Ewa Skibińska


Ewa Skibińska to talentowana aktorka, której dorobek artystyczny skupia się głównie na teatrze, filmie i telewizji. Urodziła się 11 lutego 1963 roku we Wrocławiu, co czyni ją jednym z prominentnych przedstawicieli polskiego świata aktorskiego.

Jej pasja do sztuki aktorskiej oraz zaangażowanie w różnorodne projekty artystyczne sprawiły, że zdobyła uznanie w oczach widzów oraz krytyków.

Życiorys

Jej przygoda ze sceną rozpoczęła się w czasach szkolnych, kiedy to, jako licealistka, po raz pierwszy wystąpiła na deskach amatorskiego Teatru Zielona Latarnia we Wrocławiu. Po ukończeniu w 1981 IX Liceum Ogólnokształcącego we Wrocławiu, podjęła decyzję o studiach na Wydziale Lalkarskim. Jednak pod wpływem rozmowy z Igorem Przegrodzkim, przeniosła się na Wydział Aktorski w wrocławskiej filii Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej im. Ludwika Solskiego w Krakowie, którą pomyślnie ukończyła w 1986 roku.

Już w trakcie studiów zagrała urokliwą rolę sennej zjawy Krysi w spektaklu Witolda Gombrowicza „Historia” (1985) w Teatrze Polskim, z którym związała się na dłużej. Jej talent można było dostrzec także w teatrze Rozrywki w Chorzowie (1986) i we Wrocławiu, w Współczesnym im. Edmunda Wiercińskiego (2005). Jej współprace z mistrzami reżyserii takimi jak Maciej Wojtyszko, Jerzy Jarocki, Tadeusz Różewicz, Feliks Falk, Andrzej Wajda, i Krystian Lupa wzbogaciły jej artystyczne doświadczenie.

Debiut w kinie przyniosła jej drobna rola Ewy Borecznej w melodramacie „Głód serca” (1986) w reżyserii Romana Załuskiego, u boku Jerzego Zelnika oraz Ewy Kasprzyk. Po tym wydarzeniu, w 1987 roku, wystąpiła w dramacie telewizyjnym „Zero życia”, gdzie zagrała pielęgniarkę Anię, a jej kreacja w serialu Krzysztofa Kieślowskiego „Dekalog VIII” (1988) jako studentka, wprowadziła ją do szerokiej publiczności poprzez opowiadanie złożonej historii skrzypaczki, w której wystąpiła z Krystyną Jandą.

Rola Oli Watowej w ekranizacji jej autobiograficznej historii w reżyserii Roberta Glińskiego „Wszystko, co najważniejsze…” (1992) przyniosła jej znaczące uznanie krytyków oraz widzów. Jeszcze większą popularność zdobyła, odgrywając postać Elżbiety Walickiej, żony Bruna (Krzysztofa Pieczyńskiego) w serialu TVP2 „Na dobre i na złe” (1999–2002). Widzowie zapamiętali ją również jako Teresę Kopytko-Żukowską w serialu Polsatu „Pierwsza miłość” (od 2004).

W 2017 roku artystka rozpoczęła nowy rozdział w swoim życiu, związując się z Teatrem Powszechnym w Warszawie.

Życie prywatne

Ma córkę Helenę z Krzysztofem Mieszkowskim. Przez lata borykała się z uzależnieniem od alkoholu, jednak od 2013 roku cieszy się abstynencją.

Nagrody i odznaczenia

Ewa Skibińska zdobyła szereg prestiżowych nagród w swojej karierze artystycznej. Wśród jej osiągnięć można wymienić trzy nagrody Złotej Iglicy, które przyznano jej w latach 1989, 2000 oraz 2003, a także jedną nagrodę Brązowej Iglicy z 2002 roku.

W 1993 roku aktorka została uhonorowana Nagrodą Towarzystwa Przyjaciół Teatru we Wrocławiu za najlepszy epizod, w którym zagrała Janę, narzeczoną Franza w sztuce Tadeusza Różewicza zatytułowanej Pułapka, w reżyserii Jerzego Jarockiego.

W 2000 roku jej rola Mariedl w spektaklu Prezydentki przyniosła jej nagrodę na XL Kaliskich Spotkaniach Teatralnych. Dodatkowo, aktorka została laureatką nagrody w związku z Międzynarodowym Dniem Teatru, którą przyznano jej za wyjątkową rolę kobiecą w 2001 roku. W 2002 roku Ewa Skibińska zagrała Irenę w przedstawieniu Przypadek Klary, co przyniosło jej nagrodę aktorską na XLII Kaliskich Spotkaniach Teatralnych.

