Radosław Rusnak

Nauka i edukacja

Radosław Tomasz Rusnak, urodzony 29 grudnia 1978 roku w Wrocławiu, to wybitny akademik oraz doktor habilitowany nauk humanistycznych. Jako nauczyciel akademicki związany jest z Uniwersytetem Warszawskim, gdzie kształci młodych ludzi w obszarze literatury.

Jego głównym obszarem badawczym jest literatura polska z XVI oraz XVII wieku, co czyni go specjalistą w tej dziedzinie. Dodatkowo, Radosław Rusnak angażuje się w wydawanie oraz tłumaczenie, co podkreśla jego wszechstronność oraz pasję do literatury.

Życiorys

Radosław Rusnak jest uznawanym specjalistą w dziedzinie literaturoznawstwa, którego edukacja rozpoczęła się w I Liceum Ogólnokształcącym im. Danuty Siedzikówny „Inki” we Wrocławiu. W 2002 roku uzyskał dyplom ukończenia studiów polonistycznych na Wydziale Filologicznym Uniwersytetu Wrocławskiego. Swoją pracę magisterską, pt. „Strage de gl’ Innocenti” Giambattisty Marina w anonimowym polskim tłumaczeniu, napisał pod kierunkiem prof. dr hab. LudWiki Ślękowej.

W roku 2006 Radosław obronił doktorat w dyscyplinie literaturoznawstwo, którego tematem była rozprawa dotycząca polskich przekładów tragedii Seneki od XVI do XVIII wieku w kontekście europejskim, również pod przewodnictwem wspomnianej profesor. Następnie, w 2007 roku, poszerzył swoje horyzonty, kończąc studia magisterskie z zakresu filologii włoskiej na Wydziale Filologicznym Uniwersytetu Śląskiego.

Jego droga akademicka nie zakończyła się na doktoracie. W 2020 roku uzyskał stopień doktora habilitowanego nauk humanistycznych, przedstawiając rozprawę pt. „Elegii ksiąg czworo” Jana Kochanowskiego – w poszukiwaniu formuły zbioru, która została opublikowana w Warszawie w 2019 roku.

Od 2008 roku Radosław Rusnak jest zatrudniony na stanowisku asystenta w Zakładzie Literatury i Kultury Epok Dawnych w Instytucie Literatury Polskiej Uniwersytetu Warszawskiego. Od 2010 roku pełni tam rolę adiunkta. Jego dotychczasowa praca i zaangażowanie w rozwój literaturoznawstwa w Polsce zostały dostrzegane, co zaowocowało powołaniem go do redakcji półrocznika „Barok. Historia-Literatura-Sztuka”, gdzie od 2024 roku obejmie stanowisko redaktora naczelnego.

Zainteresowania naukowe

Zainteresowania Radosława Rusnaka obejmują włosko-polskie relacje w literaturze, które stanowią istotny aspekt jego badań. W szczególności koncentruje się na dramacie renesansowym, badając jego znaczenie i wpływ w kontekście historii literatury.

Dużą uwagę poświęca również twórczości Jana Kochanowskiego, uznawanego za jednego z najważniejszych polskich poetów, a także edycjom literatury dawnej, które mają na celu zachowanie i udostępnienie historycznych tekstów dla współczesnych czytelników.

Ważniejsze publikacje

W obszernym dorobku Radosława Rusnaka znalazło się wiele znaczących publikacji, które stanowią cenną część polskiej literatury i kultury. Jego prace obejmują różnorodne tematy i formy, przyczyniając się do analizy oraz zrozumienia polskich dzieł literackich.

