,
• Zabawa w strzelanego,
• Samodzielna decyzja,
• Epidemia,
• Ich dwudziestu,
• W próżni nie słychać twojego krzyku,
• Nieśmiertelny.

Warto również zwrócić uwagę na zbiór „Posłaniec” (Nasza Księgarnia 1986), który zawiera m.in. opowiadania Mirosława P. Jabłońskiego: „Wyprawa” i „Rybak”, a także:

• Do jednorazowego użycia,
• Głupi ma zawsze szczęście,
• Jaskinia,
• Ku północy,
• Posłaniec,
• Prawda o przyjacielu,
• Siła przyzwyczajenia,
• Słoneczniki.

W zbiorze „Bohaterowie do wynajęcia” (Fabryka Słów, Lublin 2004), stworzonym z Jackiem Inglotem, również znajdziemy ciekawe opowiadania, takie jak:

• Diament Lady Willett,
• Kandydat do Unii,
• Czarodziej z Manhattanu,
• Feretron,
• Czas prezydenta,
• Rozdwojenie Finnegana,
• Vox populi,
• Zmartwychwstanie na Wall Street,
• Tanatos XIV,
• Bohaterowie do wynajęcia,
• Kocham swoją Celię,
• Niebiański MacDonald’s.

Opowiadania wydane w antologiach

Andrzej Drzewiński współpracował także z różnymi wydawnictwami, co zaowocowało publikacją jego opowiadań w antologiach. „Ku północy” (1985) to tytuł, który pojawił się po raz pierwszy w magazynie „Fantastyka” w styczniu 1985 oraz w antologii „Przepowiednia”, t. 6 Polskiej noweli fantastycznej. Z kolei „Niepewność” (1989) zostało opublikowane w zeszycie Bliskie spotkania przez Iskry, Warszawa 1986. Inne dzieło, „Dopust Boży – Czarna msza” (1992), również zasługuje na uwagę czytelników.

---

Oceń: Andrzej Drzewiński

---