Iglica (Wrocław)

---

Historia

Wieża o masie czterdziestu czterech ton została zaprojektowana przez profesora inżyniera Stanisława Hempela, a jej budowa zrealizowana została przez firmę „Mostostal”. To stalowe przedsięwzięcie stało się nie tylko unikalnym elementem wrocławskiego krajobrazu, ale także symbolizowało odradzające się życie na Ziemiach Odzyskanych. Iglica opiera się na trzech nogach, które są przymocowane do głęboko zakotwiczonych elementów, wykorzystujących śruby o ćwierćmetrowej średnicy. Jej zwężający się ku górze korpus, pierwotnie składający się z dwunastu segmentów, wykonany jest w formie konstrukcji blachownicowej. Zwieńczenie Iglicy to segment, na którym znajduje się obracająca się tarcza przypominająca parasol z ośmioma lustrami, zaplanowanymi do oświetlania intensywnymi reflektorami. Taki zabieg miał na celu stworzenie spektakularnych efektów świetlnych nocą.

Iglica została ustawiona 3 lipca 1948 roku. Już po jej ustawieniu, a przed oficjalną inauguracją pokazów świetlnych, która miała miejsce 22 lipca w związku z obchodami Święta Odrodzenia Polski, nadeszła burza. 20 lipca, podczas intensywnej burzy, żywioł zniszczył lustrzaną konstrukcję, zrzucając kilka zwierciadeł na ziemię oraz wyginając jej zwieńczenie. W obawie przed upadkiem pozostałości systemu luster zostały usunięte dopiero 12–13 października przez Wojciecha Niedziałka (studenta socjologii UJ) i Zbigniewa Jaworowskiego (studenta medycyny UJ), którzy sięgnęli po nowatorską technikę podciągową polegającą na użyciu lin i pętli, co później znane stało się jako prusikowanie. Pełna wspinaczka na szczyt Iglicy trwała 24 godziny i 15 minut, słynną operację zakończono po upływie kolejnych sześciu godzin.

Niedziałek i Jaworowski nie żądali wynagrodzenia za wykonanie tej pracy; władze miasta pokryły jedynie koszty ich podróży oraz zakwaterowania. Konstanty Turowski w 1948 roku napisał o Iglicy, iż: „Znamy ją z kina i prasy. Przecież zrobiono jej dużą propagandę. Ma ona symbolizować twórczego ducha narodu. Stanowi niewątpliwie dużą oryginalność wystawy i budzi powszechne zainteresowanie. Propagandziści wystawy, a nawet fachowcy mówią, że iglica ta […] to tryumf techniki polskiej.”

W 1964 roku Iglica została położona poziomo w celu konserwacji oraz celem ucięcia jej czubka. Kolejną konserwację przeprowadzono w kwietniu 1979 roku, w wyniku której konstrukcja została skrócona o dalsze pięć metrów, zmieniając jej wysokość na 90,3 m. Ponownie położono ją w celu konserwacji 23 sierpnia 2016 roku.

W czasach stanu wojennego, śmiałek wspiął się na Iglicę, aby zawiesić sztandar zdelegalizowanej organizacji NSZZ „Solidarność”. 10 maja 1997 roku, zlecenie na pierwsze i jedyne w historii malowanie Iglicy zrealizowano przez Roman Kałużę, co zajęło mu około czterech godzin, przy wsparciu Andrzeja Sikory, który zapewnił asekurację. Zdarzenia te zostały uwiecznione w relacjach na stronie polska-org.

W listopadzie 2007 roku Iglica została przekształcona w największą w Europie choinkę bożonarodzeniową. 8 sierpnia 2008 roku, z okazji otwarcia igrzysk olimpijskich w Pekinie, członkowie stowarzyszenia „Młody Wrocław” wykazali solidarność z narodem tybetańskim, zawieszając flagę Tybetu na szczycie Iglicy. Ostatnie zdarzenie miało miejsce 15 kwietnia 2018 roku, kiedy chropaczowianin Marcin Banot zdecydował się na wspinaczkę na Iglicę.

Wrocławska Iglica, w towarzystwie Hali Stulecia i wrocławskiego ratusza, należy do najbardziej rozpoznawalnych obiektów architektonicznych w mieście, nadając mu unikalnego charakteru. Jej żebrowana forma jest inspiracją dla wielu wrocławskich organizacji, a sama nazwa Iglica pojawia się w wielu nazwach lokalnych firm.

Mała Iglica

Wrocław ma wiele charakterystycznych budowli, a jedną z nich jest mniejsza iglica. Została ona stworzona przez wrocławskiego artystę Adama Wyspiańskiego i oddana do użytku w 1996 roku. Jej unikalny kształt przypomina płomień lub stalagmit, nadając jej niepowtarzalny charakter jako centralnemu akcentowi placu Solnego.

Iglica stała się symbolem licznych wydarzeń kulturalnych odbywających się w Wrocławiu. W szczególności, bierze udział w organizacji takich imprez jak:

• „O Złotą Iglicę” – turniej szachowy trwający od 1985 roku, organizowany przez MUKS MDK Śródmieście Wrocław,
• O „Złotą Iglicę” – plebiscyt mający na celu wyłonienie najlepszego dolnośląskiego artysty, organizowany przez redakcję „Słowa Polskiego”.

Warto również zwrócić uwagę na Iglicę na Placu Solnym we Wrocławiu, która to wzbogaca krajobraz miasta swoimi artystycznymi walorami.

Pozostałe informacje

Wielu uważało, że Iglica miała wysokość 96 metrów, jednak po przeprowadzeniu szczegółowych pomiarów po trzeciej konserwacji w 2016 roku, okazało się, że jej rzeczywista wysokość wynosi 90,3 metra.

Warto zaznaczyć, że z tego powodu, jak wynika z dalszych badań, istniała prawdopodobna utrata 5,7 metra tej konstrukcji, która została uszkodzona i odcięta w 1979 roku podczas drugiego remontu, co wcześniej nie było wiadomo.

Co więcej, w trakcie pierwszego remontu przeprowadzonego w 1965 roku, odpowiedzialni za prace odcięli szczyt iglicy, który był wykonany z zardzewiałej rury, co przyczyniło się do obniżenia jej wysokości z 106 do 96 metrów.

---

Oceń: Iglica (Wrocław)

---