  • „Żywot Józefa” Mikołaja Reja ukazujący dramat miłości, w: Mikołaj Rej w pięćsetlecie urodzin. Studia literaturoznawcze, red. J. Sokolski, M. Cieński, A. Kochan, Wrocław 2007,
  • Seneka-Kochanowski, Kochanowski-Seneka, „Pamiętnik Literacki” 99 (2008), z. 3, s. 35-55,
  • Seneca noster. Część I: Studium o dawnych przekładach tragedii Seneki Młodszego, Warszawa 2009, ss. 347,
  • F. Furlan, Dwujęzyczność Leona Battisty Albertiego, w tłumaczeniu R. Rusnaka, „Odrodzenie i Reformacja w Polsce” 53 (2009), s. 89-108,
  • Cztery staropolskie wersje Senecjańskiej pieśni „Quis vos exagitat furor”, „Pamiętnik Literacki” 2011, nr 4, s. 59–79,
  • „Virgo contra virum”. Kategoria płci w „Pentesilei” Szymona Szymonowica, w: Wojny, bitwy i potyczki w kulturze staropolskiej, red. W. Pawlak, M. Piskała, Warszawa 2011,
  • Giambattista Marino – Anonim, O zabiciu Młodzianków, wydanie redagowane przez Radosława Rusnaka, Warszawa, Instytut Badań Literackich, 2012, ss. 412,
  • J. Krajewski, Chimera albo historyja o jej zwalczeniu (1604), współpraca: J. Kroczak i R. Rusnak, w: „Umysł stateczny i w cnotach gruntowny”. Prace edytorskie dedykowane pamięci Profesora Adama Karpińskiego, red. naukowa R. Grześkowiak, R. Krzywy, Warszawa 2012, s. 57-73,
  • Wątki Trissińskie w „Cabirii” (1914) Giovanniego Pastrone, superprodukcji włoskiego kina niemego, w: Pamięć i zapomnienie w dawnych literaturach romańskich, red. W. K. Pietrak, K. A. Kula, Łódź 2013,
  • Jan Alan Bardziński — dominikanin, kaznodzieja, tłumacz. Próba nakreślenia sylwetki twórczej, „Tematy i Konteksty” 4(9) (2014), s. 203-224,
  • Parenetyczny aspekt starotestamentalnych adaptacji pióra Samuela Dowgirda z Pogowia, „Barok. Historia-literatura-sztuka” 43 (2015), nr 1,
  • Krzysztof Stanisław Zawisza, Miłość bez odmiany mocna jako śmierć, opracowanie Radosława Rusnaka, Warszawa, Sub Lupa, Warszawa 2015, ss. 160,
  • Męczeństwo siedmiu braci machabejskich i ich matki w świetle chrześcijańskiej tradycji hagiograficznej, „Tematy i Konteksty” 6 (11) (2016), s. 91-125,
  • Kwestia społecznej roli kobiety jako niedoceniony problem dramatu późnego renesansu w Polsce, w: Od mistyczki do komediantki. Kobiety Europy epok dawnych — źródła i perspektywy, red. J. Godlewicz-Adamiec, P. Kociumbas, M. Sokołowicz, Warszawa 2016,
  • Stanisław Morsztyn, Hippolit. Andromacha, wydanie Michał Bajer, Radosław Rusnak, Warszawa, Instytut Badań Literackich, 2016, ss. 399,
  • Gian Giorgio Trissino, Sofonisba, tłumaczenie Radosława Rusnaka, w: Dramaturgia włoska XVI wieku, red. Jolanta Dygul, Marta Wojtkowska-Maksymik, Warszawa 2017,
  • Fraszka „Na Historyją trojańską” (II 74) Jana Kochanowskiego: niejasności, znaki zapytania, „dubia”, „Pamiętnik Literacki” 109 (2018), z. 4, s. 111-118,
  • Lukian z Samosaty, Jan Alan Bardziński, Tragedyja o podagrze, wydanie R. Rusnak, „Barok” 2018, nr 49–50, s. 215–246,
  • „O, jakie nieszczęśliwe niewiasty się rodzą”. „Jeftes” Buchanana-Zawickiego na tle szesnastowiecznych sporów o godność kobiety, [w:] Biblia w dramacie, red. E. Jakiel, Gdańsk 2018,
  • „Elegii ksiąg czworo” Jana Kochanowskiego – w poszukiwaniu formuły zbioru, Warszawa 2019,
  • Na co zmarła Orszula Kochanowska? Analiza interpretacyjnego potencjału jednej metafory, „Pamiętnik Literacki” 111 (2020), z. 2, s. 183–188,
  • “The Lord of Grief and Comfort is but One”: Rozważania na temat języka biblijnego w poezji Jana Kochanowskiego, w: Beyond Devotion Religious and Literary Communities in the 16th and 17th Century Polish-Lithuanian Commonwealth, eds. Łukasz Cybulski, Kristina Rutkovska, Göttingen, Vandenhoeck & Ruprecht, 2022, s. 39-63,
  • Zygmunt II August i kultura jego czasów. W pięćsetlecie urodzin ostatniego Jagiellona na polsko-litewskim tronie, red. Radosław Rusnak, Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa 2022,
  • Warneńczyk uwielbiony, czyli o miejscu „Fragmentum XXI” względem „Satyra” i innych politycznych utworów Jana Kochanowskiego, [w:] Zygmunt II August i kultura jego czasów. W pięćsetlecie urodzin ostatniego Jagiellona na polsko-litewskim tronie, red. R. Rusnak, Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa 2022, s. 230-261.

Przypisy

  1. Biblioteka Narodowa [online], bn.org.pl [dostęp 31.12.2018 r.]
  2. Dr Radosław Tomasz Rusnak, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 29.12.2018 r.]

Oceń: Radosław Rusnak

★★★★★
Średnia ocena:4.93 Liczba ocen:16