Tadeusz Stefan Zathey, ur. 1 września 1947 roku we Wrocławiu, jest znanym polskim dyrygentem oraz profesorem sztuk muzycznych. Jego działalność artystyczna i pedagogiczna przyczyniła się do rozwoju kultury muzycznej w Polsce.
Wrocław, jako miasto jego urodzenia, odegrało istotną rolę w kształtowaniu jego artystycznych inspiracji oraz kariery.
Życiorys
W Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej we Wrocławiu Tadeusz Zathey zdobył dwa istotne dyplomy: najpierw ukończył Wydział Wychowania Muzycznego w 1970 roku, a następnie w 1976 roku uzyskał dyplom z Dyrygentury w klasie renomowanego Adama Kopycińskiego. W latach 1982–1983 kontynuował swoje studia dyrygenckie na stypendium rządu austriackiego, które uczęszczał w Hochschule für Musik w Wiedniu, gdzie miał okazję uczyć się pod okiem Carla Österreicha oraz współpracować z wieloma znakomitymi kapelmistrzami operowymi, w tym Otmarem Suitnerem i Horstem Stein.
Od 1972 roku Tadeusz Zathey rozpoczął współpracę z PWSM, a następnie kontynuował swoją karierę w Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu. W 1994 roku uzyskał tytuł profesora sztuk muzycznych, co potwierdza jego znaczący wkład w rozwój muzyki i edukacji muzycznej.
W swojej karierze artystycznej specjalizuje się w chóralistyce, dyrygenturze oraz prowadzeniu zespołów wokalno-instrumentalnych. Tadeusz Zathey jest również uznawanym autorem muzyki filmowej oraz wielu opracowań chóralnych, w tym cykli takich jak Muzyka rozrywkowa na chór żeński, Polskie pieśni patriotyczne na chór męski, Opera na wesoło na chór męski, a także Zapomniane melodie na chór męski. Oprócz tego, stworzył różne instrumentacje dla wielu zespołów, w tym dla Opery Wrocławskiej, Akademii Muzycznej we Wrocławiu oraz Opery Królewskiej w Madrycie.
Oprócz tego, wykonał pełne instrumentacje i opracowania dwóch znanych oper: Dido and Aeneas Henry’ego Purcella oraz Impresario in angustie Domenica Cimarosy. Jego repertuar obejmuje także popularne melodie, które zostały przystosowane na fortepian na cztery ręce. Co więcej, Zathey zrealizował liczne nagrania archiwalne dla Polskiego Radia oraz innych stacji telewizyjnych i radiowych w Europie.
W swojej karierze Tadeusz Zathey brał udział jako wykładowca i dyrygent w kursach interpretacji muzyki oratoryjnej. Był też obecny na różnych festiwalach, takich jak Wratislavia Cantans, gdzie jego talent i doświadczenie zaowocowały wykonaniami dzieł takich jak Acteon Marka-Antoine’a Charpentiera w 1991 roku, Dafne Antonia Caldary w 1994 roku, oraz Magnificat Marcina J. Żebrowskiego w 1999 roku.
Współpracował z wieloma uznawanymi orkiestrami, w tym z Filharmonią Opolską, Orkiestrą Kameralną Leopoldinum, Orkiestrą Teatru Wielkiego w Warszawie, Orkiestrą Symfoniczną w Solingen w Niemczech oraz Orkiestrą Symfoniczną Filharmonii we Lwowie.
Odznaczenia
W ciągu swojej kariery, Tadeusz Zathey otrzymał szereg zaszczytnych odznaczeń, które świadczą o jego wkładzie w rozwój kultury i edukacji w Polsce. Poniżej przedstawiamy listę jego wyróżnień:
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (2011),
- Złoty Krzyż Zasługi (2005),
- Srebrny Krzyż Zasługi (dwukrotnie, 1986 i 1996),
- Medal Komisji Edukacji Narodowej (2002),
- odznaka Zasłużony dla miasta Wrocławia i województwa wrocławskiego,
- złota odznaka Towarzystwa Miłośników Wrocławia,
- odznaka Zasłużony Działacz Kultury,
- Brązowy Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”.
Pozostali ludzie w kategorii "Kultura i sztuka":
Wacław Juszczyszyn | Andrzej Kosendiak | Katarzyna Hawrylak-Brzezowska | Daria Galant | Sławomir Woźniak | Otto Klemperer | Kazimierz Cwynar | Filip Zawada | Elżbieta Dębska | Ewa Łokuciejewska | Christoph Wilhelm Seidel | Kinga Preis | Eugen Schüfftan | Adolf Dressler | Ivar Dominik | Leni Alexander | D.B. Foryś | Piotr Krajewski (kurator sztuki) | Bogdan Kuczkowski | Christoph EschenbachOceń: Tadeusz Zathey