Henryk Szlajfer to wybitna postać w dziedzinie ekonomii oraz politologii, który urodził się 7 listopada 1947 roku we Wrocławiu. Jest cenionym profesorem nauk społecznych oraz doświadczonym nauczycielem akademickim Uniwersytetu Warszawskiego.
W swojej karierze akademickiej Henryk Szlajfer zdobył uznanie nie tylko za wkład w rozwój wiedzy w swoich dziedzinach, ale również jako ambasador ad personam, co podkreśla jego zaangażowanie w sprawy publiczne i międzynarodowe.
Życiorys
Henryk Szlajfer, znany polski naukowiec i dyplomata, miał swoje początki w Związku Młodzieży Socjalistycznej, jednakże w 1967 roku został z niego wykluczony. W 1968 roku, razem z Adamem Michnikiem, obaj będąc studentami Uniwersytetu Warszawskiego, zostali relegowani z uczelni z powodu swojej aktywności opozycyjnej. W dniu 8 marca 1968 roku, w ich obronie zorganizowano wiec, który zapoczątkował szereg masowych protestów studenckich, znanych jako wydarzenia marcowe. W wyniku tych wydarzeń Szlajfer został skazany na dwuletnią karę więzienia, a jego zwolnienie miało miejsce w lutym 1969 roku.
Po ukończeniu Wydziału Nauk Ekonomicznych UW, rozpoczął pracę jako adiunkt w Zakładzie Krajów Pozaeuropejskich Polskiej Akademii Nauk, a następnie w Instytucie Studiów Politycznych PAN. Jego działalność akademicka obejmowała również prowadzenie wykładów na renomowanych uczelniach, w tym w Coimbrze oraz Dar es Salaam. W latach 1989–1990 był ekspertem w Obywatelskim Klubie Parlamentarnym, gdzie miał wkład w sejmową komisję systemu gospodarczego i przemysłu.
Po tym doświadczeniu powrócił do pracy w Polskim Instytucie Spraw Międzynarodowych, gdzie pełnił rolę zastępcy dyrektora oraz p.o. dyrektora. Dodatkowo, zajmował się wykładowstwem w Instytucie Ameryk i Europy na Uniwersytecie Warszawskim. W latach 1993–2008 zarządzał różnorodnymi departamentami w Ministerstwie Spraw Zagranicznych, w tym Departamentem Strategii i Planowania Polityki oraz Departamentem Ameryki. W tym czasie uzyskał tytuł ambasadora ad personam, mianowanego przez premiera RP Jerzego Buzka, oraz pełnił funkcję ambasadora-szefa Stałego Przedstawicielstwa RP przy OBWE, MAEA i innych organizacjach międzynarodowych, pracując w Wiedniu w latach 2000–2004.
Swoją karierę redakcyjną rozpoczął jako redaktor naczelny kwartalnika „Sprawy Międzynarodowe” od 1992 roku, a także był odpowiedzialny za angielską wersję tego czasopisma, „The Polish Quarterly of International Affairs”. Co więcej, był członkiem redakcji półrocznika „Studia Polityczne” w Instytucie Studiów Politycznych PAN oraz zasiadał w radzie redakcyjnej „Journal of Latin American Studies”, publikowanej przez Cambridge University Press w latach 90.
Publikacje
Henryk Szlajfer, uznawany za znaczącą postać w badaniach ekonomicznych, posiada bogaty dorobek publikacyjny. Jego prace koncentrują się na różnorodnych aspektach ekonomii, polityki oraz historii. Oto niektóre z wybranych tytułów:
- The Faltering Economy. The Problem of Accumulation under Monopoly Capitalism (współredaktor John B. Foster), Monthly Review Press, New York 1984,
- From the Polish Underground. Selections from „Krytyka”, 1978–1993 (współredaktor Michael Bernhard), The Pennsylvania State University Press 1995,
- Europa Środkowo-Wschodnia i Ameryka Południowa 1918–1939: szkice o nacjonalizmie ekonomicznym, Redakcja, PWN, Warszawa 1992,
- Dezintegracja przestrzeni eurazjatyckiej a bezpieczeństwo Europy Środkowej i Wschodniej, PISM, Warszawa 1993,
- Polacy–Żydzi: zderzenie stereotypów: esej dla przyjaciół i innych, Wydawnictwo Naukowe SCHOLAR, Warszawa 2003,
- Droga na skróty: nacjonalizm gospodarczy w Ameryce Łacińskiej i Europie Środkowo-Wschodniej w epoce pierwszej globalizacji: kategorie, analiza, kontekst porównawczy, ISP PAN, Warszawa 2005,
- Modernizacja zależności: kapitalizm i rozwój w Ameryce Łacińskiej, Ossolineum, Wrocław 1984,
- Nineteenth-century Latin America. Two Models of Capitalism: the Case of Haiti and Paraguay,
- Economic Nationalism and Globalization: Lessons from Latin America and Central Europe, Leiden–Boston: 2012.
Jego prace są nie tylko wartościowym źródłem wiedzy, ale także przyczyniają się do głębszego zrozumienia współczesnych problemów ekonomicznych oraz politycznych.
Przypisy
- Tadeusz Rutkowski: Na styku nauki i polityki. Uniwersytet Warszawski w PRL 1944–1989. W: Dzieje Uniwersytetu Warszawskiego po 1945. Piotr M. Majewski (red.). Warszawa: Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, 494. 2016 r. ISBN 978-83-235-1791-7.
Pozostali ludzie w kategorii "Nauka i edukacja":
Dariusz Bogdał | Fritz London | Klaus Roth | Antoni Ciszewski | Łukasz Berlicki | Dorota Sidorowicz-Mulak | Gabriel Valentin | Otfrid Foerster | Wilhelm Goerdt | Ryszard Herbut | Stefan Cohn-Vossen | Dariusz Król (naukowiec) | Aleksander Srebrakowski | Wojciech Myślecki | Eva Klonowski | Leszek Żabiński | Martin Schlott | Tadeusz Bednarski | Christian Garve | Witold CharatonikOceń: Henryk Szlajfer