Otto Juliusburger, znany z bogatej kariery w dziedzinie psychiatrii, przyszedł na świat 26 września 1867 roku we Wrocławiu.
Jego życie zawodowe zakończyło się 7 czerwca 1952 roku w Nowym Jorku, gdzie zyskał uznanie jako lekarz psychiatra oraz radca sanitarny (Sanitätsrat). Jego wkład w rozwój psychiatrii oraz systemu opieki zdrowotnej był znaczący, a jego osiągnięcia mają swoje miejsce w historii medycyny.
Życiorys
Otto Juliusburger urodził się w rodzinie, która cieszyła się dużym szacunkiem, ponieważ jego ojciec był poważanym kupcem wrocławskim. Na edukację rozpoczął w Maria-Magdalenen-Gymnasium, gdzie uczył się aż do 1887 roku, kiedy to zdał egzamin dojrzałości. Następnie rozpoczął swoje studia medyczne na Uniwersytecie Fryderyka Wilhelma we Wrocławiu. W trakcie nauki miał zaszczyt uczyć się u wybitnych mentorów, w tym u Carla Wernickego. Po ukończeniu studiów i uzyskaniu tytułu doktora medycyny, zaczął swoją praktykę jako lekarz w sanatorium Berolinum, które było prowadzone przez Jamesa Fraenkla oraz Alberta Olivena.
Prywatnie Otto był żonaty z Liese Seligsohn, z którą doczekał się dwojga dzieci – syna oraz córki. W 1941 roku Juliusburger podjął ważną decyzję o opuszczeniu Berlina i emigrował do Stanów Zjednoczonych. Po tym kroku, aż do swojej śmierci, mieszkał w Nowym Jorku.
Jego kontakt z Albert Einsteinem rozpoczął się w 1917 roku, kiedy to lekarz ten był odpowiedzialny za leczenie bratanka wybitnego naukowca. To właśnie Einstein, dostrzegając zagrażającą sytuację polityczną, namawiał Juliusburgera do podjęcia emigracji, oferując pomoc w organizacji wyjazdu jego oraz jego rodziny do Nowego Jorku.
Dorobek naukowy
Otto Juliusburger był wybitnym psychiatrą, który prowadził swoją praktykę niezależnie. Oprócz pracy w zawodzie, angażował się w szeroki zakres badań i publikacji, które skupiały się na różnych aspektach zdrowia psychicznego.
W swoich pracach poruszał m.in. kwestie dotyczące walki z alkoholizmem, seksuologii oraz psychoanalizy, dostarczając cennych informacji i spostrzeżeń w tych dziedzinach.
W 1908 roku, Juliusburger miał zaszczyt być jednym z członków założycieli Berliner Psycholanalytische Vereinigung, co podkreśla jego znaczącą rolę w rozwoju psychoanalizy w Niemczech.
Wybrane prace
Otto Juliusburger był wybitnym myślicielem i autorem, którego prace miały znaczący wpływ na dziedzinę psychologii oraz psychiatrii. Jego zainteresowania obejmowały różnorodne aspekty zdrowia psychicznego oraz społeczne implikacje różnych zjawisk.
- Kritische Waffengänge. Deutschlands Großloge II des IOGT, Flensburg 1904,
- Weltanschauung und Abstinenz. Berlin 1904,
- Zur Psychologie der Organgefühle und Fremdheitsgefühle. Berlin und Leipzig 1910,
- Zur Kenntnis der Kriegsneurosen. Monatsschrift für Psychiatrie und Neurologie 38, ss. 305-318 (1915),
- Arzt und Krankenschwester. Blätter für Krankenpflege 7, ss. 97-99 (1918),
- Religion ist Illusion. Urania – Kulturpolitische Monatshefte über Natur und Gesellschaft 4, (1926/27),
- Biozentrale Psychoanalyse. Psychiatrisch-Neurologische Wochenschrift 30, 1928, S. 20 f.,
- Seelische Auswirkungen der Arbeitslosigkeit und ihre Bekämpfung. Deutsche Krankenkasse 18, ss. 454-457 (1931),
- Die Bedeutung Schopenhauers für die Psychiatrie, Gedanken zum 150. Geburtstage Arthur Schopenhauers, Berlin 1938.
Pozostali ludzie w kategorii "Medycyna i zdrowie":
Zbigniew Hałat | Erika Bruck | Marcin Murmyło | Alice Rosenstein | Siegfried Fischer | Krzysztof Simon | Zygmunt Zdrojewicz | Julius Bruck | Katarzyna Walewska | Roman Rutowski | Ludwig Mann | Marcin Polok | Heinrich Kionka | Anna Boroń-Kaczmarska | Ludwik Stakebrand | Arthur Czellitzer | Janusz Madej | Georg Stertz | Ludwig Lichtheim | Max BielschowskyOceń: Otto Juliusburger