Adam Bielawski


Adam Aleksander Bielawski, urodzony 4 listopada 1948 roku we Wrocławiu, to postać, która na trwałe wpisała się w historię polskiej muzyki. Jego życie zakończyło się 21 września 2015 roku w tym samym mieście, które było jego domem przez wiele lat. Bielawski był nie tylko utalentowanym perkusistą, ale także skrzypkiem i wokalistą, co świadczy o jego wszechstronności artystycznej.

Wczesne lata Adem Bielawskiego związane były z nauką muzyki w Państwowej Podstawowej Szkole Muzycznej we Wrocławiu, gdzie uczył się gry na skrzypcach. Przywiązanie do muzyki jazzowej sprawiło, że stał się członkiem Polskiego Stowarzyszenia Jazzowego, co otworzyło przed nim wiele drzwi do kariery artystycznej.

W swoich poszukiwaniach edukacyjnych Bielawski zdecydował się również na studia na wydziale filologii polskiejUniwersytetu Wrocławskiego. To poszerzenie horyzontów pozwoliło mu na zrozumienie kultury i sztuki w szerszym kontekście, co niewątpliwie miało wpływ na jego twórczość.

W 1977 roku uzyskał dyplom ukończenia Nauczycielskiego Kolegium Języka Angielskiego w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Zielonej Górze, co również podkreśla jego dążenie do wszechstronności w dziedzinie edukacji. Pasja do muzyki, a także edukacji, czyniły z niego osobę wyjątkową, której dorobek artystyczny i pedagogiczny z pewnością zasługuje na uznanie.

Kariera muzyczna

Adam Bielawski jest utalentowanym muzykiem, który rozpoczął swoją edukację w Państwowej Podstawowej Szkole Muzycznej we Wrocławiu, gdzie uczył się gry na skrzypcach. Już jako nastolatek zaczął eksplorować swoje pasje jako perkusista oraz wokalista, co czyniło go muzycznym samoukiem. Swoje pierwsze kroki na scenie stawiał w wrocławskim klubie studenckim Pandora oraz w Akademickim Centrum Kultury „Pałacyk” i w Karłowicach.

Jego talent został dostrzegany przez basistę Natana Waldensa, który zaprosił Bielawskiego do drugiego składu zespołu Nastolatki. W wieku siedemnastu lat rozpoczął współpracę z zespołem, przygotowując się do Wiosennego Festiwalu Muzyki Nastolatków. Choć grupa borykała się z problemami sprzętowymi, udało im się zdobyć III miejsce na festiwalu, a Bielawski otrzymał tytuł Najmłodszego Instrumentalisty Finału Festiwalu. Dalsze sukcesy zespołu nastąpiły 19 października 1966 roku, gdy wystąpili w Hali Gwardii w Warszawie.

W marcu 1969 roku Bielawski dołączył do zespołu esperantystycznego Muzilo. Grupa ta miała na celu promocję polskiej kultury w języku esperanto i złożona była z muzyków PWSM we Wrocławiu. Wraz z Leszkiem Pietrzykowskim, Ryszardem Grzebieluchą, Mieczysławem Dąbrowskim, Włodzimierzem Szomańskim oraz wokalistami, Bielawski występował na wielu festiwalach zarówno w kraju, jak i za granicą.

Na przełomie lat 1967-1969, zespół muzilo zrealizował album, który wydany został przez Polskie Nagrania „Muza”. W październiku 1972 roku Bielawski dołączył do jazz-rockowego składu Spisek Sześciu, który w 1974 roku zdobył I miejsce na festiwalu Jazz nad Odrą oraz Złoty Medal na Międzynarodowym Amatorskim Festiwalu Jazzowym w Kromeriż.

Po zakończeniu działalności zespołu, w 1976 roku, Bielawski utworzył grupę Crash wraz ze Zbigniewem Czwojdą i Andrzejem Pluszczem. Z zespołem zadebiutował na Międzynarodowym Festiwalu Jazzowym Jazz Jamboree w Warszawie. Jego podróże muzyczne kontynuował jako muzyk-perkusista na statkach wycieczkowych Royal Caribbean w latach 1978-1982, grając w międzynarodowych orkiestrach. W trakcie tych rejsów współpracował z wieloma znakomitymi muzykami, w tym z Zbigniewem Czwojdą oraz Mariuszem Mielczarkiem.

W 1980 roku dołączył do Prońko Band, a rok później występował w grupie Ruby Band. Ich muzyka swobodnie wkomponowywała się w styl rozrywkowy i jazzowy. Bielawski, po wielu latach intensywnej działalności na scenie muzycznej, miał także okazję pracować w Orkiestrze Teatru Rozrywki w Chorzowie oraz Orkiestrze Rozrywkowej PRiTV w Katowicach pod batutą Jerzego Milana. Jego kariera jest doskonałym przykładem pasji i zaangażowania w muzyczne życie Wrocławia i całej Polski.

Dyskografia

Nastolatki

W 2017 roku ukazała się wyjątkowa kolekcja nagrań archiwalnych zatytułowana „Żegnajcie najmilsze lata”. Ten album, wydany przez Kamelon Records, gromadzi utwory z lat 1964–1966, które można znaleźć pod numerem katalogowym KAMCD 71.

Muzilo

Rok 1970 przyniósł fanom muzyki album „Bonveno”. Wydanie to było dostępne poprzez Polskie Nagrania Muza pod numerem N0592, kontynuując tradycję wysokiej jakości polskiej muzyki.

Spisek Sześciu

W 1975 roku zespół zaprezentował projekt zatytułowany „Complot of Six”. Ten krążek, wydany jako LP w serii Polish Jazz przez Polskie Nagrania „Muza” z numerem katalogowym SX 1221, stanowił istotny krok w rozwoju polskiej sceny jazzowej.

Crash

Ostatnim z wymienionych albumów jest „Crash”, wydany w 2020 roku. Zawiera on znane utwory takie jak „Crash” oraz pierwszą wersję „Akelei”, a także „Mazurek”, który został nagrany z Hanną Banaszak. Album został wydany przez GAD Records, nosząc numer katalogowy GAD CD 125.

Przypisy

  1. GAD Records: Crash – Crash (CD). gadrecords.pl. [dostęp 03.09.2020 r.]
  2. a b c Artykuł prasowy pt. Muzilo z archiwum domowego gitarzysty zespołu Muzilo – Ryszarda Grzebieluchy. drive.google.com. [dostęp 17.07.2019 r.]
  3. Jazz Forum nr 67, 1980.
  4. Jazz Forum nr 66, 1980.
  5. Polskie Stowarzyszenie Jazzowe oddział we Wrocławiu, Opinia, 1977.
  6. Wczasy esperanckie w Mięczygórzu. „Życie Bytomskie”. 23 (758), 1971.
  7. Józef Balcerak. Rytm i Piosenka: Z kraju. „Jazz”. 11 (159), listopad 1969.
  8. „Jazz Forum” nr 4. „Magazyn „Jazz Forum””, 1966.
  9. Aleksander A. Machnacz, Jak to na okręcie ładnie, 2014.

Oceń: Adam Bielawski

Średnia ocena:4.79 Liczba ocen:11