Clara Sachs

Clara była córką zamożnego przedsiębiorcy Leopolda Moritza Sachsa (1832-1897) oraz jego małżonki Sophie Guradze. W początkowej fazie swojego kształcenia artystycznego, Clara Sachs pobierała nauki malarskie u Hermanna Bayera we Wrocławiu. Wykładał jej także Carla Covena Schirm w Pracowni Malarstwa Krajobrazowego Śląskiego Muzeum Sztuk Pięknych oraz Julius Jacob młodszy w Berlinie. Dodatkowo, porady artystyczne otrzymywała od wrocławskiego malarza Eugena Spiro.

Przed rokiem 1900, Clara wróciła do swojego rodzinnego Wrocławia, gdzie zintegrowała się z lokalnym środowiskiem artystycznym. W 1903 roku miała możliwość dalszego kształcenia w Paryżu. Osiedliła się na Szczytnikach w pałacu książąt Hohenlohe, mającym niegdyś właściciela w osobie Alberta Neissera, gdzie żyła od 1905 roku.

W nastroju twórczym spędziła okres w 1906 roku, kiedy to udała się w podróż do Normandii oraz Bretanii. Po odejściu Alberta Neissera, wzięła aktywny udział w działalności Fundacji Neisserów, do której przynależała. Clara Sachs twórczo przejawiała się w pejzażach, portretach oraz martwych naturach, które odznaczały się wpływami impresjonizmu.

Na zakończenie swojego żywota, Clara Sachs znalazła spoczynek na Starym Cmentarzu Żydowskim we Wrocławiu, co stanowi testament jej silnego związku z Wrocławiem oraz jego artystycznym dziedzictwem.