W uznaniu jej osiągnięć artystycznych, w 2002 roku aktorka została odznaczona Brązowym Krzyżem Zasługi, a dziewięć lat później, w 2011 roku, otrzymała Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”. Jej wkład w kulturę i sztukę jest niezaprzeczalny.

Filmografia

Filmografia Ewy Skibińskiej obejmuje wiele znaczących ról, które przyczyniły się do jej rozwoju artystycznego i uznania w branży filmowej.

RokTytułRola
1986Na kłopoty… BednarskiKarin Wagner
Głód sercaEwa Boreczna
1987Zero życiaAnka
1988Dekalog VIIIstudentka
1989Gdańsk 39Helma Torlemans
Ostatni promAnia, kochanka Andrzeja
PornoJulia
1990Urodziny Kajaprostytutka
PiggateLucy Crawford
1991In flagrantiEwa
Latające machiny kontra Pan SamochodzikDiana Denver
1992Wszystko, co najważniejsze…Ola Wat
1994Podróż do PolskiKrystyna
Dlaczego moje koleżanki to mają, a ja nie_
1995Tatoprzyjaciółka Ewy
1998Ekstradycja 3panienka
1999–2002Na dobre i na złeElżbieta Walicka
1999Tydzień z życia mężczyznyMarta, kochanka Adama
2002–2003Gorący tematBarbara Dereń-Gromska
2003Na WspólnejJoanna Rawska, była kochanka Andrzeja Brzozowskiego
2004–2010, od 2019Pierwsza miłośćTeresa Żukowska (z domu Kopytko)
2004O czym są moje oczymama Marty
2007Świat według Kiepskichbabka Paździocha
2009PlebaniaUrszula
2010Matka Teresa od kotówTeresa
Licencja na wychowaniefeministka Róża
Hotel 52Magda
Świat według KiepskichTeresa Żukowska (z domu Kopytko)
2012–2015Barwy szczęściaUrszula Korzeniak
2012Paradokspatolog Barbara Bartke
2013OszukaneGrażyna Szarucka
LekarzeJolka, żona Czarka
2014Prawo AgatyJadwiga Woźniak
2015Powiedz tak!Brzozowska, matka Wiktora
2016Artyściredaktorka Marzena Ochab
Kobiety bez wstyduRoma, matka Katarzyny
2017Lekarze na startWanda Marczak, matka Tomasza
2018Ślepnąc od światełEwa
2018Druga szansapolicjantka Róża
2020W głębi lasuNatalia Kopińska
od 2021OdwilżMałgorzata Adamczyk, matka Kasi
2022Słońmatka Bartka
2023PrzyjaciółkiKarolina, matka Marty
Jedyny gatunek w rodzaju człowieka_
2024Powrót do życiaKarolina Fiszer, matka Mai

Jej występy świadczą o różnorodności talentu oraz umiejętności w interpretacji różnych postaci. Dzięki bogatej karierze, zdobyła uznanie zarówno wśród widzów, jak i krytyków, co czyni ją jedną z bardziej rozpoznawalnych aktorek swojego pokolenia.

Przypisy

  1. Ewa Skibińska: Piłam od zawsze. Nawet o poranku znalazła się małpka w torebce [online], kultura.onet.pl [dostęp 06.04.2023 r.]
  2. Ewa Skibińska [online], FilmPolski [dostęp 20.04.2020 r.]
  3. Ewa Skibińska – Teatr Powszechny [online], www.powszechny.com [dostęp 15.02.2018 r.]
  4. Ewa Skibińska – Teatr Polski. teatr.wroclaw.pl. [dostęp 25.01.2013 r.]
  5. Magda Piekarska: Teatrowi Polskiemu życzyli 100 lat i dużo pieniędzy. wroclaw.gazeta.pl, 06.01.2011 r. [dostęp 25.01.2013 r.]
  6. Absolwenci, Nauczyciele i Olimpijczycy. IX Liceum Ogólnokształcące im. Juliusza Słowackiego we Wrocławiu 1954–2004, Wrocław 2004, s. 144.

Oceń: Ewa Skibińska

Średnia ocena:4.56 Liczba ocen:15