Wrocławska Przędzalnia Czesankowa (Welt-Tex)

Jego historia sięga roku 1890, kiedy to został założony przez członka rodziny Scholler, który osiedlił się w Stabłowicach. W celu zapewnienia energii dla funkcjonowania przędzalni, na pobliskiej rzece Bystrzycy wybudowano elektrownię wodną. Wybudowano także osiedle z domkami jednorodzinnymi, które miało zapewnić odpowiednie warunki mieszkaniowe dla pracowników zakładu, usytuowane po drugiej stronie ulicy Stabłowickiej.

Od samego początku działalności, przędzalnia skupiała się na produkcji bawełny. W 1908 roku doszło do fuzji z Zakładami w Eitorf, co miało wpływ na zarządzanie zakładem, które przeniosło się do tej miejscowości. W czasie II wojny światowej, zakład przystosował swoją produkcję do potrzeb armii, a po zakończeniu konfliktu, w 1945 roku, przędzalnia odłączyła się od zniszczonych zakładów Eitorf.

Po rozdzieleniu zakład przyjął nową nazwę Stabłowicka Przędzalnia Czesankowa, a ostatecznie przemianował się na Wrocławską Przędzalnię Czesankową, Wel-Tex. Pomimo burzliwej historii, zakład przez długi czas prowadził klub sportowy o nazwie „Włókniarz”, który wcześniej funkcjonował pod nazwą „Spinnerei”. W ciągu lat 90. przędzalnia przechodziła różnorodne zmiany, co prowadziło do stopniowego wygaszania jej działalności aż do całkowitego zamknięcia w 1999 roku.

Niestety, przędzalnia nie uniknęła dramatycznych zdarzeń — w nocy z 25 na 26 stycznia 2020 roku, miała miejsce katastrofalna pożar, który zniszczył dach oraz wnętrze hali, a jedynie mury przetrwały ten niszczycielski incydent.