Oscar Caro

---

Życiorys

Oscar Caro, syn żydowskich przemysłowców z Wrocławia, przyszedł na świat w zamożnej rodzinie. Jego przodkowie, w tym dziadek Moritz Izaak Caro, założyli w 1807 roku we Wrocławiu przedsiębiorstwo „Handelsgesellschaft M. J. Caro – Eisenhandel”. W 1848 roku ojciec Oscara, Robert Caro (1819–1875), uruchomił hutę „Hermina” zlokalizowaną w Łabędach pod Gliwicami, co spowodowało, że rodzina osiedliła się w tym regionie. Matka Oscara, Hermine z domu Kern (1826–1889), również odegrała znaczącą rolę w rodzinie.

Po śmierci ojca w 1875 roku, Oscar przejął odpowiedzialność za działalność górnośląską rodziny, podczas gdy jego brat Georg skupił się na rozwijaniu wrocławskiej filii. W latach 80. XIX wieku Oscar był współzałożycielem Związku Walcowni Górnośląskich oraz Związku Walcowni Niemieckich, co świadczy o jego zaangażowaniu w rozwój przemysłu metalurgicznego w regionie.

W 1883 roku, razem z bratem, nabył hutę „Julia” w Bobrku pod Bytomiem. Cztery lata później doprowadził do fuzji huty „Hermina” z przedsiębiorstwem „Heinrich Kern & Co” oraz hutą „Baildon” w Katowicach. W wyniku tej integracji powstał koncern Oberschlesische Eisenindustrie AG für Bergbau und Hüttenbetrieb, a Oscar został dyrektorem generalnym tego rozbudowanego przedsięwzięcia. Z czasem do korporacji dołączono także hutę „Silesia” z Rybniku, co umocniło jej pozycję w branży.

W 1908 roku koncern przejął zakłady metalowe znajdujące się w Osowcu Śląskim, co otworzyło nowe możliwości dla rozwoju. W międzyczasie Georg Caro intensywnie rozwijał wrocławską część rodzinnego interesu, co doprowadziło do powstania Deutscher Eisenhandel AG, które mogło pochwalić się kapitałem wynoszącym 23 milionów marek.

Jednak w 1905 roku Oscar zrezygnował z zarządu i osiedlił się w Jeleniej Górze, koncentrując się na produkcji wyrobów żelaznych i dostawach rudy żelaza. Zainwestował w rozbudowę swojej huty i walcowni, co przyczyniło się do wzrostu jakości produktów. W 1906 roku rozpoczął rewitalizację i modernizację pałacu Paulinum w Jeleniej Górze, zatrudniając wrocławskiego architekta Karla Grossera, który nadał budynkowi eklektyczny styl.

Oscar Caro ożenił się z Florą, córką architekta Salomona Lubowskiego, z którą miał dwóch dzieci – syna Roberta oraz córkę Idę Helenę. Jego życie zakończyło się 9 grudnia 1931 roku, gdy zmarł w Pałacu Paulinum w Jeleniej Górze.

Pamiątki po Oscarze Caro

W Gliwicach możemy podziwiać wyjątkową rezydencję, zwaną willą Oscara Caro, która została zbudowana w latach 1882–1885. Rezydencja ta została zaprojektowana przez Salomona Lubowskiego, teścia Oscara oraz właściciela firmy budowlanej. Została ona podarowana młodej parze jako prezent ślubny.

Po śmierci Oscara Caro w 1931 roku, znaczący budynek, czyli pałac Paulinum w Jeleniej Górze, znalazł się w rękach Niemieckiego Frontu Pracy, który przekształcił go na centrum szkoleniowe dla NSDAP. Przejęcie to miało miejsce w 1934 roku. Obecnie pałac należy do prywatnej spółki i od 2002 roku funkcjonuje jako hotel z restauracją, przyciągający turystów oraz mieszkańców.

W Gliwicach znaleźć można również ulicę nazwaną imieniem Oscara Caro, upamiętniającą tę historyczną postać i jego osiągnięcia.

---

Oceń: Oscar Caro

---