Kamienica przy ulicy Szajnochy 11 to znany zabytek znajdujący się w sercu Wrocławia. Mieści się ona w malowniczej lokalizacji przy ulicy Karola Szajnochy, która odgrywa istotną rolę w architekturze i historii miasta. Obok znajduje się również ulica Kazimierza Wielkiego, co sprawia, że obszar ten jest szczególnie urokliwy.
Kamienica, z jej unikalnym stylem architektonicznym, jest nie tylko ważnym punktem na mapie Wrocławia, ale także świadectwem bogatej historii tego miasta.
Historia i architektura kamienicy
Kamienica zlokalizowana pomiędzy ulicą Szajnochy a ulicą Kazimierza Wielkiego przeszła znaczącą transformację. W swojej obecnej formie architektonicznej fasada została przekształcona w 1890 roku przez mistrza murarskiego Adolfa Kasnera, na zlecenie kupca i właściciela działki, A. Gräbscha. Ta przebudowa, dotyczącą wcześniejszej klasycystycznej formy, nadała jej nową, monumentalną sylwetkę miejskiego pałacu.
Kamienica jest zbudowana w formie trzech skrzydeł, z wewnętrznym dziedzińcem, oraz posiada dwie elewacje, które prezentują cechy architektury eklektycznej, z dominującymi elementami neorenesansu francuskiego. Z perspektywy ulicy Szajnochy budynek wyróżnia się pięcioma kondygnacjami oraz sześcioma osiami. W lewej części fasady wyróżniają się dwie osie, gdzie umiejscowiony jest pseudoryzalit, który stanowi tło dla efektownego dwukondygnacyjnego wykuszu, umiejscowionego na wysokości trzeciej oraz czwartej kondygnacji.
Wejście do budynku znajduje się w drugiej osi od lewej, a w skrajnej prawej osi umieszczona jest brama wjazdowa, która pierwotnie miała charakter przejazdowy. Budynek zwieńczony jest pulpitowym dachem, co dodatkowo podkreśla jego architektoniczną wartość.
Z kolei od strony ulicy Kazimierza Wielkiego elewacja jest trzykondygnacyjna i trzyosiowa, z wysokim dachem kalenicowym. W centralnej osi, na wysokości trzeciej kondygnacji, umiejscowiony jest jednokondygnacyjny wykusz, który dodaje lekkości tej części budynku. Część parterowa pierwotnie przeznaczona była na magazyny oraz biuro, a w dalszej części znajduje się klatka schodowa, prowadząca do mieszkań usytuowanych na wyższych kondygnacjach.
Po 1945 roku
W 2009 roku przeprowadzono remont kamienicy, który został zrealizowany w oparciu o projekt autorstwa Stefana Zalewskiego.
Zamierzano zachować historyczny charakter budynku, dlatego podczas prac konserwacyjnych zachowano wiele oryginalnych elementów, w tym dekoracje sztukatorskie sufitów oraz żeliwne kolumienki.
Przypisy
- a b c d e f g h Eysymontt i in. 2011 r., s. 348.
Pozostałe obiekty w kategorii "Kamienice i domy":
Kamienica przy ulicy Szewskiej 35 we Wrocławiu | Kamienica przy placu biskupa Nankiera 5 we Wrocławiu | Kamienica przy placu biskupa Nankiera 6 we Wrocławiu | Kamienica przy ulicy Szewskiej 50-51 we Wrocławiu | Kamienica przy ulicy św. Antoniego 12 we Wrocławiu | Kamienica przy ulicy św. Antoniego 22 we Wrocławiu | Kamienica przy Placu Uniwersyteckim 10 we Wrocławiu | Kamienica przy ulicy św. Antoniego 40 we Wrocławiu | Kamienica przy ulicy św. Antoniego 8 we Wrocławiu | Kamienica przy ulicy św. Mikołaja 10 we Wrocławiu | Kamienica przy pl. Solnym 5 we Wrocławiu | Kamienica przy pl. Solnym 19 we Wrocławiu | Kamienica przy pl. Solnym 18 we Wrocławiu | Kamienica przy pl. Solnym 11 we Wrocławiu | Kamienica przy ulicy Rzeźniczej 2 we Wrocławiu | Kamienica przy ulicy Ruskiej 19 we Wrocławiu | Kamienica przy ulicy Psie Budy 7 we Wrocławiu | Kamienica przy ulicy Psie Budy 14 we Wrocławiu | Kamienica Pokoyhof we Wrocławiu | Kamienica przy ul. Przejście Garncarskie 6 we WrocławiuOceń: Kamienica przy ulicy Szajnochy 11 we Wrocławiu