Ludwig Mann, urodzony 31 sierpnia 1866 roku we Wrocławiu, a zmarły 15 stycznia 1936 roku, był niemieckim lekarzem specjalizującym się w neurologii. W swojej karierze osiągnął status profesora tytularnego oraz prymariusza St. Georgs-Krankenhaus we Wrocławiu.
Był on uczniem i bliskim współpracownikiem Carla Wernickego, a ich wspólne badania przyczyniły się do wprowadzenia eponimicznej nazwy porażenia typu Wernickego-Manna. Mann miał istotny wkład w rozwój neurologii w swoim okresie, odkrywając i dokumentując wiele istotnych kwestii dotyczących układu nerwowego.
Warto również zauważyć, że Ludwig Mann był synem kupca Ottona Manna oraz Clary Schöngarth. W życiu prywatnym był mężem Elise Gräfe, córki kupca Juliusa Gräfego. Para miała dwoje dzieci: Wernera, urodzonego w 1901 roku, i Charlotte, która przyszła na świat w 1905 roku.
Wybrane prace
W katalogu wybitnych dzieł Ludwiga Manna można znaleźć kilka jego kluczowych publikacji, które mają istotne znaczenie w dziedzinie neurologii. Wśród nich wymienia się:
- Klinische und anatomische Beiträge zur Lehre von der spinalen Hemiplegie, opublikowane w Deutsche Zeitschrift für Nervenheilkunde w 1896 roku, na stronach 1-66.
- Über ein häufig zu beobachtendes Syndrom bei Commotio bzw. Contusio cerebri, które ukazało się w Deutsche Medizinische Wochenschrift w 1931 roku, od strony 2172 do 2175.
Pozostali ludzie w kategorii "Medycyna i zdrowie":
Otto Juliusburger | Zbigniew Hałat | Erika Bruck | Marcin Murmyło | Alice Rosenstein | Siegfried Fischer | Krzysztof Simon | Zygmunt Zdrojewicz | Julius Bruck | Katarzyna Walewska | Marcin Polok | Heinrich Kionka | Anna Boroń-Kaczmarska | Ludwik Stakebrand | Arthur Czellitzer | Janusz Madej | Georg Stertz | Ludwig Lichtheim | Max Bielschowsky | Zbigniew ŻyliczOceń: Ludwig Mann