Eric Charel

Jako reżyser, aktor i scenarzysta pochodzenia żydowskiego, Charell związał się z niemiecką wytwórnią filmową od 24 lutego 1933 roku, kiedy to podpisał umowę na realizację obrazu pod tytułem Powrót Odyseusza. Otrzymał zaliczkę w wysokości 26 tysięcy marek, co wówczas było znaczna sumą. Jednakże, umowa zawierała klauzulę, na mocy której wytwórnia mogła odstąpić od niej w przypadku, gdy reżyser z powodu choroby, śmierci lub innych zbliżonych okoliczności nie mógłby kontynuować swojej pracy.

Niestety, przez jego żydowskie pochodzenie, wytwórnia zdecydowała się odwołać umowę 5 kwietnia 1933 roku i zażądała zwrotu zaliczki. Charell zdecydowanie odmówił, co doprowadziło do konfliktu sądowego, w którym powództwo wytoczyła niemiecka firma filmowa o zwrot tej kwoty. Sąd w Berlinie uznał roszczenie wytwórni, argumentując, że w obliczu wprowadzanych wówczas ustaw norymberskich, można było przewidzieć, że Charell straci uprawnienia do wykonywania zawodu reżysera.

Charell jednak nie poddaje się i, reprezentowany przez swoją agencję, wniósł rewizję do Trybunału Rzeszy, podkreślając, że wytwórnia nie miała podstaw do odstąpienia od umowy, ponieważ mogła to zrobić jedynie w przypadku jego choroby lub śmierci. Argumentował, że decyzja dotycząca jego żydowskiego pochodzenia jako uzasadnienie rozwiązania umowy była niewłaściwa. Warto zauważyć, że wytwórnia mogła już 30 stycznia 1933 roku, w dniu przejęcia władzy przez Hitlera, przewidzieć, że Żydom zostaną odebrane prawa cywilne.

W wyroku z 1936 roku, Sąd Rzeszy orzekł na korzyść wytwórni, uznając, że jego żydowskie pochodzenie skutkowało utratą zdolności prawnej, co równoznaczne było śmierci fizycznej. W obliczu nasilających się represji, Eric Charell, mając 41 lat, zdecydował się na wyjazd do Stanów Zjednoczonych. Po zakończeniu II wojny światowej powrócił do Niemiec w 1945 roku, gdzie mógł dokończyć realizację wcześniej zamówionego filmu.